Wersja z 14:40, 20 sty 2011

Kusz Gerard (1939- ) biskup pomocniczy diecezji gliwickiej

Urodził się 23 października 1939 w Dziergowicach k. Koźla, w rodzinie robotniczej. Po zdaniu egzaminu maturalnego w Szkole Ogólnokształcącej Stopnia Licealnego im. Jana Kasprowicza w Raciborzu, wstąpił w 1957 roku do Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1962 w Opolu z rąk ks. bpa Franciszka Jopa. . Po święceniach kapłańskich pełnił posługę wikariusza w parafiach: Chrystusa Króla w Gliwicach.(1962-1964-) i Podwyższenia Krzyża św. w Opolu (1964-1973). W latach 1978-1983 pełnił funkcję prefekta w Wyższym Seminarium Duchownym Śląska Opolskiego w Nysie . Po ukończeniu w 1978 roku studiów specjalistycznych z katechetyki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim był wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Nysie. 24 stycznia 1978 obronił pracę doktorską nt . „Koncepcja katechezy biblijnej według Bruno Drehera”. (promotor: ks. prof. Józef Kudasiewicz). W latach 1983-1985 pełnił funkcję wicerektora Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Dnia 27 czerwca 1985 został mianowany biskupem tytularnym Tagarbala i pomocniczym opolskim. Sakrę biskupią otrzymał 15 sierpnia 1985 z rąk kard. Józefa Glempa. Dnia 25 marca 1992 został bpem pomocniczym nowopowstałej diecezji gliwickiej, gdzie pełni funkcję przewodniczącego Wydziału Nauki i Kultury Chrześcijańskiej. Od 1985 roku jest członkiem Komisji Katechetycznej Episkopatu Polski. Aktualnie jest wiceprzewodniczącym Komisji Episkopatu ds. Wychowania.

Bibliografia

G. Polak, Kto jest kim w Kościele. Ekumeniczne „who ist who” chrześcijaństwa w Polsce., Warszawa 1999, s. 203-204.

@@ Linia 3: / Linia 3: @@
 Urodził się 23 października 1939 w Dziergowicach k. Koźla,  w rodzinie robotniczej. Po zdaniu egzaminu maturalnego  w Szkole Ogólnokształcącej Stopnia Licealnego im. Jana Kasprowicza w Raciborzu, wstąpił  w 1957  roku do  Wyższego  Seminarium Duchownego w Nysie.   Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1962  w Opolu z rąk ks. bpa[[ Jop Franciszek| Franciszka Jopa. ]]. Po święceniach  kapłańskich  pełnił posługę wikariusza w parafiach: Chrystusa Króla w Gliwicach.(1962-1964-) i  Podwyższenia Krzyża św.  w Opolu (1964-1973).  W latach 1978-1983 pełnił funkcję prefekta w Wyższym Seminarium Duchownym  Śląska Opolskiego w Nysie .
 Po ukończeniu w 1978 roku studiów specjalistycznych z  katechetyki  na [[Katolicki Uniwersytet Lubelski|Katolickim Uniwersytecie Lubelskim]]  był  wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Nysie.   24 stycznia 1978 obronił pracę doktorską nt . „Koncepcja katechezy biblijnej według Bruno Drehera”. (promotor: ks. prof. Józef Kudasiewicz).
-W latach 1983-1985  pełnił funkcję wicerektora Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. 27 czerwca 1985 został  mianowany biskupem tytularnym Tagarbala i pomocniczym opolskim. Sakrę biskupią otrzymał 15 sierpnia 1985 z rąk kard. [[Glemp Józef|Józefa Glempa]]..
+W latach 1983-1985  pełnił funkcję wicerektora Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie.  Dnia 27 czerwca 1985 został  mianowany biskupem tytularnym Tagarbala i pomocniczym opolskim. Sakrę biskupią otrzymał 15 sierpnia 1985 z rąk kard. [[Glemp Józef|Józefa Glempa]].
-marca 1992  został biskupem pomocniczym nowopowstałej diecezji gliwickiej, gdzie pełni funkcję przewodniczącego Wydziału Nauki i Kultury Chrześcijańskiej. Od 1985 roku jest członkiem Komisji Katechetycznej Episkopatu Polski. Aktualnie jest wiceprzewodniczącym Komisji Episkopatu ds. Wychowania.
+Dnia 25 marca 1992  został bpem pomocniczym nowopowstałej diecezji gliwickiej, gdzie pełni funkcję przewodniczącego Wydziału Nauki i Kultury Chrześcijańskiej. Od 1985 roku jest członkiem Komisji Katechetycznej Episkopatu Polski. Aktualnie jest wiceprzewodniczącym Komisji Episkopatu ds. Wychowania.
 ==Bibliografia==