Tekst źródłowy strony Kokot Józef

== Kokot Józef (1916-1975) ==
Urodził się 9 lutego 1916 w Brzęczkowicach, w rodzinie górnika Augustyna i jego żony Klary. Cztery lata uczęszczał do szkoły powszechnej w Słupnej (1922-1926), a potem kontynuował naukę w [[Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Mysłowicach|Państwowym Gimnazjum Klasycznym im. Tadeusza Kościuszki w Mysłowicach]]. Należał do najlepszych uczniów mysłowickiego gimnazjum w okresie międzywojennym. Egzamin maturalny złożył w 1934 roku i podjął studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wybuch wojny przerwał prace nad dysertacją doktorską. Na terenie Generalnego Gubernatorstwa włączył się do ruchu oporu, w ramach podziemnej Delegatury Rządu dla Śląska. W listopadzie 1944 roku został aresztowany i osadzony w więzieniu na Montelupich a następnie wywieziony do obozu koncentracyjnego Gross-Rosen, a później do filii w Leitmeritz (Litomierzyce). 

W latach 1948-1949 objął stanowisko radcy ministerialnego w Ministerstwie Ziem Odzyskanych i Ministerstwie Administracji Publicznej. Jednocześnie kontynuował badania nad historią śląską. W 23 grudnia 1947 obronił na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego wspomnianą wyżej pracę doktorską oraz uzyskał stopień naukowy doktora praw. W latach 1949- 1954 był profesorem w [[Prywatne Katolickie Gimnazjum Męskie im. św. Jacka w Katowicach|Gimnazjum św. Jacka w Katowicach]], gdzie uczył nauki o społeczeństwie, nauki o Polsce i geografii gospodarczej.  W tym czasie publikował również na łamach [[Gość Niedzielny - tygodnik|''Gościa Niedzielnego'']]. Praca w katolickim gimnazjum sprawiła, że J. Kokot napotykał na trudności w uzyskaniu pracy w placówkach naukowo-badawczych lub szkolnictwie wyższym. Po „październiku polskim” 1956 roku, Józef Kokot został przyjęty do pracy w Śląskim Instytucie Naukowym w Katowicach. Powierzono mu funkcję kierownika Pracowni Niemcoznawczej oraz redagowanie przygotowywanego przez jej pracowników biuletynu, poświęconego problematyce niemieckiej. W 1957 roku napisał pracę pt. Logika Poczdamu, która w 1961 roku stała się podstawą zakończenia przewodu habilitacyjnego na Wydziale Prawa Uniwersytetu Bolesława Bieruta we Wrocławiu. 

W 1966 roku objął stanowisko dyrektora Instytutu Śląskiego w Opolu i kierownictwa związanego z nim Zespołu Niemcoznawczego. W 1968 roku otrzymał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a w 1973 roku - profesora zwyczajnego. Był członkiem Polskiej Akademii Nauk i Głównej Komisji do Spraw Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce. Został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką Zasłużonemu dla Województwa Opolskiego. Zmarł nagle w grudniu 1975 roku i spoczął na Cmentarzu Komunalnym w Opolu.

==Bibliografia==
A. Brożek,  Kokot Józef (hasło), [w:] Śląski słownik biograficzny. Seria nowa, t. 1, Katowice 1999, s. 156-163.
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - K|Kokot Józef]]