Kościół pw. św. Michała w Oleśnie

Kościół pw. św. Michała w Oleśnie

Pierwsza wzmianka o kościele datuje się na rok 1226, jej autorem jest biskup wrocławski Wawrzyniec, który konsekrował kościół i na prośbę księcia opolskiego Kazimierza, wystawił pismo o Oleśnie zawierające wzmiankę o konsekracji świątyni. Z pełną nazwą kościoła św. Michała, stykamy się poprzez dokumenty, dopiero w 1406 roku, dlatego możemy domniemywać, że nazwa kościoła była używana już dużo wcześniej. Przed 1373 rokiem, książę opolski Władysław II, nakazał budowę nowego gotyckiego kościoła, a po jego wzniesieniu, 25 kwietnia 1374, przekazał kościół i parafię pod opiekę oleskim augustianom. Na przestrzeni lat kościół wraz z miastem, wielokrotnie płonął. Pierwszy jego pożar datuje się na 1578 rok, kolejny na 20 sierpnia 1624. Następnie został ponownie odbudowany w 1635 roku. 4 maja 1642, w czasie pożaru w mieście, kościół ponownie płonie i ulega niemalże doszczętnemu zniszczeniu. Ruiny czekają na odbudowę przez kolejne 8 lat. Po odbudowie został oddany do użytku w 1651 roku, a dzięki fundatorom został całkowicie odnowiony w 1679 roku. Odbudowany kościół w tamtym czasie miał wymiary: 26,5 m długości i 11 m szerokości, posiadał 6 ołtarzy. W 1722 roku następny pożar w mieście niszczy kościół. Odbudowany zostaje w 1723 roku, już z inną wieżą. W 1745 roku kościół ulega kolejnemu pożarowi, po którym zostaje odbudowana.

W XVII i XVIII wieku przy kościele św. Michała funkcjonowało bractwo szkaplerzne, któremu 8 maja 1673, papież Klemens X zatwierdził przywileje, kościołowi natomiast ,15 grudnia 1675, przyznano specjalne odpusty zupełne.

Kościół pw. św. Michała posiada dwie krypty. Pierwsza wybudowana w latach 1652-1653, była kryptą, w której byli chowani augustianie, a w drugiej powstałej 1663 roku, spoczywają ciała zmarłych fundatorów i darczyńców kościoła.

Wieża kościoła była kilkakrotnie odnawiana. Pierwszy raz w roku 1787. W 1822 roku zauważono na wieży pęknięcia, stąd musiała zostać rozebrana. Budowę nowej rozpoczęto w 1856, a zakończono 1857 roku. Kościół odnowiono też w środku zaczynając w 1896 roku. Malowidła na ścianach zostały wykonane przez wrocławskiego artystę malarza Besta.

Od 1935 roku, kościół pw. św. Michała przestaje być kościołem parafialnym, zgodnie z dekretem wrocławskiego bpa Adolfa Bertrama. A jego funkcję przejął kościół pw. Bożego Ciała w Oleśnie. W 1942 roku, władze hitlerowskie skonfiskowały kościelne dzwony, które po wojnie odnaleziono w Niemczech, gdzie służyły w niemieckich kościołach. Dzwon św. Michał od 1952 roku znajdował się w Thalberg. W 2012 roku, powrócił do Olesna. Po odnowieniu w ludwisarni Felczyńskich w Taciszowie, w 2013 roku, wrócił na wieżę kościoła. Dzwon św.Augustyn znajduje się w Bienen nad Renem, dzwon św. Rodzina znajduje się w Ottendorf, mały dzwon przedpogrzebowy Maria Panna znajdował się w Lubece w kościele św. Konrada, powrócił do Olesna w 2011 roku.

Kościół pw. św. Michała w roku 1945 ulega dewastacji przez wkraczającą do Olesna Armię Czerwoną. Renowacja została zakończona w 1954 roku. W latach 1997-2002 kościół został całkowicie odrestaurowana, po czym wnętrze odzyskało wczesnobarokowy wygląd.

Bibliografia

W. Klinger, Z dziejów parafii Olesno, Opole 2006, s.197-208; E. Cichoń, M. Dedyk, Olesno. Róża wśród lasów, Katowice 2008, s.31-44.