Klemens X: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Klemens X (1590-1676), papież== | ==Klemens X (1590-1676), papież== | ||
Urodził się 13 lipca 1590 w Rzymie. Jego prawdziwe imię i nazwisko to Emilio Bonaventura Altieri. Był człowiekiem wykształconym, w 1611 roku uzyskał doktorat z obu praw na Gregorianum. Święcenia kapłańskie przyjął w 1624 roku. Pracował m.in. w nuncjaturze w Polsce. W 1627 roku został mianowany biskupem Camerino, święceń biskupich udzielił mu kardynał Scipione Caffarelli-Borghese w Rzymie. Później był nuncjuszem w Neapolu, sekretarzem kongregacji do spraw Biskupów i Zakonników, konsultantem Kongregacji Świętego Officium. W 1669 roku uzyskał godność kardynała. | Urodził się 13 lipca 1590 w Rzymie. Jego prawdziwe imię i nazwisko to Emilio Bonaventura Altieri. Był człowiekiem wykształconym, w 1611 roku uzyskał doktorat z obu praw na Gregorianum. Święcenia kapłańskie przyjął w 1624 roku. Pracował m.in. w nuncjaturze w Polsce. W 1627 roku został mianowany biskupem Camerino, święceń biskupich udzielił mu kardynał Scipione Caffarelli-Borghese w Rzymie. Później był nuncjuszem w Neapolu, sekretarzem kongregacji do spraw Biskupów i Zakonników, konsultantem Kongregacji Świętego Officium. W 1669 roku uzyskał godność kardynała. | ||
Po śmierci [[Klemens IX|Klemensa IX]] w 1669 roku, podczas trwającego prawie cztery miesiące konklawe został wybrany na papieża; na cześć poprzednika przyjął imię Klemens X. Był kandydatem kompromisowym pomiędzy stronnictwem francuskim i hiszpańskim, które nie potrafiły dojść do porozumienia. W czasie panowania, z powodu podeszłego wieku prawie całkowicie przekazał władzę w ręce swojego adoptowanego bratanka kardynała Pauluzzo Paluzzi – Altieri. Najważniejsze wydarzenia jego pontyfikatu to: wydanie dekretu regulującego stosunki pomiędzy zakonnikami i biskupami, erygowanie biskupstwa w Quebecu, zatwierdzenie konstytucji zgromadzenia zakonnego eudystów, utworzenie kongregacji do spraw polskich. Pozostawał w konflikcie z królem Francji Ludwikiem XIV w sprawie tzw. regaliów (suwerenne prawa wynikające z nadań monarszych). Święci kanonizowani przez Klemensa X to: Kajetan z Tieny, Filip Benicjusz, Franciszek Borgia, Róża z Limy. Beatyfikował [[Pius V|Piusa V]], [[Św. Jan od Krzyża|Jana od Krzyża]] i męczenników z Gorkum. Podczas trwania pontyfikatu, nie zapominał również o Polsce. Wspomógł finansowo wojnę Polski z Turcją, wzywał książąt katolickich do pomocy Rzeczpospolitej, wysłał odręczny list gratulacyjny, po wyborze na króla [[Jan III Sobieski|Jana III Sobieskiego]]. Przez pomoc w wojnach z Turcją znacznie przyczynił się obronie chrześcijaństwa przed islamem. Zmarł 22 lipca 1676 w Rzymie. Został pochowany w Bazylice Watykańskiej. | Po śmierci [[Klemens IX|Klemensa IX]] w 1669 roku, podczas trwającego prawie cztery miesiące konklawe został wybrany na papieża; na cześć poprzednika przyjął imię Klemens X. Był kandydatem kompromisowym pomiędzy stronnictwem francuskim i hiszpańskim, które nie potrafiły dojść do porozumienia. W czasie panowania, z powodu podeszłego wieku prawie całkowicie przekazał władzę w ręce swojego adoptowanego bratanka kardynała Pauluzzo Paluzzi – Altieri. Najważniejsze wydarzenia jego pontyfikatu to: wydanie dekretu regulującego stosunki pomiędzy zakonnikami i biskupami, erygowanie biskupstwa w Quebecu, zatwierdzenie konstytucji zgromadzenia zakonnego eudystów, utworzenie kongregacji do spraw polskich. Pozostawał w konflikcie z królem Francji Ludwikiem XIV w sprawie tzw. regaliów (suwerenne prawa wynikające z nadań monarszych). Święci kanonizowani przez Klemensa X to: Kajetan z Tieny, Filip Benicjusz, Franciszek Borgia, Róża z Limy. Beatyfikował [[Pius V|Piusa V]], [[Św. Jan od Krzyża|Jana od Krzyża]] i męczenników z Gorkum. Podczas trwania pontyfikatu, nie zapominał również o Polsce. Wspomógł finansowo wojnę Polski z Turcją, wzywał książąt katolickich do pomocy Rzeczpospolitej, wysłał odręczny list gratulacyjny, po wyborze na króla [[Jan III Sobieski|Jana III Sobieskiego]]. Przez pomoc w wojnach z Turcją znacznie przyczynił się obronie chrześcijaństwa przed islamem. Zmarł 22 lipca 1676 w Rzymie. Został pochowany w Bazylice Watykańskiej. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
A. Kopiczko, Klemens X, w: Encyklopedia Katolicka, Lublin 2002, t. 9, kol. 114-115; K. Seppelt, K. Löffler, Dzieje papieży od początków Kościoła do czasów dzisiejszych, Poznań 1936, s. 423-424; R. Fischer–Wollpert, Leksykon papieży, Kraków 2000, s. 102; K. Dopierała, Księga papieży, Poznań 1996, s. 346-348. | A. Kopiczko, Klemens X, [w:] Encyklopedia Katolicka, Lublin 2002, t. 9, kol. 114-115; K. Seppelt, K. Löffler, Dzieje papieży od początków Kościoła do czasów dzisiejszych, Poznań 1936, s. 423-424; R. Fischer–Wollpert, Leksykon papieży, Kraków 2000, s. 102; K. Dopierała, Księga papieży, Poznań 1996, s. 346-348. | ||
{{Papież}} | {{Papież}} | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Papieże - K|Klemens X]] | [[Kategoria:Papieże - K|Klemens X]] | ||
[[Kategoria:Biografie - K]] | [[Kategoria:Biografie - K]] | ||
Wersja z 23:32, 22 sty 2019
Klemens X (1590-1676), papież
Urodził się 13 lipca 1590 w Rzymie. Jego prawdziwe imię i nazwisko to Emilio Bonaventura Altieri. Był człowiekiem wykształconym, w 1611 roku uzyskał doktorat z obu praw na Gregorianum. Święcenia kapłańskie przyjął w 1624 roku. Pracował m.in. w nuncjaturze w Polsce. W 1627 roku został mianowany biskupem Camerino, święceń biskupich udzielił mu kardynał Scipione Caffarelli-Borghese w Rzymie. Później był nuncjuszem w Neapolu, sekretarzem kongregacji do spraw Biskupów i Zakonników, konsultantem Kongregacji Świętego Officium. W 1669 roku uzyskał godność kardynała.
Po śmierci Klemensa IX w 1669 roku, podczas trwającego prawie cztery miesiące konklawe został wybrany na papieża; na cześć poprzednika przyjął imię Klemens X. Był kandydatem kompromisowym pomiędzy stronnictwem francuskim i hiszpańskim, które nie potrafiły dojść do porozumienia. W czasie panowania, z powodu podeszłego wieku prawie całkowicie przekazał władzę w ręce swojego adoptowanego bratanka kardynała Pauluzzo Paluzzi – Altieri. Najważniejsze wydarzenia jego pontyfikatu to: wydanie dekretu regulującego stosunki pomiędzy zakonnikami i biskupami, erygowanie biskupstwa w Quebecu, zatwierdzenie konstytucji zgromadzenia zakonnego eudystów, utworzenie kongregacji do spraw polskich. Pozostawał w konflikcie z królem Francji Ludwikiem XIV w sprawie tzw. regaliów (suwerenne prawa wynikające z nadań monarszych). Święci kanonizowani przez Klemensa X to: Kajetan z Tieny, Filip Benicjusz, Franciszek Borgia, Róża z Limy. Beatyfikował Piusa V, Jana od Krzyża i męczenników z Gorkum. Podczas trwania pontyfikatu, nie zapominał również o Polsce. Wspomógł finansowo wojnę Polski z Turcją, wzywał książąt katolickich do pomocy Rzeczpospolitej, wysłał odręczny list gratulacyjny, po wyborze na króla Jana III Sobieskiego. Przez pomoc w wojnach z Turcją znacznie przyczynił się obronie chrześcijaństwa przed islamem. Zmarł 22 lipca 1676 w Rzymie. Został pochowany w Bazylice Watykańskiej.
Bibliografia
A. Kopiczko, Klemens X, [w:] Encyklopedia Katolicka, Lublin 2002, t. 9, kol. 114-115; K. Seppelt, K. Löffler, Dzieje papieży od początków Kościoła do czasów dzisiejszych, Poznań 1936, s. 423-424; R. Fischer–Wollpert, Leksykon papieży, Kraków 2000, s. 102; K. Dopierała, Księga papieży, Poznań 1996, s. 346-348.
| |||||
| |||||