Klemens IX

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 22:52, 16 lut 2014 autorstwa Damian (dyskusja | edycje) (nowe)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Klemens IX (1600-1669), papież

Giulio Rospigliosi urodził się 27 lub 28 stycznia 1600 roku w Pistoi we Włoszech. Pochodził z rodziny szlacheckiej trudniącej się hodowlą owiec. Studiował sztuki wyzwolone w kolegium jezuickim w Rzymie oraz teologię i prawo w Pizie. Jego zamiłowania artystyczne zwróciły uwagę rodziny Barberinich oraz papieża Urbana VIII. Dzięki ich protekcji mógł pracować w kurii rzymskiej. Pełnił funkcje: referendarza, nuncjusza papieskiego w Hiszpanii, tytularnego arcybiskupa Tarsu, gubernatora Rzymu, sekretarza stanu oraz kardynała. W 1667 roku po śmierci Aleksandra VII został wybrany papieżem. Poparła go Francja, Hiszpania oraz kardynałowie, którym zależało na naprawieniu stosunków z Paryżem. Giulio Rospigliosi przyjął imię Klemens (łac. clemens - łagodny) mające oznaczać chęć prowadzenia polityki uspokojenia. Charakteryzował się skromnością, dobrocią i czystością obyczajów. Zerwał prawie całkowicie z tradycyjnym nepotyzmem oraz ze zwyczajem dokonywania wymiany urzędników po wyborze nowego papieża. Dużą część pontyfikatu spędził na rozwiązywaniu istniejących napięć: poprawił stosunki z Francją, odegrał rolę w negocjacjach związanych z pokojem akwizgrańskim, ogłosił pokój klementyński, pomógł Kościołowi w Portugalii, chciał udzielić pomocy Wenecji w odzyskaniu Krety. Za jego pontyfikatu w Polsce abdykował Jan II Kazimierz Waza. Papież nieskutecznie próbował nakłonić króla do zmiany decyzji. Mianował go opatem komendatoryjnym klasztoru benedyktyńskiego Saint-Germain-des-Prés w Paryżu. Interesował się sprawami misji: zabronił misjonarzom jezuickim tolerowania chińskich zwyczajów pogańskich, a także uznał ponownie zgromadzenie pijarów. Kanonizował karmelitankę Marię Maddalenę de’Pazzi i franciszkanina Piotra z Alkantary. Beatyfikował Różę z Limy. Giulio Rospigliosi zostając papieżem nie porzucił swoich zainteresowań artystycznych. Pisał wiersze i dramaty religijne. Lubił muzyką operową. Był twórcą opery "Chi soffre speri". Ponadto pomógł przy budowie teatru muzycznego w Rzymie. Zmarł z powodu wylewu 9 grudnia 1669 roku w Rzymie. Pochowano go w bazylice św. Piotra.

Bibliografia