Klemens IX: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Klemens IX (1600-1669), papież== | ==Klemens IX (1600-1669), papież== | ||
Giulio Rospigliosi urodził się 27 lub 28 stycznia 1600 | Giulio Rospigliosi urodził się 27 lub 28 stycznia 1600 w Pistoi we Włoszech. Pochodził z rodziny szlacheckiej trudniącej się hodowlą owiec. Studiował sztuki wyzwolone w kolegium jezuickim w Rzymie oraz teologię i prawo w Pizie. Jego zamiłowania artystyczne zwróciły uwagę rodziny Barberinich oraz papieża Urbana VIII. Dzięki ich protekcji mógł pracować w kurii rzymskiej. Pełnił funkcje: referendarza, nuncjusza papieskiego w Hiszpanii, tytularnego arcybiskupa Tarsu, gubernatora Rzymu, sekretarza stanu oraz kardynała. | ||
W 1667 roku po śmierci Aleksandra VII został wybrany papieżem. Poparła go Francja, Hiszpania oraz kardynałowie, którym zależało na naprawieniu stosunków z Paryżem. Giulio Rospigliosi przyjął imię Klemens (łac. clemens - łagodny) mające oznaczać chęć prowadzenia polityki uspokojenia. Charakteryzował się skromnością, dobrocią i czystością obyczajów. Zerwał prawie całkowicie z tradycyjnym nepotyzmem oraz ze zwyczajem dokonywania wymiany urzędników po wyborze nowego papieża. Dużą część pontyfikatu spędził na rozwiązywaniu istniejących napięć: poprawił stosunki z Francją, odegrał rolę w negocjacjach związanych z pokojem akwizgrańskim, ogłosił pokój klementyński, pomógł Kościołowi w Portugalii, chciał udzielić pomocy Wenecji w odzyskaniu Krety. | W 1667 roku po śmierci Aleksandra VII został wybrany papieżem. Poparła go Francja, Hiszpania oraz kardynałowie, którym zależało na naprawieniu stosunków z Paryżem. Giulio Rospigliosi przyjął imię Klemens (łac. clemens - łagodny) mające oznaczać chęć prowadzenia polityki uspokojenia. Charakteryzował się skromnością, dobrocią i czystością obyczajów. Zerwał prawie całkowicie z tradycyjnym nepotyzmem oraz ze zwyczajem dokonywania wymiany urzędników po wyborze nowego papieża. Dużą część pontyfikatu spędził na rozwiązywaniu istniejących napięć: poprawił stosunki z Francją, odegrał rolę w negocjacjach związanych z pokojem akwizgrańskim, ogłosił pokój klementyński, pomógł Kościołowi w Portugalii, chciał udzielić pomocy Wenecji w odzyskaniu Krety. | ||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
Kanonizował karmelitankę Marię Maddalenę de’Pazzi i franciszkanina Piotra z Alkantary. Beatyfikował Różę z Limy. | Kanonizował karmelitankę Marię Maddalenę de’Pazzi i franciszkanina Piotra z Alkantary. Beatyfikował Różę z Limy. | ||
Giulio Rospigliosi zostając papieżem nie porzucił swoich zainteresowań artystycznych. Pisał wiersze i dramaty religijne. Lubił muzyką operową. Był twórcą opery | Giulio Rospigliosi zostając papieżem nie porzucił swoich zainteresowań artystycznych. Pisał wiersze i dramaty religijne. Lubił muzyką operową. Był twórcą opery ''Chi soffre speri''. Ponadto pomógł przy budowie teatru muzycznego w Rzymie. | ||
Zmarł 9 grudnia 1669 | Zmarł 9 grudnia 1669 w Rzymie. Pochowano go w Bazylice św. Piotra. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Wersja z 22:47, 18 paź 2016
Klemens IX (1600-1669), papież
Giulio Rospigliosi urodził się 27 lub 28 stycznia 1600 w Pistoi we Włoszech. Pochodził z rodziny szlacheckiej trudniącej się hodowlą owiec. Studiował sztuki wyzwolone w kolegium jezuickim w Rzymie oraz teologię i prawo w Pizie. Jego zamiłowania artystyczne zwróciły uwagę rodziny Barberinich oraz papieża Urbana VIII. Dzięki ich protekcji mógł pracować w kurii rzymskiej. Pełnił funkcje: referendarza, nuncjusza papieskiego w Hiszpanii, tytularnego arcybiskupa Tarsu, gubernatora Rzymu, sekretarza stanu oraz kardynała.
W 1667 roku po śmierci Aleksandra VII został wybrany papieżem. Poparła go Francja, Hiszpania oraz kardynałowie, którym zależało na naprawieniu stosunków z Paryżem. Giulio Rospigliosi przyjął imię Klemens (łac. clemens - łagodny) mające oznaczać chęć prowadzenia polityki uspokojenia. Charakteryzował się skromnością, dobrocią i czystością obyczajów. Zerwał prawie całkowicie z tradycyjnym nepotyzmem oraz ze zwyczajem dokonywania wymiany urzędników po wyborze nowego papieża. Dużą część pontyfikatu spędził na rozwiązywaniu istniejących napięć: poprawił stosunki z Francją, odegrał rolę w negocjacjach związanych z pokojem akwizgrańskim, ogłosił pokój klementyński, pomógł Kościołowi w Portugalii, chciał udzielić pomocy Wenecji w odzyskaniu Krety.
Za jego pontyfikatu w Polsce abdykował Jan II Kazimierz Waza. Papież nieskutecznie próbował nakłonić króla do zmiany decyzji. Mianował go opatem komendatoryjnym klasztoru benedyktyńskiego Saint-Germain-des-Prés w Paryżu. Interesował się sprawami misji: zabronił misjonarzom jezuickim tolerowania chińskich zwyczajów pogańskich, a także uznał ponownie zgromadzenie pijarów.
Kanonizował karmelitankę Marię Maddalenę de’Pazzi i franciszkanina Piotra z Alkantary. Beatyfikował Różę z Limy. Giulio Rospigliosi zostając papieżem nie porzucił swoich zainteresowań artystycznych. Pisał wiersze i dramaty religijne. Lubił muzyką operową. Był twórcą opery Chi soffre speri. Ponadto pomógł przy budowie teatru muzycznego w Rzymie. Zmarł 9 grudnia 1669 w Rzymie. Pochowano go w Bazylice św. Piotra.
Bibliografia
K. Dopierała, Księga papieży, Poznań 1996, s. 344-346; R. Fischer-Wollpert, Leksykon papieży, Kraków 1998, s. 102.
| |||||