Katowickie Hospicjum Domowe: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
Linia 3: Linia 3:
działa od roku 1987. Powstało ono z myślą o opiece nad osobami terminalnie chorymi oraz ich rodzinami. Pomoc ta realizowana jest poprzez wsparcie rodziny w opiece nad chorym w terminalnym okresie choroby najczęściej nowotworowej, domowe wizyty lekarskie i pielęgniarskie, opiekę kapelana i psychologa. Obecnie w hospicjum zatrudnianych jest ponad 60 pracowników w tym wolontariusze, pielęgniarki, lekarze, psychologowie, księgowi, rehabilitanci oraz kapelani.
działa od roku 1987. Powstało ono z myślą o opiece nad osobami terminalnie chorymi oraz ich rodzinami. Pomoc ta realizowana jest poprzez wsparcie rodziny w opiece nad chorym w terminalnym okresie choroby najczęściej nowotworowej, domowe wizyty lekarskie i pielęgniarskie, opiekę kapelana i psychologa. Obecnie w hospicjum zatrudnianych jest ponad 60 pracowników w tym wolontariusze, pielęgniarki, lekarze, psychologowie, księgowi, rehabilitanci oraz kapelani.


Hospicjum powstało z inicjatywy Eugeniusza Dutkiewicza oraz dr n. med. Marie Gross, których celem było stworzenie wspólnoty woluntariuszy bezinteresownie wspierających chorych. Hospicjum do roku 1994 rozwijała się pod patronatem Kościoła, a wsparcie to wyraża się także poprzez obecność kapelanów [ks. Stanisława Puchały (1988-2000), ks. Jana Droba (1993) oraz aktualnie - ks. Benedykta Zawady].  
Hospicjum powstało z inicjatywy Eugeniusza Dutkiewicza oraz dr n. med. Marii Gross, których celem było stworzenie wspólnoty woluntariuszy bezinteresownie wspierających chorych. Hospicjum do roku 1994 rozwijała się pod patronatem Kościoła, a wsparcie to wyraża się także poprzez obecność kapelanów [ks. Stanisława Puchały (1988-2000), [[Drob Jan|ks. Jana Droba]] (1993) oraz aktualnie - ks. Benedykta Zawady].  


Najważniejszym zadaniem hospicjum jest trwanie przy łóżku chorego aż do końca.
Najważniejszym zadaniem hospicjum jest trwanie przy łóżku chorego aż do końca.

Wersja z 20:02, 17 lip 2014

Katowickie Hospicjum Domowe

(Hospicjum Domowe św. Franciszka) działa od roku 1987. Powstało ono z myślą o opiece nad osobami terminalnie chorymi oraz ich rodzinami. Pomoc ta realizowana jest poprzez wsparcie rodziny w opiece nad chorym w terminalnym okresie choroby najczęściej nowotworowej, domowe wizyty lekarskie i pielęgniarskie, opiekę kapelana i psychologa. Obecnie w hospicjum zatrudnianych jest ponad 60 pracowników w tym wolontariusze, pielęgniarki, lekarze, psychologowie, księgowi, rehabilitanci oraz kapelani.

Hospicjum powstało z inicjatywy Eugeniusza Dutkiewicza oraz dr n. med. Marii Gross, których celem było stworzenie wspólnoty woluntariuszy bezinteresownie wspierających chorych. Hospicjum do roku 1994 rozwijała się pod patronatem Kościoła, a wsparcie to wyraża się także poprzez obecność kapelanów [ks. Stanisława Puchały (1988-2000), ks. Jana Droba (1993) oraz aktualnie - ks. Benedykta Zawady].

Najważniejszym zadaniem hospicjum jest trwanie przy łóżku chorego aż do końca. Hospicjum regularnie, co roku, organizuje dni skupienia oraz rekolekcje przy pomocy kapelanów z innych hospicjów a dwa razy do roku organizowane są pielgrzymki do pobliskich sanktuariów i innych miejsc kultu.

Bibliografia