Kałuża Gerard
Kałuża Gerard (1933-2011), proboszcz w Ozimku
Urodził się 12 sierpnia 1933 w Górkach Śląskich (parafia Nędza) w rodzinie Jana i Marty z d. Wenglorz. Jego ojciec zginął w czasie działań wojennych w 1945 roku. Uczył się w szkole powszechnej w Górkach, a następnie w Liceum Ogólnokształcącym w Raciborzu, które ukończył z wynikiem bardzo dobrym w 1952 roku. Po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk bpa Franciszka Jopa 23 czerwca 1957 w Opolu. Był wikariuszem w parafii: Ducha Świętego w Zabrzu (1957–1960), w Kietrzu (1960–1962) oraz w parafii św. Jakuba i św. Agnieszki w Nysie (1962–1965). Pierwszą samodzielną placówką duszpasterską była dla niego parafia Gracze (1965–1974). W 1974 roku został proboszczem w Ozimku i pełnił tę funkcję przez 34 lata. Trwałym śladem jego pasterskiego zaangażowania są trzy kościoły, których był budowniczym: w Ozimku (poświęcony w 1983 roku), Schodni (1983) i Nowej Schodni (1989). W 2008 roku – osiągnąwszy wiek emerytalny – zamieszkał w Dobrzeniu Wielkim, pełniąc posługę kapelana Sióstr Franciszkanek Szpitalnych. Pełnił zadania ogólnodiecezjalne. Włączony był w formację Liturgicznej Służby Ołtarza, był ponadto członkiem Rady Wydziału Duszpasterskiego Kurii Diecezjalnej, a po I Synodzie Diecezji Opolskiej należał do Diecezjalnej Rady Ekonomicznej (od 2005 roku). Został odznaczony tytułem dziekana honorowego (1975), radcy duchownego (1983), a w 1990 roku kapelana Jego Świątobliwości. Zmarł nagle 7 września 2011 w auli seminaryjnej podczas spotkania kapłańskiego. Pogrzebowi w Ozimku przewodniczył kolega kursowy, abp Alfons Nossol, przy udziale biskupów: Jana Wieczorka (biskupa gliwickiego), Bonifacego Antoniego Reimana (biskupa misyjnego z Boliwii) i Pawła Stobrawy (opolskiego biskupa pomocniczego), licznego grona kapłanów oraz tłumnie zgromadzonych parafian.
Bibliografia
H.J. Sobeczko, Śp. ks. Gerard Kałuża, "Wiadomości Urzędowe Diecezji Opolskiej" 66 (2011), nr 10-11, s. 463-466.
|