Janik Alfons: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(uzupełnienie - kategoria)
(uzupełnienie - bibliografia)
Linia 3: Linia 3:


Urodził się 29 marca 1944 w Kórnicy k. Głogówka, na terenie [[Diecezja Opolska|diecezji opolskiej]], w rodzinie  Aleksandra i Marii z d. Sobek. Jego ojciec zmarł w obozie w 1945 roku.  
Urodził się 29 marca 1944 w Kórnicy k. Głogówka, na terenie [[Diecezja Opolska|diecezji opolskiej]], w rodzinie  Aleksandra i Marii z d. Sobek. Jego ojciec zmarł w obozie w 1945 roku.  
W swojej rodzinnej miejscowości w latach 1951-1958 uczęszczał do szkoły podstawowej. Następnie uczył się w Liceum Ogólnokształcącym w Głogówku, które ukończył w 1962 roku. Wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne |Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. Szczególnie interesował się socjologią religii. Wiedzę z tej dziedziny pogłębiał także później, jako ksiądz studiując w Papieskim Instytucie Teologicznym we Wrocławiu. 4 czerwca 1967 w Krakowie z rąk [[Bieniek Juliusz| bp. Juliusza Bieńka]] przyjął święcenia diakonatu. Święceń kapłańskich 2 czerwca 1968 w [[Parafia Chrystusa Króla w Katowicach|katowickiej Katedrze Chrystusa Króla]] udzielił mu [[Bednorz Herbert|bp Herbert Bednorz]]. Pracę duszpasterską rozpoczął na zastępstwach wakacyjnych w [[parafia św. Jacka w Ochojcu|Ochojcu]] i [[Parafia św. Michała Archanioła w Krzyżowicach|Krzyżowicach]]. Następnie był wikariuszem w parafiach: [[Parafia św. Szczepana w Bogucicach| Św. Szczepana w Katowicach-Bogucicach]] (1968-1971), [[Parafia św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach|Św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach]] (1971-1974) i [[Parafia św. Anny w Janowie|Św. Anny w Janowie]] (1974-1978). W ostatniej z tych parafii sprawował opiekę duchową na chorymi w miejscowym szpitalu. W latach 1978-1980 pełnił posługę kapelana szpitalnego w klinikach przy ul. Francuskiej i Reymonta w Katowicach. Mieszkał na probostwie [[Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|parafii Niepokalanego Poczęcia NMP]] i uczestniczył w parafialnej pracy duszpasterskiej. 11 października 1979 został mianowany diecezjalnym Duszpasterzem Chorych i Służby Zdrowia. Funkcję tę pełnił do 1982 roku. Od lipca 1980 roku posługiwał w Mikołowie, najpierw jako wikariusz-ekonom, a od 24 września 1980 jako proboszcz [[Parafia św. Wojciecha w Mikołowie|parafii św. Wojciecha]]. Już w październiku 1980 roku został dziekanem dekanatu mikołowskiego. Urząd ten sprawował przez dwie kadencje do 1992 roku. Był także duszpasterzem akademickim na terenie miasta Mikołów. W latach 1992-2011 pozostawał członkiem Archidiecezjalnej Komisji Ekumenicznej. Postarał się o przeprowadzenie znaczących prac renowacyjnych i konserwatorskich oraz o wybudowanie domu parafialnego. Za jego czasów kościół parafialny św. Wojciecha został podniesiony do godności bazyliki mniejszej. W uznaniu zasług dla kościoła katowickiego w 2003 roku otrzymał godność kanonika honorowego [[Kapituła Katedralna w Katowicach|Kapituły Metropolitalnej Katowickiej]]. 31 lipca 2010 został zwolniony z urzędu proboszcza i przeszedł na emeryturę. Pozostał w Mikołowie i zamieszkał w domu przy probostwie, gdzie pomagał w posłudze duszpasterskiej. Zmarł 25 lipca 2011 w Mikołowie. Został pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym.
W swojej rodzinnej miejscowości w latach 1951-1958 uczęszczał do szkoły podstawowej. Następnie uczył się w Liceum Ogólnokształcącym w Głogówku, które ukończył w 1962 roku. Wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne |Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. Szczególnie interesował się socjologią religii. Wiedzę z tej dziedziny pogłębiał także później, jako ksiądz studiując w Papieskim Instytucie Teologicznym we Wrocławiu. 4 czerwca 1967 w Krakowie z rąk [[Bieniek Juliusz| bp. Juliusza Bieńka]] przyjął święcenia diakonatu. Święceń kapłańskich 2 czerwca 1968 w [[Parafia Chrystusa Króla w Katowicach|katowickiej Katedrze Chrystusa Króla]] udzielił mu [[Bednorz Herbert|bp Herbert Bednorz]]. Pracę duszpasterską rozpoczął na zastępstwach wakacyjnych w [[parafia św. Jacka w Ochojcu|Ochojcu]] i [[Parafia św. Michała Archanioła w Krzyżowicach|Krzyżowicach]]. Następnie był wikariuszem w parafiach: [[Parafia św. Szczepana w Bogucicach| św. Szczepana w Katowicach-Bogucicach]] (1968-1971), [[Parafia św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach|św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach]] (1971-1974) i [[Parafia św. Anny w Janowie|św. Anny w Janowie]] (1974-1978). W ostatniej z tych parafii sprawował opiekę duchową na chorymi w miejscowym szpitalu. W latach 1978-1980 pełnił posługę kapelana szpitalnego w klinikach przy ul. Francuskiej i Reymonta w Katowicach. Mieszkał na probostwie [[Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|parafii Niepokalanego Poczęcia NMP]] i uczestniczył w parafialnej pracy duszpasterskiej. 11 października 1979 został mianowany diecezjalnym Duszpasterzem Chorych i Służby Zdrowia. Funkcję tę pełnił do 1982 roku. Od lipca 1980 roku posługiwał w Mikołowie, najpierw jako wikariusz-ekonom, a od 24 września 1980 jako proboszcz [[Parafia św. Wojciecha w Mikołowie|parafii św. Wojciecha]]. Już w październiku 1980 roku został dziekanem dekanatu mikołowskiego. Urząd ten sprawował przez dwie kadencje do 1992 roku. Był także duszpasterzem akademickim na terenie miasta Mikołów. W latach 1992-2011 pozostawał członkiem Archidiecezjalnej Komisji Ekumenicznej. Postarał się o przeprowadzenie znaczących prac renowacyjnych i konserwatorskich oraz o wybudowanie domu parafialnego. Za jego czasów kościół parafialny św. Wojciecha został podniesiony do godności bazyliki mniejszej. W uznaniu zasług dla kościoła katowickiego w 2003 roku otrzymał godność kanonika honorowego [[Kapituła Katedralna w Katowicach|Kapituły Metropolitalnej Katowickiej]]. 31 lipca 2010 został zwolniony z urzędu proboszcza i przeszedł na emeryturę. Pozostał w Mikołowie i zamieszkał w domu przy probostwie, gdzie pomagał w posłudze duszpasterskiej. Zmarł 25 lipca 2011 w Mikołowie. Został pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym.


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
 
Materiały własne autora.
{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - J]]
[[Kategoria:Biografie - J]]
[[Kategoria:Budowniczy]]
[[Kategoria:Budowniczy]]
[[Kategoria:Kanonicy]]
[[Kategoria:Kanonicy]]

Wersja z 12:04, 13 maj 2018

Janik Alfons (1944-2011), proboszcz w Mikołowie

Janik Alfons.jpg

Urodził się 29 marca 1944 w Kórnicy k. Głogówka, na terenie diecezji opolskiej, w rodzinie Aleksandra i Marii z d. Sobek. Jego ojciec zmarł w obozie w 1945 roku. W swojej rodzinnej miejscowości w latach 1951-1958 uczęszczał do szkoły podstawowej. Następnie uczył się w Liceum Ogólnokształcącym w Głogówku, które ukończył w 1962 roku. Wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Szczególnie interesował się socjologią religii. Wiedzę z tej dziedziny pogłębiał także później, jako ksiądz studiując w Papieskim Instytucie Teologicznym we Wrocławiu. 4 czerwca 1967 w Krakowie z rąk bp. Juliusza Bieńka przyjął święcenia diakonatu. Święceń kapłańskich 2 czerwca 1968 w katowickiej Katedrze Chrystusa Króla udzielił mu bp Herbert Bednorz. Pracę duszpasterską rozpoczął na zastępstwach wakacyjnych w Ochojcu i Krzyżowicach. Następnie był wikariuszem w parafiach: św. Szczepana w Katowicach-Bogucicach (1968-1971), św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach (1971-1974) i św. Anny w Janowie (1974-1978). W ostatniej z tych parafii sprawował opiekę duchową na chorymi w miejscowym szpitalu. W latach 1978-1980 pełnił posługę kapelana szpitalnego w klinikach przy ul. Francuskiej i Reymonta w Katowicach. Mieszkał na probostwie parafii Niepokalanego Poczęcia NMP i uczestniczył w parafialnej pracy duszpasterskiej. 11 października 1979 został mianowany diecezjalnym Duszpasterzem Chorych i Służby Zdrowia. Funkcję tę pełnił do 1982 roku. Od lipca 1980 roku posługiwał w Mikołowie, najpierw jako wikariusz-ekonom, a od 24 września 1980 jako proboszcz parafii św. Wojciecha. Już w październiku 1980 roku został dziekanem dekanatu mikołowskiego. Urząd ten sprawował przez dwie kadencje do 1992 roku. Był także duszpasterzem akademickim na terenie miasta Mikołów. W latach 1992-2011 pozostawał członkiem Archidiecezjalnej Komisji Ekumenicznej. Postarał się o przeprowadzenie znaczących prac renowacyjnych i konserwatorskich oraz o wybudowanie domu parafialnego. Za jego czasów kościół parafialny św. Wojciecha został podniesiony do godności bazyliki mniejszej. W uznaniu zasług dla kościoła katowickiego w 2003 roku otrzymał godność kanonika honorowego Kapituły Metropolitalnej Katowickiej. 31 lipca 2010 został zwolniony z urzędu proboszcza i przeszedł na emeryturę. Pozostał w Mikołowie i zamieszkał w domu przy probostwie, gdzie pomagał w posłudze duszpasterskiej. Zmarł 25 lipca 2011 w Mikołowie. Został pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym.

Bibliografia

Materiały własne autora.