Jan Paweł I: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 3: | Linia 3: | ||
Urodził się 17 października 1912 w Forno di Canale (dziś Canale d’Agordo). Ojciec Giovani pracował w Szwajcarii, Niemczech i Francji, gdzie zajmował się murarką. Po I wojnie światowej otrzymał stałą pracę we Włoszech jako dmuchacz szkła. Był członkiem socjalistycznych związków zawodowych. Matka Albina w młodości była służącą w Wenecji, później pracowała za granicą. W wieku jedenastu lat Albino Luciani wstąpił do małego seminarium w Feltre. Od 1928 roku kształcił się w seminarium duchownego w Belluno. Tam też 7 lipca 1935 otrzymał święcenia kapłańskie. | Urodził się 17 października 1912 w Forno di Canale (dziś Canale d’Agordo). Ojciec Giovani pracował w Szwajcarii, Niemczech i Francji, gdzie zajmował się murarką. Po I wojnie światowej otrzymał stałą pracę we Włoszech jako dmuchacz szkła. Był członkiem socjalistycznych związków zawodowych. Matka Albina w młodości była służącą w Wenecji, później pracowała za granicą. W wieku jedenastu lat Albino Luciani wstąpił do małego seminarium w Feltre. Od 1928 roku kształcił się w seminarium duchownego w Belluno. Tam też 7 lipca 1935 otrzymał święcenia kapłańskie. | ||
Przez dwa lata był wikarym w Agordo. Od 1937 roku nauczał teologii w seminarium w Belluno, również w tym roku rozpoczął studia zaoczne na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, które zakończył w 1947 roku doktoratem. Pracę doktorską pisał pod kierunkiem profesora Charlsa Boyer’a, a jej tytuł brzmiał: „Początek duszy ludzkiej według A. Rosminiego”. W czasie studiów spełniał funkcję sekretarza międzydiecezjalnego synodu w Feltre i Belluno, był dyrektorem wydziału katechetycznego w kurii biskupiej, prokanclerzem i wikariuszem generalnym w Belluno. 15 grudnia 1958 został bpm diecezji Vittorio Veneto. Sakrę otrzymał 27 grudnia 1958 z rąk [[ | Przez dwa lata był wikarym w Agordo. Od 1937 roku nauczał teologii w seminarium w Belluno, również w tym roku rozpoczął studia zaoczne na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, które zakończył w 1947 roku doktoratem. Pracę doktorską pisał pod kierunkiem profesora Charlsa Boyer’a, a jej tytuł brzmiał: „Początek duszy ludzkiej według A. Rosminiego”. W czasie studiów spełniał funkcję sekretarza międzydiecezjalnego synodu w Feltre i Belluno, był dyrektorem wydziału katechetycznego w kurii biskupiej, prokanclerzem i wikariuszem generalnym w Belluno. 15 grudnia 1958 został bpm diecezji Vittorio Veneto. Sakrę otrzymał 27 grudnia 1958 z rąk [[Jan XXIII|Jana XXIII]] . W 1961 roku ukazała się jego książka – „Nowe okruszyny katechetyki”, która zawiera kazania, artykuły i praktyczne wskazania skierowane głównie do nauczających księży. 15 grudnia 1969 został patriarchą Wenecji, a 5 marca 1973 został mianowany kardynałem. Uczestniczył w [[Sobór Watykański II| Soborze Watykańskim II ]] jako rzeczoznawca w pracach komisji. 26 sierpnia 1978 został wybrany papieżem, przyjął imię: Jan Paweł I. Zmarł wkrótce po elekcji - 29 września 1978. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Wersja z 12:30, 28 cze 2010
Jan Paweł I (Albino Luciani) 1912-1978, papież
Urodził się 17 października 1912 w Forno di Canale (dziś Canale d’Agordo). Ojciec Giovani pracował w Szwajcarii, Niemczech i Francji, gdzie zajmował się murarką. Po I wojnie światowej otrzymał stałą pracę we Włoszech jako dmuchacz szkła. Był członkiem socjalistycznych związków zawodowych. Matka Albina w młodości była służącą w Wenecji, później pracowała za granicą. W wieku jedenastu lat Albino Luciani wstąpił do małego seminarium w Feltre. Od 1928 roku kształcił się w seminarium duchownego w Belluno. Tam też 7 lipca 1935 otrzymał święcenia kapłańskie.
Przez dwa lata był wikarym w Agordo. Od 1937 roku nauczał teologii w seminarium w Belluno, również w tym roku rozpoczął studia zaoczne na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, które zakończył w 1947 roku doktoratem. Pracę doktorską pisał pod kierunkiem profesora Charlsa Boyer’a, a jej tytuł brzmiał: „Początek duszy ludzkiej według A. Rosminiego”. W czasie studiów spełniał funkcję sekretarza międzydiecezjalnego synodu w Feltre i Belluno, był dyrektorem wydziału katechetycznego w kurii biskupiej, prokanclerzem i wikariuszem generalnym w Belluno. 15 grudnia 1958 został bpm diecezji Vittorio Veneto. Sakrę otrzymał 27 grudnia 1958 z rąk Jana XXIII . W 1961 roku ukazała się jego książka – „Nowe okruszyny katechetyki”, która zawiera kazania, artykuły i praktyczne wskazania skierowane głównie do nauczających księży. 15 grudnia 1969 został patriarchą Wenecji, a 5 marca 1973 został mianowany kardynałem. Uczestniczył w Soborze Watykańskim II jako rzeczoznawca w pracach komisji. 26 sierpnia 1978 został wybrany papieżem, przyjął imię: Jan Paweł I. Zmarł wkrótce po elekcji - 29 września 1978.
Bibliografia
Z. Zieliński, Papiestwo i papieże dwóch ostatnich wieków, t. 2, Poznań 1986, s. 278-284; Encyklopedia Katolicka, red. Stanisław Wielgus, t. 7, Lublin 1997, kol. 837.
| |||||