Innocenty X

Innocenty X (1572-1655), papież

Gian Battista Pamphili urodził się 7 marca 1572 roku w Rzymie, wywodził się z rodu Pamphili pochodzącego z Gubbio leżącego dzisiaj w prowincji Perugia. Familia osiedliła się w Wiecznym Mieście w XV wieku i spokrewniona była z rodem Borgiów. Dzięki protekcji wuja studiował w Kolegium Rzymskim, gdzie uzyskał doktorat z obojga praw, dzięki czemu mógł rozpocząć pracę w kurii rzymskiej. Świecenia kapłańskie przyjął w 1597 roku. Od 1601 pracownik konsystorzu jako adwokat, następnie adwokat w rocie rzymskiej (1604–1621). Nuncjusz w Neapolu, następnie we Francji, towarzysz legacji 1625 roku kardynała Francesco Barberiniego do Hiszpanii gdzie od 1626 pełnił funkcję nuncjusza papieskiego. W latach 1626–1629 łaciński Patriarcha Antiochii. Nominowany do godności kardynalskiej kościoła S. Eusebio w sierpniu 1627 (in pectore), a ogłoszony w dwa lata później.

Na konklawe 1644 roku po śmierci Urbana VIII wybrany na Papieża (15 września) gdzie przyjął imię Innocenty (X), trwało ono 37 dni i uczestniczyło w nim 56 spośród 62 kardynałów – nie obecny był np. Kardynał Mazarini – a w czasie obrad kolejnych 4 zmarło z powodu wielkich upałów panujących w mieście. Prowadził wiele inwestycji w Rzymie, ukończył wystrój bazyliki świętego Piotra, odrestaurował fontannę Piazza Navona, reorganizował papieskie więzienia. Jego pontyfikat przypada na koniec wojny 30 letniej i zawarcie pokoju w Westfalii (24 października 1648) na który wysłał swojego legata – kardynała Chigi. Nie zgadzał się postanowieniami co wyraził w wydanym dwa lata później breve "Zelus domus Dei". Okres jego rządów to także czas sporu z jansenistami. Innocenty powołał specjalną komisję do zbadania zgodności tez Jansena z nauką katolicką. Werdykt komisji był jednoznaczny i w bulli "Cum occasione" potępiono 5 twierdzeń z czego 4 uznano za błędne a jedną za wprost heretycką. W tym czasie coraz intensywniej prowadzona była ewangelizacja terenów dzisiejszego Wietnamu. Latem 1649 roku powracający przymusowo do Rzymu Aleksander z Rodos zwrócił się do Kongregacji do spraw krzewienia wiary o zapotrzebowaniu na ok. 300 kapłanów i o zgodę na udzielanie święceń rdzennym mieszkańcom. Kongregacja zwróciła się do Papieża z propozycją utworzenia episkopatu Indochin lecz te zwleka z podjęciem decyzji. Przeciwnicy zarzucali Innocentemu uległość wobec Olimpi Maidalchini - wdowy po swoim bracie – nazywaną w kręgach anty papieskich papieżycą. Papież miał nie podejmować żadnej decyzji bez zgody swojej bratowej, za jej namową zalegalizował prostytucje, nadał godność kardynalską swojemu bratankowi. Zarzucano im także romans który jednak nie okazał się być prawdą.

Kontynuował praktykę nepotyzmu przy przyznawaniu godności i funkcji. Wzmocnił jednak uprawnienia Sekretariatu Stanu co miało być przeciwwagą dla wpływu kardynałów. Zmarł w Rzymie 7 stycznia 1655 roku, jego następcą został Aleksander VII.

Bibliografia

J. Pietrzykowski, Innocenty X, w: Encyklopedia Katolicka, t. 7, Lublin 1997, kol. 253; K. Dopierała, Księga papieży, Poznań 1996, s. 340-342; R. Fischer-Wollpert, Leksykon papieży, Kraków 2000, s. 101; J. N. D. Kelly, Warszawa 1997, s. 393-395.