Hanke Henryk: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 15:12, 12 sie 2013

Hanke Henryk (1807-1874)

Urodził się w 1 maja 1807 w Popielowie. Studia teologiczne odbywał w Wrocławiu i Pelplinie, a święcenia kapłańskie przyjął 14 marca 1835. Jako kapelan biskupi przeszło rok kierował szkółką pelplińską, ale już w 1836 roku przeszedł do duszpasterstwa jako wikariusz w Chełmnie. W 1838 otrzymał probostwo w Przysiersku, gdzie był jeszcze w 1841 roku. Później był lokalnym wikariuszem w Lubiszewie i wikariuszem w Czersku. W latach 1849-1854 był proboszczem w Dzierzążnie, którego się zrzekł. Następnie był wikariuszem lub administratorem w Łasinie, Unisławiu i Leśnie. Potem wyjechał do Ameryki, gdzie został przyjęty do diecezji St. Paul. Wrócił i pomagał w duszpasterstwie w Lidzbarku i Topólnie. W 1864 roku przeszedł na emeryturę. Zmarł 24 maja 1874 w Świeciu. Jest autorem broszurki opublikowanej w Kwidzyniu w 1854 roku w obronie jezuitów.

Bibliografia

A. Mańkowski, Księża Ślązacy w diecezji chełmińskiej, Pelplin 1932.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-==Henryk Hanke (1807-1874)==
+==Hanke Henryk (1807-1874)==
+Urodził się w 1 maja 1807 w Popielowie. Studia  teologiczne odbywał w Wrocławiu i Pelplinie, a święcenia kapłańskie przyjął 14 marca 1835. Jako kapelan biskupi przeszło rok kierował szkółką pelplińską, ale już w 1836 roku przeszedł do duszpasterstwa jako wikariusz w Chełmnie. W 1838 otrzymał probostwo w Przysiersku, gdzie był jeszcze w 1841 roku. Później był lokalnym wikariuszem w Lubiszewie i wikariuszem w Czersku. W latach 1849-1854 był proboszczem w Dzierzążnie, którego się zrzekł. Następnie był wikariuszem lub administratorem w Łasinie, Unisławiu i Leśnie. Potem wyjechał do Ameryki, gdzie został przyjęty do diecezji St. Paul. Wrócił i pomagał w duszpasterstwie w Lidzbarku i Topólnie. W 1864 roku przeszedł na emeryturę. Zmarł 24 maja 1874 w Świeciu. Jest autorem broszurki opublikowanej w Kwidzyniu w 1854 roku w obronie jezuitów.
-Urodził się w 1 maja 807 roku w Popielowie, studia  teologiczne odbywał w Wrocławiu i Pelplinie, a święcenia kapłańskie przyjął 14 marca 1835. Jako kapelan biskupi przeszło rok kierował szkółką pelplińską, ale już 1836 przeszedł do duszpasterstwa jako wikariusz w Chełmnie. W 1838 otrzymał probostwo w Przysiersku, gdzie był jeszcze w 1841 roku. Później był lokalnym wikariuszem w Lubiszewie i wikariuszem w Czersku. W latach 1849-1854 był proboszczem w Dzierzążnie, którego się zrzekł. Następnie był wikariuszem lub administratorem w Łasinie, Unisławiu i Leśnie. Potem wyjechał do Ameryki, gdzie został przyjęty do diecezji St. Paul; wrócił i pomagał w duszpasterstwie w Lidzbarku i Topólnie. W 1864 roku przeszedł na emeryturę. Zmarł 24 maja 1874 roku w Świeciu. Jest autorem broszurki opublikowanej w Kwidzyniu w 1854 roku w obronie jezuitów.
 ==Bibliografia==
 A. Mańkowski, Księża Ślązacy w diecezji chełmińskiej, Pelplin 1932.