Gramer Teodor: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Gramer Teodor (1858-1868), proboszcz w Gorzycach == | == Gramer Teodor (1858-1868), proboszcz w Gorzycach == | ||
Urodził się 3 lutego 1830 w Bytomiu, jako syn Franciszka Józefa Mateusza Gramera i Wilhelmy, zd. Tieschowitz. Ojciec Teodora był kierownikiem miejscowej katolickiej szkoły miejskiej, ale także autorem licznych modlitw i pieśni oraz wydanej w 1836 roku kroniki Bytomia - ''Chronic der Stadt Beuthen i Oberschlesien''. Przyczynił się również do powstania Górnośląskiego Związku Śpiewaczego (''Oberschlesien Saangerbund''). Teodor Gramer święcenia kapłańskie otrzymał 9 lipca 1853. Następnie pełnił posługę wikariacką w: Biskupicach, Żorach (1855), Pszowie. 2 września 1858 przez biskupa wrocławskiego [[Henryk Forster|Henryka Forstera]] został dekretowany do Gorzyc. Obowiązki proboszczowskie w tutejszej parafii | Urodził się 3 lutego 1830 w Bytomiu, jako syn Franciszka Józefa Mateusza Gramera i Wilhelmy, zd. Tieschowitz. Ojciec Teodora był kierownikiem miejscowej katolickiej szkoły miejskiej, ale także autorem licznych modlitw i pieśni oraz wydanej w 1836 roku kroniki Bytomia - ''Chronic der Stadt Beuthen i Oberschlesien''. Przyczynił się również do powstania Górnośląskiego Związku Śpiewaczego (''Oberschlesien Saangerbund''). Teodor Gramer święcenia kapłańskie otrzymał 9 lipca 1853. Następnie pełnił posługę wikariacką w: Biskupicach, Żorach (1855), Pszowie. 2 września 1858 przez biskupa wrocławskiego [[Henryk Forster|Henryka Forstera]] został dekretowany do Gorzyc. Obowiązki proboszczowskie w tutejszej [[parafia św. Anioła Stróża w Gorzycach|parafii św. Anioła Stróża]] objął 13 października tegoż roku. Wybudował w Gorzycach murowaną świątynię, ale przed jej poświęceniem w marcu 1868 roku opuścił parafię. Prawdopodobnie udał się na Słowację do Koszyc. Następnie przebywał na probostwie w Raszowej, gdzie zmarł 23 czerwca 1873. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
H.Olszar, Proboszczowie parafii Św. Anioła Stróża w Gorzycach Śląskich. Przyczynek do dziejów kościoła katowickiego, SSHT 2010, nr 43, z.2, s.426, L.Musioł, Gorzyce. Monografia historyczna wsi, kościoła oraz parafii, rkp. 1965, s. 120-121; F.Maroń, Dzieje Pszowa jako mikroregionu górnośląskiego życia parafialnego, pątniczego i narodowego, SSHT 1976, t.9, s.217 | H.Olszar, Proboszczowie parafii Św. Anioła Stróża w Gorzycach Śląskich. Przyczynek do dziejów kościoła katowickiego, SSHT 2010, nr 43, z.2, s.426, L.Musioł, Gorzyce. Monografia historyczna wsi, kościoła oraz parafii, rkp. 1965, s. 120-121; F.Maroń, Dzieje Pszowa jako mikroregionu górnośląskiego życia parafialnego, pątniczego i narodowego, SSHT 1976, t.9, s.217 | ||
Wersja z 21:30, 19 lis 2011
Gramer Teodor (1858-1868), proboszcz w Gorzycach
Urodził się 3 lutego 1830 w Bytomiu, jako syn Franciszka Józefa Mateusza Gramera i Wilhelmy, zd. Tieschowitz. Ojciec Teodora był kierownikiem miejscowej katolickiej szkoły miejskiej, ale także autorem licznych modlitw i pieśni oraz wydanej w 1836 roku kroniki Bytomia - Chronic der Stadt Beuthen i Oberschlesien. Przyczynił się również do powstania Górnośląskiego Związku Śpiewaczego (Oberschlesien Saangerbund). Teodor Gramer święcenia kapłańskie otrzymał 9 lipca 1853. Następnie pełnił posługę wikariacką w: Biskupicach, Żorach (1855), Pszowie. 2 września 1858 przez biskupa wrocławskiego Henryka Forstera został dekretowany do Gorzyc. Obowiązki proboszczowskie w tutejszej parafii św. Anioła Stróża objął 13 października tegoż roku. Wybudował w Gorzycach murowaną świątynię, ale przed jej poświęceniem w marcu 1868 roku opuścił parafię. Prawdopodobnie udał się na Słowację do Koszyc. Następnie przebywał na probostwie w Raszowej, gdzie zmarł 23 czerwca 1873.
Bibliografia
H.Olszar, Proboszczowie parafii Św. Anioła Stróża w Gorzycach Śląskich. Przyczynek do dziejów kościoła katowickiego, SSHT 2010, nr 43, z.2, s.426, L.Musioł, Gorzyce. Monografia historyczna wsi, kościoła oraz parafii, rkp. 1965, s. 120-121; F.Maroń, Dzieje Pszowa jako mikroregionu górnośląskiego życia parafialnego, pątniczego i narodowego, SSHT 1976, t.9, s.217