Grabowski Wojciech

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 13:50, 4 paź 2009 autorstwa Damian (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Grabowski Wojciech CM (1873-1939)

Urodził się 1873 w Michałkowicach, syn Józefa i Julii z domu Placek. Ukończył szkołę powszechną, następnie uczył się w Małym Seminarium Misjonarzy w Krakowie. Do zgromadzenia wstąpił w 1891 roku. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1898 roku. Pierwszą placówką był Witków Nowy w Małopolsce Wschodniej, w latach 1899-1902 był ekonomem i prefektem w Seminarium Arcybiskupim we Lwowie. W 1906 roku otrzymał nominację na administratora ośrodka kultu maryjnego, jakim była parafia Cacica w Rumunii i superiora miejscowych konfratrów. Przed tamtejszą kopią obrazu MB Częstochowskiej oraz przyległą grotą MB z Lourdes gromadzili się liczni Polacy i pielgrzymi z całej Rumunii. W 1911 roku w pobliżu kościoła wybudował obszerny dom dla pielgrzymów, który służył także jako miejscowy dom kultury.

W 1926 roku został mianowany wikariuszem generalnym z władzą ordynariusza dla całej Bukowiny, połączoną z godnością infułata protonotariusza. Doceniając pracę ks. Grabowskiego Rząd Polski udekorował go w konsulacie Rzeczpospolitej Polskiej, w Czerniowicach Krzyżem oficerskim Orderu Polonia Restituta. Konsul generalny M. Uzdowski w przemówieniu swoim podkreślił, że „wysokie to odznaczenie przypada kapłanowi – Polakowi, który tyle lat pełniąc służbę duszpasterską poza krajem, nigdy nie zapomniał, że jest synem narodu Polskiego, który polskości powierzonego jego opiece ludu polskiego zawsze strzegł i dla tej polskości zawsze wytrwale pracował”.

W latach 1908, 1914, 1919, 1925 i 1933 był delegatem misjonarzy na konwenty prowincji polskiej w Krakowie. Gdy rząd rumuński w 1928 roku wydał dekret zabraniający kongregacjom i zakonom komunikowania się z przełożonymi prowincjalnymi za granicą otrzymał on nominację na wicewizytatora w Rumunii i stał się zwierzchnikiem polskich misjonarzy w Rumunii. Podlegały mu odtąd placówki misjonarskie w Czerniowcach, Solonetul, Chotin, Pojana Mikuli, Bojanowie i w Jadowej. Zmarł 19 lipca 1939 w Czerniowcach, pochowany na miejscowym cmentarzu.

Bibliografia

http://www.krzyz.siemianowice.pl/test/duszpasterze/siemianowiczanie.php; A. Schletz, Wybitniejsi misjonarze Ślązacy w Polsce pierwszej połowy XX wieku, NPrz 44 (1975), s. 278-281.