Gorczaty Edward: Różnice pomiędzy wersjami
mNie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Gorczaty Edward (1949), misjonarz== | ==Gorczaty Edward (1949), misjonarz== | ||
[[Plik:Gorczaty Edward.JPG||150px|left]] | [[Plik:Gorczaty Edward.JPG||150px|left]] | ||
Urodził się 23 stycznia 1949 Dziećkowicach. Ojciec Paweł był palaczem na kopalni w Wesołej, matka Agnieszka z | Urodził się 23 stycznia 1949 Dziećkowicach. Ojciec Paweł był palaczem na kopalni w Wesołej, matka Agnieszka - z d. Drozd - nie pracowała zawodowo. Został ochrzczony 6 lutego 1949 w Dziećkowicach. Tam też 1 listopada 1958 otrzymał sakrament bierzmowania. Po ukończeniu miejscowej szkoły podstawowej uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Mysłowicach, gdzie w 1967 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku został przyjęty do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego]] w Krakowie. Jako kleryk, w latach 1968-1970 musiał odbyć służbę wojskową w Bartoszycach. Po powrocie z wojska nosił się z zamiarem przejścia do seminarium werbistów w Pieniężnie, aby zrealizować swoje pragnienia pracy na misjach. | ||
Gdy zaistniała możliwość wyjazdu na misje także dla kapłanów diecezjalnych, postanowił pozostać w Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie i zgłosił się na ochotnika na wyjazd do Zambii. W związku z tym otrzymał zgodę na przerobienie materiału dwóch ostatnich lat studiów teologicznych w jednym roku. 15 kwietnia 1973 otrzymał święcenia diakonatu, a | Gdy zaistniała możliwość wyjazdu na misje także dla kapłanów diecezjalnych, postanowił pozostać w Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie i zgłosił się na ochotnika na wyjazd do Zambii. W związku z tym otrzymał zgodę na przerobienie materiału dwóch ostatnich lat studiów teologicznych w jednym roku. 15 kwietnia 1973 otrzymał święcenia diakonatu, a 29 czerwca tegoż roku święcenia kapłańskie. W tym samym roku wyjechał na misje. Przez dwa lata pozostawał w archidiecezji Lusaka w Zambii, a od 1975 roku rozpoczął pracę w diecezji Musoma w Tanzanii. 15 lipca 2002 został mianowany kanonikiem honorowym Kapituły Metropolitalnej Katowickiej. Jest znawcą kultury i historii szczepów, wśród których pracuje. Została mu powierzona funkcja dyrektora Centrum Nauczania Języków Swahili. Został wybrany na pierwszego przedstawiciela księży fideidonistów w Tanzanii. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== |
Wersja z 19:31, 5 gru 2012
Gorczaty Edward (1949), misjonarz
Urodził się 23 stycznia 1949 Dziećkowicach. Ojciec Paweł był palaczem na kopalni w Wesołej, matka Agnieszka - z d. Drozd - nie pracowała zawodowo. Został ochrzczony 6 lutego 1949 w Dziećkowicach. Tam też 1 listopada 1958 otrzymał sakrament bierzmowania. Po ukończeniu miejscowej szkoły podstawowej uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Mysłowicach, gdzie w 1967 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku został przyjęty do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Jako kleryk, w latach 1968-1970 musiał odbyć służbę wojskową w Bartoszycach. Po powrocie z wojska nosił się z zamiarem przejścia do seminarium werbistów w Pieniężnie, aby zrealizować swoje pragnienia pracy na misjach.
Gdy zaistniała możliwość wyjazdu na misje także dla kapłanów diecezjalnych, postanowił pozostać w Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie i zgłosił się na ochotnika na wyjazd do Zambii. W związku z tym otrzymał zgodę na przerobienie materiału dwóch ostatnich lat studiów teologicznych w jednym roku. 15 kwietnia 1973 otrzymał święcenia diakonatu, a 29 czerwca tegoż roku święcenia kapłańskie. W tym samym roku wyjechał na misje. Przez dwa lata pozostawał w archidiecezji Lusaka w Zambii, a od 1975 roku rozpoczął pracę w diecezji Musoma w Tanzanii. 15 lipca 2002 został mianowany kanonikiem honorowym Kapituły Metropolitalnej Katowickiej. Jest znawcą kultury i historii szczepów, wśród których pracuje. Została mu powierzona funkcja dyrektora Centrum Nauczania Języków Swahili. Został wybrany na pierwszego przedstawiciela księży fideidonistów w Tanzanii.
Bibliografia
Dziećkowice, pr. zb., Katowice 2005, s. 273.
|