Felicjanki
Zgromadzenie Sióstr św. Feliksa z Kantalicjo Trzeciego Zakonu Regularnego Świętego Franciszka Serafickiego
łac. Congregatio Sororum S. Felicis de Cantalice Tertii Ordinis Regularis Sancti Francisci Seraphici, CSSF.
Zgromadzenie zostało założone w Warszawie 21 listopada 1855 roku przez bł. Marię Angelę Truszkowską, pod duchowym kierownictwem ks. Honorata Koźmińskiego i o. Beniamina Szymańskiego. Aprobatę ustną otrzymały felicjanki 10 kwietnia 1857 roku od arcybiskupa warszawskiego Antoniego Fijałkowskiego. W 1860 roku młoda wspólnota felicjanek została podzielona na dwie gałęzie: ściśle klauzurową i kontemplacyjno-czynną. Przełożoną generalną obydwu gałęzi była m. Angela Truszkowska. Nazwę „felicjanki" nadał siostrom lud Warszawy, widząc je modlące się z dziećmi w kościele ojców kapucynów w Warszawie, przed ołtarzem św. Feliksa z Kantalicjo (1515-1587), patrona dzieci i chorych. Do 1864 roku felicjanki prowadziły już 34 placówki, przeważnie wiejskie, w Królestwie Polskim, w tym wśród unitów na Podlasiu. W Warszawie miały zakłady dla sierot, bezdomnych kobiet i dziewcząt, przygotowywały do chrztu św. oraz współpracowały z kapucynami nad odnową tercjarstwa franciszkańskiego. Podczas powstania styczniowego pielęgnowały rannych żołnierzy w szpitalach polowych, co przyczyniło się do kasaty zgromadzenia przez rząd carski 18 grudnia 1864 roku. Po kasacie felicjanki przeniosły się na teren zaboru austriackiego, gdzie w Krakowie od 1861 roku prowadziły ochronkę miejską. Klauzurowe felicjanki wraz z m. Angela po kasacie wywiezione zostały do klasztoru bernardynek, po czym w 1871 roku przeniosły się do Przasnysza i przyjęły nazwę kapucynek. W 1865 roku zgromadzenie otrzymało od rządu austriackiego pozwolenie na pobyt i rozwój w Krakowie, dokąd w 1866 roku przybyła założycielka, by organizować na nowo życie wspólnoty felicjańskiej. W ten sposób felicjanki rozszerzyły swą działalność na teren Galicji, a w 1874 roku wyjechały do USA w celu pracy apostolskiej wśród Polonii. Zgromadzenie zostało zatwierdzone przez papieża Leona XIII 19 lipca 1899 roku. Ostateczną aprobatę konstytucji otrzymało od Stolicy Apostolskiej w 1907 roku. W 1989 roku zostały zatwierdzone konstytucje po dostosowaniu do nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego. Felicjanki, choć powstały w Polsce, są zgromadzeniem międzynarodowym. Obecnie posiadają 104 domy. Pracują w Polsce, USA, Kanadzie, Brazylii, Włoszech, Francji, Anglii, Meksyku, Estonii, na Ukrainie oraz prowadzą kilka placówek misyjnych w Kenii.
Domy zgromadzenia na terenie diecezji katowickiej
Bibliografia
B. Łoziński, Leksykon zakonów w Polsce, Warszawa 1998, s. 194-195; M. B. Dmowska, Rozwój i stuletnia działalność Zgromadzenia Sióstr Felicjanek w Polsce, w: Sacrum Poloniae Millennium, Rzym 1961; M. B. Dmowska, Aby żyć trzeba umrzeć, Warszawa 1996; Siostry Świętego Feliksa (Felicjanki), [w:] Żeńskie zgromadzenia zakonne w Polsce w latach 1939-1947, t. l, Lublin 1982;