Febronianizm: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Febronianizm''' - doktryna opracowana przez niemieckiego prałata Nicolasa von Hontheima (1701-90), biskupa pomocniczego Trewiru, który posługiwał się pseudonimem Justinus Febronius, gdy w 1763 roku opublikował dzieło '' De statu Ecclesiae et legittima potestate romani pontificis '' (O obecnym stanie Kościoła i o prawowitej władzy biskupa Rzymu). Sprzyjając jedności chrześcijan, Febronius utrzymywał, że władza w Kościele należy do episkopatu. Najwyższą jej formą jest sobór, papieżowi przysługuje tylko honorowe, a nie rzeczywiste przewodnictwo w Kościele. 27 lutego 1764 Stolica Apostolska umieściła dzieło Febroniusa na indeksie ksiąg zakazanych. Ciągle jednak trwały dyskusje i polemiki, ponieważ przedstawione przez niego poglądy podzielało wielu członków Kościoła. W 1786 roku biskupi Trewiru, Kolonii, Salzburga i Moguncji przyjęli poglądy febroniańskie dla niemieckiego Kościoła narodowego, wraz z większą niezależnością od Rzymu, w myśl wskazań cezaropapizmu i józefinizmu, ingerującego w administrację kościelną oraz w życie wewnętrzne Kościoła. | '''Febronianizm''' - doktryna opracowana przez niemieckiego prałata Nicolasa von Hontheima (1701-90), biskupa pomocniczego Trewiru, który posługiwał się pseudonimem Justinus Febronius, gdy w 1763 roku opublikował dzieło '' De statu Ecclesiae et legittima potestate romani pontificis '' (O obecnym stanie Kościoła i o prawowitej władzy biskupa Rzymu). Sprzyjając jedności chrześcijan, Febronius utrzymywał, że władza w Kościele należy do episkopatu. Najwyższą jej formą jest sobór, papieżowi przysługuje tylko honorowe, a nie rzeczywiste przewodnictwo w Kościele. 27 lutego 1764 Stolica Apostolska umieściła dzieło Febroniusa na indeksie ksiąg zakazanych. Ciągle jednak trwały dyskusje i polemiki, ponieważ przedstawione przez niego poglądy podzielało wielu członków Kościoła. W 1786 roku biskupi Trewiru, Kolonii, Salzburga i Moguncji przyjęli poglądy febroniańskie dla niemieckiego Kościoła narodowego, wraz z większą niezależnością od Rzymu, w myśl wskazań cezaropapizmu i [[Józefinizm|józefinizmu]], ingerującego w administrację kościelną oraz w życie wewnętrzne Kościoła. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Opracowanie własne, JM | Opracowanie własne, JM | ||
[[Kategoria:Słownik historyczny]] | [[Kategoria:Słownik historyczny]] | ||
Aktualna wersja na dzień 20:56, 27 maj 2022
Febronianizm - doktryna opracowana przez niemieckiego prałata Nicolasa von Hontheima (1701-90), biskupa pomocniczego Trewiru, który posługiwał się pseudonimem Justinus Febronius, gdy w 1763 roku opublikował dzieło De statu Ecclesiae et legittima potestate romani pontificis (O obecnym stanie Kościoła i o prawowitej władzy biskupa Rzymu). Sprzyjając jedności chrześcijan, Febronius utrzymywał, że władza w Kościele należy do episkopatu. Najwyższą jej formą jest sobór, papieżowi przysługuje tylko honorowe, a nie rzeczywiste przewodnictwo w Kościele. 27 lutego 1764 Stolica Apostolska umieściła dzieło Febroniusa na indeksie ksiąg zakazanych. Ciągle jednak trwały dyskusje i polemiki, ponieważ przedstawione przez niego poglądy podzielało wielu członków Kościoła. W 1786 roku biskupi Trewiru, Kolonii, Salzburga i Moguncji przyjęli poglądy febroniańskie dla niemieckiego Kościoła narodowego, wraz z większą niezależnością od Rzymu, w myśl wskazań cezaropapizmu i józefinizmu, ingerującego w administrację kościelną oraz w życie wewnętrzne Kościoła.
Bibliografia
Opracowanie własne, JM