Diebitsch Otton: Różnice pomiędzy wersjami
(nowe) |
(dr) |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
A. Mańkowski, Prałaci i kanonicy katedralni chełmińscy od założenia kapituły do naszych czasów, Toruń 1928, s. 29. | |||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - D]] | [[Kategoria:Biografie - D]] | ||
[[Kategoria:Duchowni ze Śląska w diecezji chełmińskiej]] | [[Kategoria:Duchowni ze Śląska w diecezji chełmińskiej]] | ||
Wersja z 18:48, 27 sie 2013
Diebitsch Otton (1820-1887)
Urodził się 20 maja 1820 w Wielowsi (Mittel Langendorf) koło Sycowa. Po wstępnej nauce w rodzinnej miejscowości uczył się od 1829 roku w elektorskim zakładzie sierot dla katolickiej młodzieży szlacheckiej we Wrocławiu. Następnie ukończył tam znane Gimnazjum św. Macieja. W 1841 roku zapisał się na studia teologiczne na Uniwersytecie Wrocławskim. W tym czasie jego rodzice stracili cały majątek, dlatego nie mógł kontynuować studiów uniwersyteckich wstąpił w 1844 roku do seminarium duchownego w Pelplinie. Tam przyjął święcenia kapłańskie 10 maja 1846, po których został ustanowiony wikarym w Kamieniu. Już rok później został mianowany proboszczem i dyrektorem Zakładu Księży Demerytów w Rywałdzie. W 1866 roku został dziekanem radzyńskim. 10 listopada 1869 został mianowany kanonikiem honorowym chełmińskim. Po niemal trzydziestu siedmiu latach, w 1884 roku, zrzekł się funkcji proboszcza rywałdzkiego oraz dyrektora placówki dla księży i zamieszkał w Chełmnie. Tam zmarł 20 marca 1887.
Bibliografia
A. Mańkowski, Prałaci i kanonicy katedralni chełmińscy od założenia kapituły do naszych czasów, Toruń 1928, s. 29.
| |||||