Cichy Józef: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(Utworzono nową stronę "== Cichy Józef (1877-1959) == Pochodził z Mysłowic na Śląsku, młodszy brat Augustyna. W 1895 roku wstąpił w Rzymie do Zgromadzenie Boskiego Zbawiciela (jako bra...")
 
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
== Cichy Józef (1877-1959) ==
== Cichy Józef (1877-1959) ==


Pochodził z Mysłowic na Śląsku, młodszy brat Augustyna. W 1895 roku wstąpił w Rzymie do Zgromadzenie Boskiego Zbawiciela (jako brat Kilian), które opuścił 1897. Pozostał jednak na studiach w Rzymie, od 1898 jako kleryk archidiecezji Montevideo w Urugwaju i stamtąd otrzymał dymisorie do święceń. Święcenia kapłańskie przyjął w Rzymie 9 lipca 1899 roku. W styczniu 1900 roku był już w Urugwaju i otrzymał licencję na sprawowanie nabożeństw i spowiadanie (ale tylko po włosku), w marcu został wikariuszem w Colonia (dzielnica Montevideo). Jesienią 1903 roku otrzymał pozwolenie na zamieszkanie w wybranej przez siebie diecezji (a w 1904 roku już konkretnie w Brazylii). Później wyjechał do Europy, wrócił w czerwcu 1906 roku i został wikariuszem (Florida), ale już w październiku dostał zgodę na zamieszkanie we Włoszech. Od 1909 roku był ponownie w Urugwaju i został kapelanem w Buceo (dzielnica Montevideo). W 1917 roku otrzymał pozwolenie na pracę w diecezji Parana (Argentyna), w 1919 na wyjazd do Europy, w 1921 na wstąpienie do benedyktynów, a w 1922 na przyjęcie propozycji objęcia parafii w Kanadzie. Nie wiadomo jednak ile z tego doczekało się realizacji, a skądinąd wiadomo, że cały rok 1922 spędził w rumuńskim Banacie (diec. Csanad), najpierw jako wikariusz u brata w Steierdorf, później jako administrator w Văliug (Franzdorf). Musiał opuścić Rumunię ze względu na liczne skargi na jego zachowanie (interweniował nawet rząd rumuński) i w 1923 roku powrócił do archidiecezji Montevideo, ale 1924 roku poprosił o pozwolenie na pracę w Argentynie (w diecezjach Santiago del Estero i La Plata), w 1926 na wstąpienie do karmelitów, a w 1929 na wyjazd za granicę na 10 lat. W 1932 roku cofnięto mu licencję na sprawowanie sakramentów i nabożeństw z powodu podejrzenia o chorobę psychiczną. Od 1940 roku mieszkał w domu dla księży-emerytów, od 1945 w szpitalu dla obłąkanych.  
Pochodził z Mysłowic na Śląsku, młodszy brat [[Cichy August|Augustyna]]. W 1895 roku wstąpił w Rzymie do Zgromadzenie Boskiego Zbawiciela (jako brat Kilian), które opuścił 1897. Pozostał jednak na studiach w Rzymie, od 1898 jako kleryk archidiecezji Montevideo w Urugwaju i stamtąd otrzymał dymisorie do święceń. Święcenia kapłańskie przyjął w Rzymie 9 lipca 1899 roku. W styczniu 1900 roku był już w Urugwaju i otrzymał licencję na sprawowanie nabożeństw i spowiadanie (ale tylko po włosku), w marcu został wikariuszem w Colonia (dzielnica Montevideo). Jesienią 1903 roku otrzymał pozwolenie na zamieszkanie w wybranej przez siebie diecezji (a w 1904 roku już konkretnie w Brazylii). Później wyjechał do Europy, wrócił w czerwcu 1906 roku i został wikariuszem (Florida), ale już w październiku dostał zgodę na zamieszkanie we Włoszech. Od 1909 roku był ponownie w Urugwaju i został kapelanem w Buceo (dzielnica Montevideo). W 1917 roku otrzymał pozwolenie na pracę w diecezji Parana (Argentyna), w 1919 na wyjazd do Europy, w 1921 na wstąpienie do benedyktynów, a w 1922 na przyjęcie propozycji objęcia parafii w Kanadzie. Nie wiadomo jednak ile z tego doczekało się realizacji, a skądinąd wiadomo, że cały rok 1922 spędził w rumuńskim Banacie (diec. Csanad), najpierw jako wikariusz u brata w Steierdorf, później jako administrator w Văliug (Franzdorf). Musiał opuścić Rumunię ze względu na liczne skargi na jego zachowanie (interweniował nawet rząd rumuński) i w 1923 roku powrócił do archidiecezji Montevideo, ale 1924 roku poprosił o pozwolenie na pracę w Argentynie (w diecezjach Santiago del Estero i La Plata), w 1926 na wstąpienie do karmelitów, a w 1929 na wyjazd za granicę na 10 lat. W 1932 roku cofnięto mu licencję na sprawowanie sakramentów i nabożeństw z powodu podejrzenia o chorobę psychiczną. Od 1940 roku mieszkał w domu dla księży-emerytów, od 1945 w szpitalu dla obłąkanych.  


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Wersja z 23:05, 1 paź 2018

Cichy Józef (1877-1959)

Pochodził z Mysłowic na Śląsku, młodszy brat Augustyna. W 1895 roku wstąpił w Rzymie do Zgromadzenie Boskiego Zbawiciela (jako brat Kilian), które opuścił 1897. Pozostał jednak na studiach w Rzymie, od 1898 jako kleryk archidiecezji Montevideo w Urugwaju i stamtąd otrzymał dymisorie do święceń. Święcenia kapłańskie przyjął w Rzymie 9 lipca 1899 roku. W styczniu 1900 roku był już w Urugwaju i otrzymał licencję na sprawowanie nabożeństw i spowiadanie (ale tylko po włosku), w marcu został wikariuszem w Colonia (dzielnica Montevideo). Jesienią 1903 roku otrzymał pozwolenie na zamieszkanie w wybranej przez siebie diecezji (a w 1904 roku już konkretnie w Brazylii). Później wyjechał do Europy, wrócił w czerwcu 1906 roku i został wikariuszem (Florida), ale już w październiku dostał zgodę na zamieszkanie we Włoszech. Od 1909 roku był ponownie w Urugwaju i został kapelanem w Buceo (dzielnica Montevideo). W 1917 roku otrzymał pozwolenie na pracę w diecezji Parana (Argentyna), w 1919 na wyjazd do Europy, w 1921 na wstąpienie do benedyktynów, a w 1922 na przyjęcie propozycji objęcia parafii w Kanadzie. Nie wiadomo jednak ile z tego doczekało się realizacji, a skądinąd wiadomo, że cały rok 1922 spędził w rumuńskim Banacie (diec. Csanad), najpierw jako wikariusz u brata w Steierdorf, później jako administrator w Văliug (Franzdorf). Musiał opuścić Rumunię ze względu na liczne skargi na jego zachowanie (interweniował nawet rząd rumuński) i w 1923 roku powrócił do archidiecezji Montevideo, ale 1924 roku poprosił o pozwolenie na pracę w Argentynie (w diecezjach Santiago del Estero i La Plata), w 1926 na wstąpienie do karmelitów, a w 1929 na wyjazd za granicę na 10 lat. W 1932 roku cofnięto mu licencję na sprawowanie sakramentów i nabożeństw z powodu podejrzenia o chorobę psychiczną. Od 1940 roku mieszkał w domu dla księży-emerytów, od 1945 w szpitalu dla obłąkanych.

Bibliografia

Klerycy z ziem polskich, litewskich i pruskich święceni w Rzymie (XVI - pocz. XX w.), opr. S. Jujeczka na podstawie kwerendy rzymskiej wykonanej wspólnie z ks. Henrykiem Gerlicem, Wrocław 2018, s. 224, nr 805.