Bulla: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(Utworzył nową stronę „==Bulla== Bulla jest to uroczyste pismo w języku łacińskim sporządzone przez papieża na pergaminie i zaopatrzone w pieczęć. Najstarsza zachowana bulla pocho...”)
 
Linia 1: Linia 1:
==Bulla==
==Bulla==
Bulla jest to uroczyste pismo w języku  łacińskim sporządzone przez papieża na pergaminie  i zaopatrzone w pieczęć. Najstarsza zachowana bulla pochodzi od papieża Jana III (561-574).
Bulla jest to uroczyste pismo w języku  łacińskim sporządzone przez papieża na pergaminie  i zaopatrzone w pieczęć. Najstarsza zachowana bulla pochodzi od papieża Jana III (561-574).
Sam zwyczaj przywieszania pieczęci metalowej do dokumentów wywodzi się  z Bizancjum i zapoczątkowany został przez papieża Agapita (535-536). Wizerunkiem przedstawianym na bullach był pasterz z owieczkami. Do XI wieku na bullach przedstawiane były krzyże, gwiazdy i znaki winietowe. Imię papieża umieszczane było na awersie natomiast wyraz papae na rewersie.
Sam zwyczaj przywieszania pieczęci metalowej do dokumentów wywodzi się  z Bizancjum i zapoczątkowany został przez papieża Agapita (535-536). Wizerunkiem przedstawianym na bullach był pasterz z owieczkami. Do XI wieku na bullach przedstawiane były krzyże, gwiazdy i znaki winietowe. Imię papieża umieszczane było na awersie natomiast wyraz papae na rewersie.
  Bulle sporządzała kancelaria papieża początkowo  na papirusie a od XI wieku już na  pergaminie. Początkowo istniały tylko bulle większe przez które papieże  nadawali przywileje  lub prawa na czas nieograniczony . Bulle  te zwane od XV wieku bullami konsystorskimi  oprócz papieża  podpisywali również kardynałowie.
  Bulle sporządzała kancelaria papieża początkowo  na papirusie a od XI wieku już na  pergaminie. Początkowo istniały tylko bulle większe przez które papieże  nadawali przywileje  lub prawa na czas nieograniczony . Bulle  te zwane od XV wieku bullami konsystorskimi  oprócz papieża  podpisywali również kardynałowie.
W XI wieku wydawano również bulle mniejsze podpisywane przez kardynała kanclerza . Pieczęć zawieszano na pasku pergaminowym lub na sznurku zawieszonym przez załamaną kartę dokumentu i otwór w pieczęci . Sznur  w kolorze żółtym lub czerwonym oznaczał dokument z uprawnieniami , konopny zaś z  nakazami. Bulle z reguły były pismami otwartymi, za wyjątkiem bull poufnych zaopatrzonych w pieczęć,  która po otwarciu bulli ulegała zniszczeniu, w związku z tym wprowadzono pieczęcie woskowe.
W XI wieku wydawano również bulle mniejsze podpisywane przez kardynała kanclerza . Pieczęć zawieszano na pasku pergaminowym lub na sznurku zawieszonym przez załamaną kartę dokumentu i otwór w pieczęci . Sznur  w kolorze żółtym lub czerwonym oznaczał dokument z uprawnieniami , konopny zaś z  nakazami. Bulle z reguły były pismami otwartymi, za wyjątkiem bull poufnych zaopatrzonych w pieczęć,  która po otwarciu bulli ulegała zniszczeniu, w związku z tym wprowadzono pieczęcie woskowe.


Bulle dotyczą spraw całego kościoła narodu, diecezji zakonu lub znacznej grupy wiernych. Bulle konsystorskie służyły do zwoływania soborów, nadawania przywilejów monarchom , erygowania i  rozgraniczania  diecezji . Obecnie używa się ich rzadziej i forma ich jest uproszczona.  Bulle protekcyjne  dla bstwa gnieź (1136)i bstwa wrocł (1148) , kamieńskiego (1188) dla kapituł  i klasztorów,  a także bulle  nominacyjne, z przywilejami i odpustami.   
Bulle dotyczą spraw całego kościoła narodu, diecezji zakonu lub znacznej grupy wiernych. Bulle konsystorskie służyły do zwoływania soborów, nadawania przywilejów monarchom , erygowania i  rozgraniczania  diecezji . Obecnie używa się ich rzadziej i forma ich jest uproszczona.  Bulle protekcyjne  dla biskupstwa gnieźnieńskiego  (1136)i biskupstwa  wrocławskiego  (1148) , kamieńskiego (1188) dla kapituł  i klasztorów,  a także bulle  nominacyjne, z przywilejami i odpustami.   
Papież Pius XI ustanowił 29 VI 1909 sporządzanie bull: w sprawach erygowania diecezji i kapituł oraz nadawania beneficjów konsystorskich bulle podpisuje kard. Kanclerz. W sprawach obsadzania beneficjów  niekonsystorskich – podpisuje datariusz lub jego sekretarz stanu. KPK zachował te normy w kan. 260-161. Papież Pius XI określił 12 lutego 1931 rozmiary i formę pieczęci ołowianej.
Papież Pius XI ustanowił 29 VI 1909 sporządzanie bull: w sprawach erygowania diecezji i kapituł oraz nadawania beneficjów konsystorskich bulle podpisuje kard. Kanclerz. W sprawach obsadzania beneficjów  niekonsystorskich – podpisuje datariusz lub jego sekretarz stanu. KPK zachował te normy w kan. 260-161. Papież Pius XI określił 12 lutego 1931 rozmiary i formę pieczęci ołowianej.
W prawie świeckim bullami nazywano pieczęcie z metalu lub wosku na której widniała podobizna nadawcy dokumentu . Słynna bulla złota Fryderyka II(1213) Karola IV (1356).
W prawie świeckim bullami nazywano pieczęcie z metalu lub wosku na której widniała podobizna nadawcy dokumentu . Słynna bulla złota Fryderyka II(1213) Karola IV (1356).

Wersja z 11:08, 13 wrz 2012

Bulla

Bulla jest to uroczyste pismo w języku łacińskim sporządzone przez papieża na pergaminie i zaopatrzone w pieczęć. Najstarsza zachowana bulla pochodzi od papieża Jana III (561-574). Sam zwyczaj przywieszania pieczęci metalowej do dokumentów wywodzi się z Bizancjum i zapoczątkowany został przez papieża Agapita (535-536). Wizerunkiem przedstawianym na bullach był pasterz z owieczkami. Do XI wieku na bullach przedstawiane były krzyże, gwiazdy i znaki winietowe. Imię papieża umieszczane było na awersie natomiast wyraz papae na rewersie.

Bulle sporządzała kancelaria papieża początkowo  na papirusie a od XI wieku już na  pergaminie. Początkowo istniały tylko bulle większe przez które papieże  nadawali przywileje  lub prawa na czas nieograniczony . Bulle  te zwane od XV wieku bullami konsystorskimi   oprócz papieża  podpisywali również kardynałowie.

W XI wieku wydawano również bulle mniejsze podpisywane przez kardynała kanclerza . Pieczęć zawieszano na pasku pergaminowym lub na sznurku zawieszonym przez załamaną kartę dokumentu i otwór w pieczęci . Sznur w kolorze żółtym lub czerwonym oznaczał dokument z uprawnieniami , konopny zaś z nakazami. Bulle z reguły były pismami otwartymi, za wyjątkiem bull poufnych zaopatrzonych w pieczęć, która po otwarciu bulli ulegała zniszczeniu, w związku z tym wprowadzono pieczęcie woskowe.

Bulle dotyczą spraw całego kościoła narodu, diecezji zakonu lub znacznej grupy wiernych. Bulle konsystorskie służyły do zwoływania soborów, nadawania przywilejów monarchom , erygowania i rozgraniczania diecezji . Obecnie używa się ich rzadziej i forma ich jest uproszczona. Bulle protekcyjne dla biskupstwa gnieźnieńskiego (1136)i biskupstwa wrocławskiego (1148) , kamieńskiego (1188) dla kapituł i klasztorów, a także bulle nominacyjne, z przywilejami i odpustami. Papież Pius XI ustanowił 29 VI 1909 sporządzanie bull: w sprawach erygowania diecezji i kapituł oraz nadawania beneficjów konsystorskich bulle podpisuje kard. Kanclerz. W sprawach obsadzania beneficjów niekonsystorskich – podpisuje datariusz lub jego sekretarz stanu. KPK zachował te normy w kan. 260-161. Papież Pius XI określił 12 lutego 1931 rozmiary i formę pieczęci ołowianej. W prawie świeckim bullami nazywano pieczęcie z metalu lub wosku na której widniała podobizna nadawcy dokumentu . Słynna bulla złota Fryderyka II(1213) Karola IV (1356).

Bibliografia

W. Wójcik, Bulla[ hasło] w: Encyklopedia katolicka, T. 2, pod red. F. Gryglewicza, Lublin 1978, s. 1192-1193;