Budny Jan: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
5 lipca 1890 przyjął święcenia kapłańskie. Został mianowany wikarym, a następnie proboszczem (od 11 lipca 1895) w Międzyrzeczu. Była to trudna placówka duszpasterska, gdyż wśród ludności większość stanowili niemieccy ewangelicy. Do parafii przynależały, oddalone o siedem kilometrów, Mazańcowice, gdzie znajdował się drewniany kościół. Ks. Budny kontynuował, rozpoczętą przez poprzednika, budowę nowej świątyni. W 1921 roku kościół w Mazańcowicach został oddany do użytku. W 1902 roku został mianowany wicedziekanem dekanatu bielskiego. Zmarł 15 kwietnia 1941. Pochowany został na cmentarzu zabrzeskim. | 5 lipca 1890 przyjął święcenia kapłańskie. Został mianowany wikarym, a następnie proboszczem (od 11 lipca 1895) w Międzyrzeczu. Była to trudna placówka duszpasterska, gdyż wśród ludności większość stanowili niemieccy ewangelicy. Do parafii przynależały, oddalone o siedem kilometrów, Mazańcowice, gdzie znajdował się drewniany kościół. Ks. Budny kontynuował, rozpoczętą przez poprzednika, budowę nowej świątyni. W 1921 roku kościół w Mazańcowicach został oddany do użytku. W 1902 roku został mianowany wicedziekanem dekanatu bielskiego. Zmarł 15 kwietnia 1941. Pochowany został na cmentarzu zabrzeskim. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Akta personalne ks. Jana Budnego; Schematyzm 1927-1947; F. Maroń, Nekrolog, WD 1970, nr 5-7, s. 115; J. Wrzoł, W. Tyc, Cmentarz w Zabrzegu, Czechowice-Dziedzice, 1995, s. 40-41 | Akta personalne ks. Jana Budnego; Schematyzm 1927-1947; F. Maroń, Nekrolog, WD 1970, nr 5-7, s. 115; J. Wrzoł, W. Tyc, Cmentarz w Zabrzegu, Czechowice-Dziedzice, 1995, s. 40-41 | ||
{{Noty biograficzne}} | |||
{{Noty biograficzne}} | |||
[[Kategoria:Biografie - B]] | [[Kategoria:Biografie - B]] | ||
[[Kategoria:Budowniczy]] | [[Kategoria:Budowniczy]] | ||
Wersja z 14:03, 20 sie 2010
Budny Jan (1865–1941), proboszcz w Mazańcowicach
Urodził się 30 maja 1865 w rodzinie biednego chałupnika w Ochodzy (ówczesne Dziedzice). W 1886 roku zdał egzamin maturalny w gimnazjum w Bielsku. Jeszcze w tym samy roku zgłosił się do Seminarium Duchownego w Ołomuńcu. W seminarium był odpowiedzialny za porządkowanie zbioru bibliotecznego. Za jego czasów księgozbiór liczył oko 1500 polskich dzieł. Był on również inicjatorem pierwszego mickiewiczowskiego podwieczorku.
5 lipca 1890 przyjął święcenia kapłańskie. Został mianowany wikarym, a następnie proboszczem (od 11 lipca 1895) w Międzyrzeczu. Była to trudna placówka duszpasterska, gdyż wśród ludności większość stanowili niemieccy ewangelicy. Do parafii przynależały, oddalone o siedem kilometrów, Mazańcowice, gdzie znajdował się drewniany kościół. Ks. Budny kontynuował, rozpoczętą przez poprzednika, budowę nowej świątyni. W 1921 roku kościół w Mazańcowicach został oddany do użytku. W 1902 roku został mianowany wicedziekanem dekanatu bielskiego. Zmarł 15 kwietnia 1941. Pochowany został na cmentarzu zabrzeskim.
Bibliografia
Akta personalne ks. Jana Budnego; Schematyzm 1927-1947; F. Maroń, Nekrolog, WD 1970, nr 5-7, s. 115; J. Wrzoł, W. Tyc, Cmentarz w Zabrzegu, Czechowice-Dziedzice, 1995, s. 40-41
| |||||