Buchcik Antoni: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
== Buchcik Antoni SVD (1911-1985) ==


== Buchcik Antoni SVD (1911-1985) ==
Urodził się 3 lipca 1911 w Makoszowach. W 1924 roku rozpoczął naukę w szkole prowadzonej przez werbistów w Rybniku. W okresie 1925-1930 przeszedł na 6 lat do Górnej Grupy. Ostatnie dwa lata (1930-1932) spędził w Rybniku, gdzie w 1932 roku złożył maturę państwową, w latach 1932-1935 odbył studia filozoficzne w St. Gabriel, potem (1935-39) studia teologiczne na Gregorianum w Rzymie. Skierowanie misyjne otrzymał do Chin. W 1939 roku przyjechał do Polski pożegnać się z rodziną. Pod koniec sierpnia razem z o. Puchałą przyjechał do Górnej Grupy. Tu zastał go wybuch wojny. Uciekając przez Warszawę, Mińsk Mazowiecki, dostał się do Pińska i Wiczówki, a stamtąd wrócił z powrotem do Makoszów i 3 października 1939 był już w Rybniku. Był tu do Bożego Narodzenia. Ponieważ dalszy pobyt stawał się coraz niebezpieczniejszy starał się wyjechać. Dzięki uprzejmości niemieckiego urzędnika otrzymał niemiecką wizę do polskiego paszportu. 15 grudnia 1940 opuścił Makoszowy i przez Berlin i St. Augustin przedostał się do Rzymu, a stamtąd do Szanghaju. Tutaj uczył się przez 8 miesięcy języka chińskiego. Pracował w Wenshang, potem przeszedł do Kwankiao.
 
Niedługo dane było mu pracować w duszpasterstwie, które uważał za swoje powołanie. Od października 1944 roku pracował w Tsining w europejsko-chińskiej szkole średniej jako muzyk. Uchodząc w 1949 roku przed wojskami ludowymi, szedł pieszo całymi dniami do następnej prowincji, do miasta Suchow (Sudżoł). Stąd samolotem leciał do Nankinu, potem dalej do Szanghaju, a stamtąd do Manili już okrętem. Na wyspie Tu-Ba-Bao zastępował o. Fontannę. W lipcu 1949 udał się statkiem towarowym do USA, do San Francisco i do Chicago. W styczniu 1950 roku został mianowany wikariuszem w parafii MB Łaskawej. Mając możność podjęcia studiów, zapisał się na De Paul University of Chicago na wydział pedagogiczny. W 1952 roku uzyskawszy stopień magistra przeszedł na University of Chicago i w 1955 roku uzyskał doktorat.


Urodził się 3 lipca 1911 w Makoszowach. W 1924 wstąpił rozpoczął naukę w szkole prowadzonej przez werbistów w Rybniku. W okresie 1925-1930 przeszedł na 6 lat do Górnej Grupy. Ostatnie dwa lata (1930-1932) spędził w Rybniku, gdzie w 1932 roku złożył maturę państwową, w latach 1932-1935 odbył studia filozoficzne w St. Gabriel, potem (1935-39) studia teologiczne na Gregorianum w Rzymie. Skierowanie misyjne otrzymał do Chin. W 1939 roku przyjechał do Polski pożegnać się z rodziną. Pod koniec sierpnia razem z o. Puchałą przyjechał do Górnej Grupy. Tu zastał go wybuch wojny. Uciekając przez Warszawę, Mińsk Mazowiecki, dostał się do Pińska i Wiczówki, a stamtąd wrócił z powrotem do Makoszów i 3 października 1939 był już w Rybniku. Był tu do Bożego Narodzenia. Ponieważ dalszy pobyt stawał się coraz niebezpieczniejszy starał się wyjechać. Dzięki uprzejmości niemieckiego urzędnika otrzymał niemiecką wizę do polskiego paszportu. 15 grudnia 1940 opuścił Makoszowy i przez Berlin i St. Augustin przedostał się do Rzymu, a stamtąd do Szanghaju. Tutaj uczył się przez 8 miesięcy jęz. chińskiego. Pracował w Wenshang, potem przeszedł do Kwankiao. Niedługo dane było mu pracować w duszpasterstwie, które uważał za swoje powołanie. Od października 1944 roku pracował w Tsining w europejsko-chińskiej szkole średniej jako muzyk. Uchodząc w 1949 roku przed wojskami ludowymi, szedł pieszo całymi dniami do następnej prowincji, do miasta Suchow (Sudżoł). Stąd samolotem leciał do Nankinu, potem dalej do Szanghaju, a stamtąd do Manili już okrętem. Na wyspie Tu-Ba-Bao zastępował o. Fontannę. W lipcu 1949 udał się statkiem towarowym do USA, do San Francisco i do Chicago. W styczniu 1950 roku został mianowany wikariuszem w parafii MB Łaskawej. Mając możność podjęcia studiów, zapisał się na De Paul University of Chicago na wydział pedagogiczny. W 1952 uzyskawszy stopień magistra przeszedł na University of Chicago i w 1955 roku uzyskał doktorat. W sierpniu 1955 roku wyjechał na Filipiny, Cebu, gdzie podjął wykłady z pedagogiki na uniwersytecie św. Karola. Przez 11 lat był dziekanem wydziału, a równocześnie kierował życiem muzycznym uczelni. Na okres 1966-1968 przeszedł do nowo utworzonego University of Tacloban na wyspie Leyte, jako profesor gościnny; pełnił nadal funkcje dziekana wydziału pedagogicznego. Zrobił kilka wypraw naukowych na sąsiednie wyspy, zwłaszcza na wyspę Samar, gdzie napotkał na odrębne zwyczaje, język i folklor. W latach 1968-70 pracował na Cebu jako wykładowca uniwersytecki. W 1970 roku opuścił Filipiny. Osiadł w USA, mając obywatelstwo Stanów Zjednoczonych. Zamieszkał w Trenton jako kapelan w parafii M.B. Bolesnej. Udzielał się też dużo w konfesjonale. Zmarł 15 czerwca 1985. Pochowany został w Techny (USA).
W sierpniu 1955 roku wyjechał na Filipiny, Cebu, gdzie podjął wykłady z pedagogiki na uniwersytecie św. Karola. Przez 11 lat był dziekanem wydziału, a równocześnie kierował życiem muzycznym uczelni. Na okres 1966-1968 przeszedł do nowo utworzonego University of Tacloban na wyspie Leyte, jako profesor gościnny; pełnił nadal funkcje dziekana wydziału pedagogicznego. Zrobił kilka wypraw naukowych na sąsiednie wyspy, zwłaszcza na wyspę Samar, gdzie napotkał na odrębne zwyczaje, język i folklor. W latach 1968-70 pracował na Cebu jako wykładowca uniwersytecki. W 1970 roku opuścił Filipiny. Osiadł w USA, mając obywatelstwo Stanów Zjednoczonych. Zamieszkał w Trenton jako kapelan w parafii M.B. Bolesnej. Udzielał się też dużo w konfesjonale. Zmarł 15 czerwca 1985. Pochowany został w Techny (USA).


==Bibliografia ==
==Bibliografia ==

Wersja z 08:33, 8 gru 2009

Buchcik Antoni SVD (1911-1985)

Urodził się 3 lipca 1911 w Makoszowach. W 1924 roku rozpoczął naukę w szkole prowadzonej przez werbistów w Rybniku. W okresie 1925-1930 przeszedł na 6 lat do Górnej Grupy. Ostatnie dwa lata (1930-1932) spędził w Rybniku, gdzie w 1932 roku złożył maturę państwową, w latach 1932-1935 odbył studia filozoficzne w St. Gabriel, potem (1935-39) studia teologiczne na Gregorianum w Rzymie. Skierowanie misyjne otrzymał do Chin. W 1939 roku przyjechał do Polski pożegnać się z rodziną. Pod koniec sierpnia razem z o. Puchałą przyjechał do Górnej Grupy. Tu zastał go wybuch wojny. Uciekając przez Warszawę, Mińsk Mazowiecki, dostał się do Pińska i Wiczówki, a stamtąd wrócił z powrotem do Makoszów i 3 października 1939 był już w Rybniku. Był tu do Bożego Narodzenia. Ponieważ dalszy pobyt stawał się coraz niebezpieczniejszy starał się wyjechać. Dzięki uprzejmości niemieckiego urzędnika otrzymał niemiecką wizę do polskiego paszportu. 15 grudnia 1940 opuścił Makoszowy i przez Berlin i St. Augustin przedostał się do Rzymu, a stamtąd do Szanghaju. Tutaj uczył się przez 8 miesięcy języka chińskiego. Pracował w Wenshang, potem przeszedł do Kwankiao.

Niedługo dane było mu pracować w duszpasterstwie, które uważał za swoje powołanie. Od października 1944 roku pracował w Tsining w europejsko-chińskiej szkole średniej jako muzyk. Uchodząc w 1949 roku przed wojskami ludowymi, szedł pieszo całymi dniami do następnej prowincji, do miasta Suchow (Sudżoł). Stąd samolotem leciał do Nankinu, potem dalej do Szanghaju, a stamtąd do Manili już okrętem. Na wyspie Tu-Ba-Bao zastępował o. Fontannę. W lipcu 1949 udał się statkiem towarowym do USA, do San Francisco i do Chicago. W styczniu 1950 roku został mianowany wikariuszem w parafii MB Łaskawej. Mając możność podjęcia studiów, zapisał się na De Paul University of Chicago na wydział pedagogiczny. W 1952 roku uzyskawszy stopień magistra przeszedł na University of Chicago i w 1955 roku uzyskał doktorat.

W sierpniu 1955 roku wyjechał na Filipiny, Cebu, gdzie podjął wykłady z pedagogiki na uniwersytecie św. Karola. Przez 11 lat był dziekanem wydziału, a równocześnie kierował życiem muzycznym uczelni. Na okres 1966-1968 przeszedł do nowo utworzonego University of Tacloban na wyspie Leyte, jako profesor gościnny; pełnił nadal funkcje dziekana wydziału pedagogicznego. Zrobił kilka wypraw naukowych na sąsiednie wyspy, zwłaszcza na wyspę Samar, gdzie napotkał na odrębne zwyczaje, język i folklor. W latach 1968-70 pracował na Cebu jako wykładowca uniwersytecki. W 1970 roku opuścił Filipiny. Osiadł w USA, mając obywatelstwo Stanów Zjednoczonych. Zamieszkał w Trenton jako kapelan w parafii M.B. Bolesnej. Udzielał się też dużo w konfesjonale. Zmarł 15 czerwca 1985. Pochowany został w Techny (USA).

Bibliografia

Nurt SVD, nr 35 (1985).