Boromeuszki: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
|||
Linia 10: | Linia 10: | ||
*[[Boromeuszki - Chorzów parafia św. Barbary|Boromeuszki w Chorzowie, parafia św. Barbary]] | *[[Boromeuszki - Chorzów parafia św. Barbary|Boromeuszki w Chorzowie, parafia św. Barbary]] | ||
*[[Boromeuszki - Bielszowice|Boromeuszki w Bielszowicach]] | *[[Boromeuszki - Bielszowice|Boromeuszki w Bielszowicach]] | ||
*[[Boromeuszki - Brzozowice|Boromeuszki w Brzozowicach]] | |||
*[[Boromeuszki - Chorzów II|Boromeuszki w Chorzowie]] | *[[Boromeuszki - Chorzów II|Boromeuszki w Chorzowie]] | ||
*[[Boromeuszki - Chropaczów|Boromeuszki w Chropaczowie]] | *[[Boromeuszki - Chropaczów|Boromeuszki w Chropaczowie]] |
Wersja z 12:24, 14 lut 2023
Boromeuszki – Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza
łac. Congregatio Sororum Misericordiae Sancti Caroli Boromaei (SCB)
Zgromadzenie zakonne, habitowe, założone w drugiej połowie XVII wieku we Francji (Nancy) po wojnie trzydziestoletniej. Dzieło rozpoczął Józef Chauvenel, który w 1651 roku założył bezpłatną przychodnię i aptekę dla ubogich i chorych. Po jego śmierci działanie charytatywne kontynuował ojciec – Emmanuel Chauvenel, który 8 czerwca 1652 przekazał współpracowniczkom swojego syna fundację Dom Miłosierdzia pw. Świętej Rodziny, a jego pierwszą przełożoną została Barbara Thouvenin. W 1662 roku powstał drugi dom pw. św. Karola Boromeusza, od którego biorą potoczną nazwę „boromeuszki”. W celu zapewnienia trwałości oraz wypełnienia idei Chrystusowego miłosierdzia, członkinie stowarzyszenia przyjęły za podstawę życia zakonnego konstytucję Franciszka Salezego, który dążył do jedności w życiu kontemplacyjnym z czynnym zaangażowaniem charytatywnym. W 1663 roku biskup Toul (Andre de Saussay) erygował Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia Świętej Rodziny. Od 1679 roku pierwsze siostry zaczęły składać śluby: wytrwałości i służby ubogim, opuszczonym i chorym, śluby posłuszeństwa i ubóstwa oraz czystości. Są to tzw. śluby podstawowe, zaś charakterystyczną cechą zgromadzenia jest dodatkowo składany ślub miłosierdzia, praktykowanego w myślach, słowach i postępowaniu wobec wszystkich i zawsze. Do 1810 roku zgromadzenie rozwijało się tylko we Francji. Z czasem boromeuszki dotarły na tereny Niemiec i Czech, a w 1848 roku także na ziemie polskie. Boromeuszki w poszczególnych krajach zaczęły się usamodzielniać i tworzyć niezależne kongregacje. Wszystkie kongregacje uważają za patrona Karola Boromeusza, który jest wzorem w naśladowaniu miłosierdzia. 11 października 1970 zgromadzenia połączyły się w federację. Popularnym zawołaniem sióstr boromeuszek jest: „Bóg i ubodzy”.
Placówki
- Boromeuszki w Mikołowie
- Boromeuszki w Chorzowie, parafia św. Barbary
- Boromeuszki w Bielszowicach
- Boromeuszki w Brzozowicach
- Boromeuszki w Chorzowie
- Boromeuszki w Chropaczowie
- Boromeuszki w Jastrzębiu Zdroju
- Boromeuszki - w katowickiej kurii
- Boromeuszki - Katowice - dom Księdza Arcybiskupa
- Boromeuszki - Kochłowice ul. Oddziałów Młodzieży Powstańczej
- Boromeuszki - Kochłowice ul. Piłsudskiego
- Boromeuszki w Lędzinach
- Boromeuszki w Michałkowicach
- Boromeuszki - Mikołów ul. Żwirki i Wigury
- Boromeuszki - Nakło
- Boromeuszki w Mysłowicach
- Boromeuszki w Piekarach Śląskich
- Boromeuszki w Dąbrówce Wielkiej
- Boromeuszki w Pszczynie
- Boromeuszki w Pszowie
- Boromeuszki w Rybniku
- Boromeuszki w Siemianowicach Śląskich
- Boromeuszki w Suszcu
- Boromeuszki w Szopienicach
- Boromeuszki w Świętochłowicach
- Boromeuszki w Wirku
- Boromeuszki w Wodzisławiu Śląskim
- Boromeuszki w Żorach
Bibliografia
Encyklopedia Katolicka t. 2 (A-B), red. F. Gryglewicz, R. Łukaszyk, Z. Sułowski, Lublin 1976; Leksykon zakonów w Polsce, red. B. Łoziński, Warszawa 1998. Foto: Wikimedia Commons, Public Domain.