Bonifratrzy - Bogucice

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 19:45, 8 lip 2009 autorstwa Ula09 (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Konwent OO. Bonifratrów w Bogucicach (Katowice)

Bonifratrzy symbol11.gif
Cmentarz bonifraterski w Bogucicach

Inicjatorem budowy, a zarazem fundatorem bonifraterskiego klasztoru i szpitala w Bogucicach był proboszcz miejscowej parafii ks. Leopold Markiefka, który w 1871 roku przekazał na ten cel grunt oraz znaczną kwotę w gotówce. Budowę szpitala powierzył braciom bonifratrom z Wrocławia. Uroczyste otwarcie i poświęcenie konwentu, szpitala na 30 łóżek i apteki nastąpiło we wrześniu 1874 roku. Wzniesiony jako pierwszy w mieście, szpital przeznaczony był dla górników zatrudnionych w okolicznych kopalniach oraz miejscowej ludności. W czasie epidemii tyfusu na przełomie 1876/77 roku oraz cholery w 1893 roku bracia ofiarnie nieśli pomoc zarażonym, co zyskało im nie tylko ludzką wdzięczność, ale także przysporzyło hojnych darczyńców. W 1882 roku uruchomiono w szpitalu oddziały specjalistyczne: zakaźny, okulistyczny, laryngologiczny, chirurgiczny, neurologiczny i dermatologiczny. Leczyli w nich znani na Śląsku lekarze, a jak wykazują zachowane dokumenty, pacjentami byli ludzie różnej narodowości i różnych wyznań.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku i ustaleniu granic, konwent włączony został do prowincji polskiej. W okresie międzywojennym szpital rozbudowywano i modernizowano, zyskał też specjalistyczną aparaturę medyczną. Po nadbudowaniu piętra w latach 1933-1936 powiększył się do 300 łóżek, urządzono również ambulatoria dla chorych dochodzących.

W 1927 roku na czas rozbudowy krakowskiego konwentu do Bogucic przeniesiony został nowicjat, tu także miał swą siedzibę ówczesny prowincjał o. Eliasz Ulman. W pierwszych miesiącach wojny, po wkroczeniu Niemców na Śląsk władze okupacyjne zarekwirowały szpital dla celów wojskowych. Bracia zostali wywiezieni do Krakowa, w kaplicy urządzono magazyn, większość dokumentów i kronik klasztornych uległa zniszczeniu. Po wojnie szpital został upaństwowiony i przeszedł pod zarząd miejski. Pomieszczenia konwentu zostały włączone do szpitala. Braciom pozostawiono kaplicę klasztorną, która stała się miejscem modlitwy dla chorych i ich rodzin, a także dla mieszkańców Katowic.

W 1982 roku po wielu latach starań Bonifratrom udało się odzyskać kilka pomieszczeń klasztornych, które zostały przystosowane do potrzeb zakonnych. Obecnie Bonifratrzy odzyskali prawo własności do szpitala, jednak brak możliwości samodzielnego prowadzenia tej placówki z przyczyn obiektywnych sprawia, że na mocy stosownego porozumienia użytkownikiem obiektu szpitalnego jest miejscowy ZOZ.

Bibliografia

Strona zakonu: ww.bonifratrzy.pl/katowice/index.html