Blokesz Jan: Różnice pomiędzy wersjami
(nowe) |
(dr) |
||
| (Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Blokesz Jan SDS (1928-2013), imię zakonne Egidiusz== | ==Blokesz Jan SDS (1928-2013), imię zakonne Egidiusz== | ||
Urodził się 8 lutego 1928 w Radlinie. Edukację podstawową rozpoczął w szkole w Obszarach w 1935 roku, a zakończył ją w okresie okupacji niemieckiej. Po szkole podstawowej rozpoczął przygotowanie do zawodu w | Urodził się 8 lutego 1928 w Radlinie. Edukację podstawową rozpoczął w szkole w Obszarach w 1935 roku, a zakończył ją w okresie okupacji niemieckiej. Po szkole podstawowej rozpoczął przygotowanie do zawodu w Szkole Handlowej Firmy Niesler w Wodzisławiu. Zaraz po wyzwoleniu Rybnika i okolic, od wiosny 1945 roku, przez trzy miesiące pracował w Biurze Ewidencji Ludności w Urzędzie Gminnym w Biertułtowach. W maju 1945 roku rozpoczął naukę w Mikołowie w gimnazjum prowadzonym przez [[Salwatorianie - Mikołów|salwatorianów]]. | ||
Po trzech latach wstąpił do nowicjatu salwatorianów w Bagnie koło Wrocławia. Przyjął habit zakonny i nowe imię Egidiusz, którego używał do czasu wprowadzenia reformy posoborowej. 8 września 1949 złożył pierwszą profesję zakonną. Alumni, którzy nie mieli ukończonych studiów gimnazjalnych | Po trzech latach wstąpił do nowicjatu salwatorianów w Bagnie koło Wrocławia. Przyjął habit zakonny i nowe imię Egidiusz, którego używał do czasu wprowadzenia reformy posoborowej. 8 września 1949 złożył pierwszą profesję zakonną. Alumni, którzy nie mieli ukończonych studiów gimnazjalnych powrócili do Mikołowa. Do nich należał Egidiusz Jan Blokesz. W latach 1951-1956 studiował filozofię i teologię w Instytucie Ojców Dominikanów w Krakowie. 5 kwietnia 1955 przyjął święcenia diakonatu z rąk [[Jop Franciszek|bpa Franciszka Jopa]], a 24 czerwca 1956, otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bpa Stanisława Rosponda. | ||
W latach 1957-1960 pracował jako wikariusz i katecheta szkolny w parafii NMP Matki Zbawiciela w Mikołowie. W l. 1960-1961 był wikariuszem w parafii diecezjalnej św. Jakuba Apostoła w Człuchowie w diecezji gorzowskiej. Po krótkim pobycie w domach zakonnych w Bagnie i we Wrocławiu, przełożeni doceniając jego praktyczne uzdolnienia skierowali go do domu prowincjalnego w Krakowie przy ul. Łobzowskiej 22, gdzie przez trzy lata był ekonomem domowym. | W latach 1957-1960 pracował jako wikariusz i katecheta szkolny w [[Parafia Najświętszej Maryi Panny Matki Zbawiciela w Mikołowie|parafii NMP Matki Zbawiciela w Mikołowie]]. W l. 1960-1961 był wikariuszem w parafii diecezjalnej św. Jakuba Apostoła w Człuchowie w diecezji gorzowskiej. Po krótkim pobycie w domach zakonnych w Bagnie i we Wrocławiu, przełożeni doceniając jego praktyczne uzdolnienia skierowali go do domu prowincjalnego w Krakowie przy ul. Łobzowskiej 22, gdzie przez trzy lata był ekonomem domowym. | ||
Gdy w latach sześćdziesiątych salwatorianie mogli rozszerzyć swoje pole działalności na Ziemiach Zachodnich i Północnych, prowincjałat zaufał ks. Blokeszowi i wyznaczył go na proboszcza, superiora i ekonoma do nowo przejętej parafii w Krzyżu Wielkopolskim. Rozpoczął tam pracę 14 lipca 1963. Wyremontował gruntownie kościół parafialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, zmieniając jego główne wejście, wybudował nową plebanię oraz kościół filialny w Drawinach, a inne kościoły filialne odnowił. W latach 1972-1975 odbywał studia zaoczne w zakresie teologii praktycznej w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, zwieńczone uzyskaniem stopnia magistra teologii (1980) na podstawie przedstawionej pracy pt. '' Aspekt pastoralny doktryny Soboru Watykańskiego o małżeństwie i rodzinie''. | |||
1 sierpnia 1981 przeniesiono go do Bagna, gdzie zajął się budową seminarium. Po pięciu latach pobytu w Bagnie, przeniósł się 30 czerwca 1986 do domu zakonnego w Trzebnicy, aby uczestniczyć w pracy duszpasterskiej w parafii św. Bartłomieja Apostoła i św. Jadwigi, a zarazem pomagać w kościołach i kaplicach należących do parafii. Przez dwadzieścia lat codziennie dojeżdżał do kaplicy św. Izydora w klasztorze sióstr boromeuszek w Małuszynie. Przez trzynaście lat obsługiwał kościół filialny pw. Ciała i Krwi Pańskiej w Rzepatowicach, w którym podjął szereg ważnych i potrzebnych inwestycji. | |||
Zmarł 8 lutego 2013 roku w Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym Sióstr Boromeuszek w Trzebnicy. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Trzebnicy. | Zmarł 8 lutego 2013 roku w Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym Sióstr Boromeuszek w Trzebnicy. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Trzebnicy. | ||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
[[Kategoria:Zakonnicy]] | [[Kategoria:Zakonnicy]] | ||
[[Kategoria:Salwatorianie]] | [[Kategoria:Salwatorianie]] | ||
[[Kategoria:Budowniczy]] | |||
Aktualna wersja na dzień 22:23, 29 wrz 2018
Blokesz Jan SDS (1928-2013), imię zakonne Egidiusz
Urodził się 8 lutego 1928 w Radlinie. Edukację podstawową rozpoczął w szkole w Obszarach w 1935 roku, a zakończył ją w okresie okupacji niemieckiej. Po szkole podstawowej rozpoczął przygotowanie do zawodu w Szkole Handlowej Firmy Niesler w Wodzisławiu. Zaraz po wyzwoleniu Rybnika i okolic, od wiosny 1945 roku, przez trzy miesiące pracował w Biurze Ewidencji Ludności w Urzędzie Gminnym w Biertułtowach. W maju 1945 roku rozpoczął naukę w Mikołowie w gimnazjum prowadzonym przez salwatorianów.
Po trzech latach wstąpił do nowicjatu salwatorianów w Bagnie koło Wrocławia. Przyjął habit zakonny i nowe imię Egidiusz, którego używał do czasu wprowadzenia reformy posoborowej. 8 września 1949 złożył pierwszą profesję zakonną. Alumni, którzy nie mieli ukończonych studiów gimnazjalnych powrócili do Mikołowa. Do nich należał Egidiusz Jan Blokesz. W latach 1951-1956 studiował filozofię i teologię w Instytucie Ojców Dominikanów w Krakowie. 5 kwietnia 1955 przyjął święcenia diakonatu z rąk bpa Franciszka Jopa, a 24 czerwca 1956, otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bpa Stanisława Rosponda.
W latach 1957-1960 pracował jako wikariusz i katecheta szkolny w parafii NMP Matki Zbawiciela w Mikołowie. W l. 1960-1961 był wikariuszem w parafii diecezjalnej św. Jakuba Apostoła w Człuchowie w diecezji gorzowskiej. Po krótkim pobycie w domach zakonnych w Bagnie i we Wrocławiu, przełożeni doceniając jego praktyczne uzdolnienia skierowali go do domu prowincjalnego w Krakowie przy ul. Łobzowskiej 22, gdzie przez trzy lata był ekonomem domowym.
Gdy w latach sześćdziesiątych salwatorianie mogli rozszerzyć swoje pole działalności na Ziemiach Zachodnich i Północnych, prowincjałat zaufał ks. Blokeszowi i wyznaczył go na proboszcza, superiora i ekonoma do nowo przejętej parafii w Krzyżu Wielkopolskim. Rozpoczął tam pracę 14 lipca 1963. Wyremontował gruntownie kościół parafialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, zmieniając jego główne wejście, wybudował nową plebanię oraz kościół filialny w Drawinach, a inne kościoły filialne odnowił. W latach 1972-1975 odbywał studia zaoczne w zakresie teologii praktycznej w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, zwieńczone uzyskaniem stopnia magistra teologii (1980) na podstawie przedstawionej pracy pt. Aspekt pastoralny doktryny Soboru Watykańskiego o małżeństwie i rodzinie.
1 sierpnia 1981 przeniesiono go do Bagna, gdzie zajął się budową seminarium. Po pięciu latach pobytu w Bagnie, przeniósł się 30 czerwca 1986 do domu zakonnego w Trzebnicy, aby uczestniczyć w pracy duszpasterskiej w parafii św. Bartłomieja Apostoła i św. Jadwigi, a zarazem pomagać w kościołach i kaplicach należących do parafii. Przez dwadzieścia lat codziennie dojeżdżał do kaplicy św. Izydora w klasztorze sióstr boromeuszek w Małuszynie. Przez trzynaście lat obsługiwał kościół filialny pw. Ciała i Krwi Pańskiej w Rzepatowicach, w którym podjął szereg ważnych i potrzebnych inwestycji.
Zmarł 8 lutego 2013 roku w Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym Sióstr Boromeuszek w Trzebnicy. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Trzebnicy.
Bibliografia
A. Kiełbasa, Kapłan–zakonnik–budowniczy. Złoty Jubileusz kapłaństwa ks. Jana Blokesza, salwatorianina, Trzebnica 2006.
| |||||