Benedykt I: Różnice pomiędzy wersjami
(nowe hasło) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Benedykt I (zm. 579)== | ==Benedykt I (zm. 579)== | ||
Był z urodzenia rzymianinem, synem Bonifacego. Wybrany na Stolicę Piotrową 2 czerwca 575. Ze względu na trudności komunikacyjne prawie przez rok oczekiwał na potwierdzenie wyboru z Konstantynopola niezbędnego do konsekracji. Potwierdzenie to zostało wydane przez cesarza Justyna II. | Był z urodzenia rzymianinem, synem Bonifacego. Wybrany na Stolicę Piotrową 2 czerwca 575. Ze względu na trudności komunikacyjne prawie przez rok oczekiwał na potwierdzenie wyboru z Konstantynopola niezbędnego do konsekracji. Potwierdzenie to zostało wydane przez cesarza Justyna II. | ||
Biografowie podkreślają zgodnie, że był człowiekiem prawego charakteru i w sprawach Bożych wykazywał dużą gorliwość, odzwierciedlając miłość Chrystusa, by nakarmić głodnego i przyodziać ubogiego. W czasie jego pontyfikatu Italia była podzielona na dwie części: centrum okupowali Longobardowie, a południe było w rękach Bizantyjczyków. Longobardowie podeszli pod Rzym i rozpoczęli oblężenie miasta (579). W tej sytuacji Benedykt I wraz z senatem rzymskim wysłali prośbę do cesarza o pomoc militarną. Wskutek zmiany na tronie i walk z Persami o Armenię Cesarstwo Wschodnie nie mogło udzielić efektywnej pomocy. Cesarz Tyberiusz II Konstantyn rozkazał flocie stacjonującej w Egipcie pospieszyć z odsieczą Rzymowi, w którym panował głód. Jej działanie tylko częściowo zmieniło sytuację. Papież pojednał się z biskupem Mediolanu, ale biskup Akwilei odmówił uznania Stolicy Apostolskiej. Wyświęcił 21 biskupów dla różnych stolic biskupich Italii. Otaczał też opieką mnicha Grzegorza, przyszłego papieża, któremu nadano przydomek „wielki”, podnosząc go do godności kardynalskiej. Benedykt I zmarł w Rzymie i został pochowany w Bazylice św. Piotra. | Biografowie podkreślają zgodnie, że był człowiekiem prawego charakteru i w sprawach Bożych wykazywał dużą gorliwość, odzwierciedlając miłość Chrystusa, by nakarmić głodnego i przyodziać ubogiego. W czasie jego pontyfikatu Italia była podzielona na dwie części: centrum okupowali Longobardowie, a południe było w rękach Bizantyjczyków. Longobardowie podeszli pod Rzym i rozpoczęli oblężenie miasta (579). W tej sytuacji Benedykt I wraz z senatem rzymskim wysłali prośbę do cesarza o pomoc militarną. Wskutek zmiany na tronie i walk z Persami o Armenię Cesarstwo Wschodnie nie mogło udzielić efektywnej pomocy. Cesarz Tyberiusz II Konstantyn rozkazał flocie stacjonującej w Egipcie pospieszyć z odsieczą Rzymowi, w którym panował głód. Jej działanie tylko częściowo zmieniło sytuację. Papież pojednał się z biskupem Mediolanu, ale biskup Akwilei odmówił uznania Stolicy Apostolskiej. Wyświęcił 21 biskupów dla różnych stolic biskupich Italii. Otaczał też opieką mnicha Grzegorza, przyszłego papieża, któremu nadano przydomek „wielki”, podnosząc go do godności kardynalskiej. Benedykt I zmarł w Rzymie i został pochowany w Bazylice św. Piotra. | ||
Wersja z 18:41, 29 maj 2020
Benedykt I (zm. 579)
Był z urodzenia rzymianinem, synem Bonifacego. Wybrany na Stolicę Piotrową 2 czerwca 575. Ze względu na trudności komunikacyjne prawie przez rok oczekiwał na potwierdzenie wyboru z Konstantynopola niezbędnego do konsekracji. Potwierdzenie to zostało wydane przez cesarza Justyna II. Biografowie podkreślają zgodnie, że był człowiekiem prawego charakteru i w sprawach Bożych wykazywał dużą gorliwość, odzwierciedlając miłość Chrystusa, by nakarmić głodnego i przyodziać ubogiego. W czasie jego pontyfikatu Italia była podzielona na dwie części: centrum okupowali Longobardowie, a południe było w rękach Bizantyjczyków. Longobardowie podeszli pod Rzym i rozpoczęli oblężenie miasta (579). W tej sytuacji Benedykt I wraz z senatem rzymskim wysłali prośbę do cesarza o pomoc militarną. Wskutek zmiany na tronie i walk z Persami o Armenię Cesarstwo Wschodnie nie mogło udzielić efektywnej pomocy. Cesarz Tyberiusz II Konstantyn rozkazał flocie stacjonującej w Egipcie pospieszyć z odsieczą Rzymowi, w którym panował głód. Jej działanie tylko częściowo zmieniło sytuację. Papież pojednał się z biskupem Mediolanu, ale biskup Akwilei odmówił uznania Stolicy Apostolskiej. Wyświęcił 21 biskupów dla różnych stolic biskupich Italii. Otaczał też opieką mnicha Grzegorza, przyszłego papieża, któremu nadano przydomek „wielki”, podnosząc go do godności kardynalskiej. Benedykt I zmarł w Rzymie i został pochowany w Bazylice św. Piotra.
Bibliografia
J. N. Davidson Kelly, Encyklopedia Papieży, Warszawa 2006; R. Fischer-Wollpert, Leksykon Papieży, Kraków 1997; K. Dopierała, Księga papieży, Poznań 1996, s. 63.
| |||||
| |||||