Balcarek Sylwester

Balcarek Sylwester Ryszard CM (1927-1984)

Urodził się w Suszcu koło Pszczyny na Śląsku, w licznej rodzinie rolniczej Karola i Jadwigi z domu Pawełek. Szkołę podstawową ukończył w miejscowości rodzinnej. Podczas okupacji niemieckiej (1939—1945) pracował w gospodarstwie rodziców. Do szkoły średniej uczęszczał w Żorach i Rybniku. Po maturze uczestniczył w pielgrzymce na Jasną Górę. Wrócił do domu z postanowieniem, że zostanie księdzem. Do Zgromadzenia został przyjęty w Krakowie w dniu 27 września 1948. Śluby złożył 28 listopada 1950. Studia filozofii i teologii odbył w Instytucie Teologicznym Zgromadzenia na Stradomiu i 29 czerwca 1952 otrzymał święcenie kapłańskie z rąk sufragana krakowskiego bpa S. Rosponda. W styczniu 1953 roku otrzymał skierowanie do pracy duszpasterskiej w parafii św. Rodziny w Tarnowie. Był wówczas równocześnie ekonomem domu Zgromadzenia, katechetą w żeńskiej szkole im. K. Hoffmanowej. We wrześniu 1954 roku został prefektem kościoła i wikariuszem tej parafii; jego szczególnym zadaniem było prowadzenie duszpasterstwa w kancelarii parafialnej. Następną jego placówką, od sierpnia 1958 roku, była parafia św. Józefa Rzemieślnika we Wrocławiu, gdzie pracował jako wikariusz i katecheta. W czerwcu 1960 roku otrzymał nominację na proboszcza parafii św. Anny w Jordanowie (diecezja gorzowska); równocześnie był spowiednikiem alumnów Wyższego Seminarium Duchownego w Gościkowie-Paradyżu. W 1964 roku został proboszczem parafii Wniebowzięcia NMP w Żaganiu (diecezja wrocławska). Pełnił też funkcję superiora domu. W 1969 roku zrezygnował z kierownictwa domem i parafią, podjął pracę w grupie misyjnej i zamieszkał na Stradomiu. We wrześniu 1970 roku został wikariuszem i katechetą w Odporyszowa (diecezja tarnowska). Najpierw był tam wikariuszem i katechetą, a od jesieni 1972 do czerwca 1978 roku proboszczem parafii i superiorem domu. Po krótkim pobycie w domu i parafii św. Wincentego a Paulo w Bydgoszczy, już w sierpniu 1978 roku został skierowany do Słubic nad Odrą w diecezji gorzowskiej i podjął obowiązki wikariusza parafialnego. Z powodu pogarszającego się stanu zdrowia, w czerwcu 1981 roku został mianowany kapelanem sióstr miłosierdzia w Zakładzie Specjalnym w Zdunach k. Krotoszyna. Zmarł w szpitalu w Krotoszynie 22 czerwca 1984. Pochowany został - zgodnie ze swoim życzeniem - na cmentarzu parafialnym w Zdunach.

Bibliografia

Misjonarze św. Wincentego a Paulo w Polsce (1651-2000). Biografie, red. J. Dukała, T. II-1, Kraków 2001, s. 19-21.