Bagiński Jan: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 3: | Linia 3: | ||
Urodził się 31 maja 1932 w Kamionce (pow. Kostopol) na Wołyniu. W latach II wojny światowej był świadkiem dramatycznych wydarzeń rzezi Polaków na Wołyniu. Po zdanym egzaminie dojrzałości wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Studia filozoficzno-teologiczne w WSD uwieńczył magisterium. Święcenia kapłańskie otrzymał 17 czerwca 1956 w Opolu z rąk bpa. [[Goliński Zdzisław|Zdzisława Golińskiego]]. Jego pierwszą placówką wikariuszowską były Pyskowice k. Gliwic gdzie spędził dwa lata. Następnie pracował jako wikariusz u bpa Henryka Grządziela w Opolu-Nowej Wsi Królewskiej. W latach 1959-1976 był prefektem, a później wicerektorem Seminarium Duchownego w Nysie. W latach 1976-1985 otrzymał nominację na proboszcza parafii w Kluczborku, gdzie jednocześnie zajął się budową nowego kościoła. Pełnił również funkcję dziekana dekanatu kluczborskiego ( 1981-1985). | Urodził się 31 maja 1932 w Kamionce (pow. Kostopol) na Wołyniu. W latach II wojny światowej był świadkiem dramatycznych wydarzeń rzezi Polaków na Wołyniu. Po zdanym egzaminie dojrzałości wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Studia filozoficzno-teologiczne w WSD uwieńczył magisterium. Święcenia kapłańskie otrzymał 17 czerwca 1956 w Opolu z rąk bpa. [[Goliński Zdzisław|Zdzisława Golińskiego]]. Jego pierwszą placówką wikariuszowską były Pyskowice k. Gliwic gdzie spędził dwa lata. Następnie pracował jako wikariusz u bpa Henryka Grządziela w Opolu-Nowej Wsi Królewskiej. W latach 1959-1976 był prefektem, a później wicerektorem Seminarium Duchownego w Nysie. W latach 1976-1985 otrzymał nominację na proboszcza parafii w Kluczborku, gdzie jednocześnie zajął się budową nowego kościoła. Pełnił również funkcję dziekana dekanatu kluczborskiego ( 1981-1985). | ||
27 czerwca 1985 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji opolskiej i biskupem tytularnym Tagaraty. Sakrę biskupią otrzymał 15 sierpnia 1985 w Opolu z rąk kard.[[Glemp Józef| Józefa Glempa]]. W 1990 obronił pracę doktorską na KUL-u z zakresu teologii dogmatycznej pt. Teologiczne i psychologiczne kryteria zdatności do kapłaństwa pod kierunkiem bpa [[Nossol Alfons|Alfonsa Nossola]]. Swój jubileusz 25-lecia święceń biskupich świętował 15 sierpnia 2010 w katedrze opolskiej. 14 sierpnia 2009 papież [[Benedykt XVI ]] przyjął jego rezygnację z posługi biskupa pomocniczego opolskiego. | 27 czerwca 1985 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji opolskiej i biskupem tytularnym Tagaraty. Sakrę biskupią otrzymał 15 sierpnia 1985 w Opolu z rąk kard.[[Glemp Józef| Józefa Glempa]]. W 1990 roku obronił pracę doktorską na KUL-u z zakresu teologii dogmatycznej pt. Teologiczne i psychologiczne kryteria zdatności do kapłaństwa pod kierunkiem bpa [[Nossol Alfons|Alfonsa Nossola]]. Swój jubileusz 25-lecia święceń biskupich świętował 15 sierpnia 2010 w katedrze opolskiej. 14 sierpnia 2009 papież [[Benedykt XVI ]] przyjął jego rezygnację z posługi biskupa pomocniczego opolskiego. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Wersja z 18:37, 6 lip 2012
Bagiński Jan ( 1932-) biskup pomocniczy opolski
Urodził się 31 maja 1932 w Kamionce (pow. Kostopol) na Wołyniu. W latach II wojny światowej był świadkiem dramatycznych wydarzeń rzezi Polaków na Wołyniu. Po zdanym egzaminie dojrzałości wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Studia filozoficzno-teologiczne w WSD uwieńczył magisterium. Święcenia kapłańskie otrzymał 17 czerwca 1956 w Opolu z rąk bpa. Zdzisława Golińskiego. Jego pierwszą placówką wikariuszowską były Pyskowice k. Gliwic gdzie spędził dwa lata. Następnie pracował jako wikariusz u bpa Henryka Grządziela w Opolu-Nowej Wsi Królewskiej. W latach 1959-1976 był prefektem, a później wicerektorem Seminarium Duchownego w Nysie. W latach 1976-1985 otrzymał nominację na proboszcza parafii w Kluczborku, gdzie jednocześnie zajął się budową nowego kościoła. Pełnił również funkcję dziekana dekanatu kluczborskiego ( 1981-1985).
27 czerwca 1985 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji opolskiej i biskupem tytularnym Tagaraty. Sakrę biskupią otrzymał 15 sierpnia 1985 w Opolu z rąk kard. Józefa Glempa. W 1990 roku obronił pracę doktorską na KUL-u z zakresu teologii dogmatycznej pt. Teologiczne i psychologiczne kryteria zdatności do kapłaństwa pod kierunkiem bpa Alfonsa Nossola. Swój jubileusz 25-lecia święceń biskupich świętował 15 sierpnia 2010 w katedrze opolskiej. 14 sierpnia 2009 papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z posługi biskupa pomocniczego opolskiego.
Bibliografia
Rocznik Kościelny Śląska Opolskiego rok 1968 , Opole 1968, s. 23, 164, 312; Rocznik diecezji opolskiej rok 1974, 1981, 1986,1988,1993-1994; Leksykon Kościoła katolickiego w Polsce , Warszawa 2003, s. 79; G. Polak, Kto jest kim w Kościele katolickim, s. 13.