Bagiński Jan: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
==Bagiński Jan ( 1932-) biskup pomocniczy opolski ==
==Bagiński Jan ( 1932-) biskup pomocniczy opolski ==


Urodził się 31 maja 1932 w Kamionce  na  Wołyniu.  W latach II wojny światowej był świadkiem dramatycznych wydarzeń  rzezi Polaków  na Wołyniu .   Po  zdanym egzaminie dojrzałości wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego  w Nysie.  Studia filozoficzno-teologiczne w WSD  uwieńczył magisterium .    Święcenia kapłańskie otrzymał  17 czerwca 1956 w Opolu z  rąk bpa. [[Goliński Zdzisław|Zdzisława Golińskiego]] . Jego pierwszą  placówką wikariuszowską były Pyskowice k. Gliwic gdzie spędził dwa lata . Następnie pracował jako wikariusz u  bpa Henryka Grządziela w Opolu-Nowej Wsi Królewskiej. W latach 1959-1976 był prefektem, a później wicerektorem Seminarium Duchownego w Nysie . W latach 1976-1985 otrzymał  nominację na proboszcza parafii w Kluczborku  gdzie jednocześnie zajął się budową nowego kościoła. Pełnił również funkcję dziekana dekanatu kluczborskiego ( 1981-1985). 27 czerwca 1985 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji opolskiej i biskupem tytularnym Tagaraty. Sakrę biskupią otrzymał 15 sierpnia 1985 w Opolu z rąk kard.[[Glemp Józef| Józefa Glempa]]. W 1990 obronił pracę doktorską na KUL-u  z zakresu teologii dogmatycznej  pt .  Teologiczne i psychologiczne kryteria zdatności do kapłaństwa pod kierunkiem bpa [[Nossol Alfons|Alfonsa Nossola]].Swój jubileusz 25-lecia święceń biskupich  świętował 15 sierpnia 2010 w katedrze opolskiej. 14 sierpnia 2009 papież [[Benedykt XVI ]] przyjął jego rezygnację z posługi biskupa pomocniczego opolskiego.
Urodził się 31 maja 1932 w Kamionce  na  Wołyniu.  W latach II wojny światowej był świadkiem dramatycznych wydarzeń  rzezi Polaków  na Wołyniu. Po  zdanym egzaminie dojrzałości wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego  w Nysie.  Studia filozoficzno-teologiczne w WSD  uwieńczył magisterium.    Święcenia kapłańskie otrzymał  17 czerwca 1956 w Opolu z  rąk bpa. [[Goliński Zdzisław|Zdzisława Golińskiego]]. Jego pierwszą  placówką wikariuszowską były Pyskowice k. Gliwic gdzie spędził dwa lata. Następnie pracował jako wikariusz u  bpa Henryka Grządziela w Opolu-Nowej Wsi Królewskiej. W latach 1959-1976 był prefektem, a później wicerektorem Seminarium Duchownego w Nysie. W latach 1976-1985 otrzymał  nominację na proboszcza parafii w Kluczborku, gdzie jednocześnie zajął się budową nowego kościoła. Pełnił również funkcję dziekana dekanatu kluczborskiego ( 1981-1985).
 
27 czerwca 1985 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji opolskiej i biskupem tytularnym Tagaraty. Sakrę biskupią otrzymał 15 sierpnia 1985 w Opolu z rąk kard.[[Glemp Józef| Józefa Glempa]]. W 1990 obronił pracę doktorską na KUL-u  z zakresu teologii dogmatycznej  pt.  Teologiczne i psychologiczne kryteria zdatności do kapłaństwa pod kierunkiem bpa [[Nossol Alfons|Alfonsa Nossola]]. Swój jubileusz 25-lecia święceń biskupich  świętował 15 sierpnia 2010 w katedrze opolskiej. 14 sierpnia 2009 papież [[Benedykt XVI ]] przyjął jego rezygnację z posługi biskupa pomocniczego opolskiego.


==Bibliografia==
==Bibliografia==
Linia 8: Linia 10:
[[Kategoria:Biografie - B]]
[[Kategoria:Biografie - B]]
[[Kategoria:Biskupi]]
[[Kategoria:Biskupi]]
[[Kategoria:Diecezja Opolska]]

Wersja z 09:39, 6 lip 2012

Bagiński Jan ( 1932-) biskup pomocniczy opolski

Urodził się 31 maja 1932 w Kamionce na Wołyniu. W latach II wojny światowej był świadkiem dramatycznych wydarzeń rzezi Polaków na Wołyniu. Po zdanym egzaminie dojrzałości wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Studia filozoficzno-teologiczne w WSD uwieńczył magisterium. Święcenia kapłańskie otrzymał 17 czerwca 1956 w Opolu z rąk bpa. Zdzisława Golińskiego. Jego pierwszą placówką wikariuszowską były Pyskowice k. Gliwic gdzie spędził dwa lata. Następnie pracował jako wikariusz u bpa Henryka Grządziela w Opolu-Nowej Wsi Królewskiej. W latach 1959-1976 był prefektem, a później wicerektorem Seminarium Duchownego w Nysie. W latach 1976-1985 otrzymał nominację na proboszcza parafii w Kluczborku, gdzie jednocześnie zajął się budową nowego kościoła. Pełnił również funkcję dziekana dekanatu kluczborskiego ( 1981-1985).

27 czerwca 1985 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji opolskiej i biskupem tytularnym Tagaraty. Sakrę biskupią otrzymał 15 sierpnia 1985 w Opolu z rąk kard. Józefa Glempa. W 1990 obronił pracę doktorską na KUL-u z zakresu teologii dogmatycznej pt. Teologiczne i psychologiczne kryteria zdatności do kapłaństwa pod kierunkiem bpa Alfonsa Nossola. Swój jubileusz 25-lecia święceń biskupich świętował 15 sierpnia 2010 w katedrze opolskiej. 14 sierpnia 2009 papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z posługi biskupa pomocniczego opolskiego.

Bibliografia