Abramski Karol: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 00:40, 3 mar 2011

Abramski Karol (1866-1917)

Urodził się 3 listopada 1866 w Bytomiu, syn szewca Józefa i Julii z d. Iwan. Ukończył gimnazjum w Bytomiu, a świadectwo maturalne otrzymał w marcu 1887 r. Teologię studiował we Wrocławiu w latach 1887-1890. 23 czerwca 1891 otrzymał święcenia kapłańskie. Przez 3 lata był kapelanem w Piekarach Śląskich. Bardzo gorliwie wypełniał trudne obowiązki związane z ruchem pielgrzymkowym w Piekarach Śląskich. Był przewodniczącym Towarzystwa św. Alojzego. Od 16 lipca 1896 był proboszczem w Rudzie Śląskiej, a od 28 września 1896 w Roździeniu. 3 listopada 1904 został proboszczem parafii Świętego Krzyża w Opolu. Postarał się o ufundowanie nowego ołtarza Serca Pana Jezusa w kaplicy św. Anny. Rozpoczął też budowę drugiego szpitala św. Wojciecha, przy dzisiejszej ul. Kośnego (wówczas Porschstrasse).

Należał do działaczy centrowych, przeciwnych polskim dążeniom narodowym na Górnym Śląsku, ale tez nie podzielał wrogości wobec Polaków. W 1905 roku w wyborach uzupełniających został wybrany posłem do sejmu pruskiego z okręgu opolskiego. W 1906 roku odmówił podpisania oświadczenia śląskich posłów centrowych deklarujących, że nadal będą walczyć o prawa ludności polskiej, pod warunkiem odrzucenia przez Polaków idei "wszechpolskich", wymierzonych przeciw państwu pruskiemu.

Zmarł na gruźlicę 23 maja 1917 w Opolu.

Bibliografia

M. Pater, Abramski Karol (hasło), w: Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. M. Pater, Katowice 1996, s. 1; Słownik medycyny i farmacji Górnego Śląska, red. A. Puzio, Katowice 1993, t. 2, s. 33; Abramski Karol (hasło), w: Piekarzanie. Leksykon mieszkańców Piekar Śląskich, red. H. Gawlik, J. Grajewska-Wróbel, L. Wostal, Z. Bogacki, Piekary Śląskie 2010, s. 29.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 == Abramski Karol (1866-1917) ==
-Urodził się 3 listopada 1866 w Bytomiu, syn szewca Józefa i Julii z d. Iwan. Ukończył gimnazjum w Bytomiu, a świadectwo maturalne otrzymał w marcu 1887 r. Teologię studiował we Wrocławiu w latach 1887-1890. 23 czerwca 1891 otrzymał święcenia kapłańskie. Przez 3 lata był kapelanem w Piekarach Śl. Bardzo gorliwie wypełniał trudne obowiązki związane z ruchem pielgrzymkowym w Piekarach Śląskich Był przewodniczącym Towarzystwa św. Alojzego. Od 16 lipca 1896 był proboszczem w Rudzie Śląskiej, a od 28 września 1896 w Roździeniu. 3 listopada 1904 został proboszczem parafii Świętego Krzyża w Opolu. Postarał się o ufundowanie nowego ołtarza Serca Pana Jezusa w kaplicy św. Anny. Rozpoczął też budowę drugiego szpitala św. Wojciecha, przy dzisiejszej ul. Kośnego (wówczas Porschstrasse).
+Urodził się 3 listopada 1866 w Bytomiu, syn szewca Józefa i Julii z d. Iwan. Ukończył gimnazjum w Bytomiu, a świadectwo maturalne otrzymał w marcu 1887 r. Teologię studiował we Wrocławiu w latach 1887-1890. 23 czerwca 1891 otrzymał święcenia kapłańskie. Przez 3 lata był kapelanem w [[Parafia Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|Piekarach Śląskich]]. Bardzo gorliwie wypełniał trudne obowiązki związane z ruchem pielgrzymkowym w Piekarach Śląskich. Był przewodniczącym Towarzystwa św. Alojzego. Od 16 lipca 1896 był proboszczem w Rudzie Śląskiej, a od 28 września 1896 w Roździeniu. 3 listopada 1904 został proboszczem parafii Świętego Krzyża w Opolu. Postarał się o ufundowanie nowego ołtarza Serca Pana Jezusa w kaplicy św. Anny. Rozpoczął też budowę drugiego szpitala św. Wojciecha, przy dzisiejszej ul. Kośnego (wówczas Porschstrasse).
 Należał do działaczy centrowych, przeciwnych polskim dążeniom narodowym na Górnym Śląsku, ale tez nie podzielał wrogości wobec Polaków. W 1905 roku w wyborach uzupełniających został wybrany posłem do sejmu pruskiego z okręgu opolskiego. W 1906 roku odmówił podpisania oświadczenia śląskich posłów centrowych deklarujących, że nadal będą walczyć o prawa ludności polskiej, pod warunkiem odrzucenia przez Polaków idei "wszechpolskich", wymierzonych przeciw państwu pruskiemu.