Żydek Walenty: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 21:35, 27 maj 2020

Żydek Walenty SDB (1875-1942)

Urodził się 12 lutego 1875 w Kochłowicach, w rodzinie Walentego i Jadwigi. Jego ojciec był górnikiem w kochłowickiej kopalni Hogo-Zwang (obecnie Nowy Wirek). Matka zajmowała się wychowywaniem dzieci i wspólnie z mężem prowadziła nieduże gospodarstwo rolne. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Kochłowicach Walenty przez 4 lata pracował w tej samej kopalni co ojciec, aby zdobyć część pieniędzy na dalszą naukę. W 1894 roku wyjechał na studia do Włoch. Uczył się i studiował w Turynie. W 1901 roku złożył śluby zakonne w zgromadzeniu Księży Salezjanów. W tym samym roku został wysłany do Szwajcarii, jako profesor filozofii. Przez siedem lat był w zakonie koadiutorem. W 1904 roku skierowano go na czteroletnie studia teologiczne do Belgii, do Instytutu Teologicznego w Grand Bigard pod Brukselą. Po ich ukończeniu przyjął święcenia kapłańskie 24 sierpnia 1908 w Grand Bigard.

Następnie został wykładowcą filozofii scholastycznej w Instytucie Filozoficznym w Hechtel w Limburgu (Belgia); potem zaś w Grand Bigard (pod Brukselą). W 1917 roku został powołany do służby wojskowej, gdzie pełnił funkcję kapelana wojskowego w Berlinie dla Polaków, Francuzów, Włochów i Niemców. W 1919 roku został skierowany do Oświęcimia. Wykładał tam teologię dogmatyczną i fundamentalną oraz łacinę. Oprócz tego biegle władał językiem polskim, niemieckim, włoskim i francuskim. W 1921 roku został mianowany dyrektorem Zakładu Salezjańskiego w Daszewie koło Stryja. W 1924 roku, w w charakterze dyrektora i proboszcza przeniesiono go do zakładu w Lądzie (woj. łódzkie). W latach 1927-1930 był administratorem salezjańskiego zakładu i rektorem kaplicy w Łodzi. W 1930 roku został przeniesiony do Różanegostoku (k. Grodna), gdzie jako proboszcz sprawował posługę duszpasterską. Przed wybuchem II wojny światowej został przeniesiony do Zakładu Salezjańskiego w Aleksandrowie Kujawskim. Zmarł 22 maja 1942. Został pochowany na cmentarzu parafii Przemienienia Pańskiego w Aleksandrowie Kujawskim.

Bibliografia

Opracowanie własne, JM

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-==Walenty Żydek (1875-1942), salezjanin ==
+==Żydek Walenty SDB (1875-1942) ==
-[[Plik:ZydekWalenty.jpg|left|150px]]
+[[Plik:ZydekWalenty.jpg|left|thumb|150px]]
-Urodził się w Kochłowicach 12 lutego 1875, w rodzinie Walentego i matki Jadwigi. Ojciec był górnikiem pracował w kochłowickiej kopalni "Hogo - Zwang" (obecnie Nowy Wirek). Matka zajmowała się wychowywaniem  dzieci i ponadto wspólnie z mężem i dziećmi prowadziła nieduże gospodarstwo rolne. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Kochłowicach, przez 4 lata pracował w tej samej kopalni co ojciec, aby zdobyć część pieniędzy na studia. W 1894 roku wyjechał na nauki i studia  zagranicę do Włoch. Uczył się i studiował w Turynie. W 1901 roku złożył śluby zakonne w zgromadzeniu Księzy Salezjanów.  W tym samym roku został wysłany do Szwajcarii jako profesor filozofii. Przez siedem lat był w zakonie koadiutorem.
+Urodził się 12 lutego 1875 w Kochłowicach, w rodzinie Walentego i Jadwigi. Jego ojciec był górnikiem w kochłowickiej kopalni ''Hogo-Zwang'' (obecnie ''Nowy Wirek''). Matka zajmowała się wychowywaniem  dzieci i wspólnie z mężem prowadziła nieduże gospodarstwo rolne. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Kochłowicach Walenty przez 4 lata pracował w tej samej kopalni co ojciec, aby zdobyć część pieniędzy na dalszą naukę. W 1894 roku wyjechał na studia do Włoch. Uczył się i studiował w Turynie. W 1901 roku złożył śluby zakonne w zgromadzeniu Księży Salezjanów. W tym samym roku został wysłany do Szwajcarii, jako profesor filozofii. Przez siedem lat był w zakonie koadiutorem. W 1904 roku skierowano go na czteroletnie studia teologiczne do Belgii, do Instytutu Teologicznego w Grand Bigard pod Brukselą. Po ich ukończeniu przyjął święcenia kapłańskie 24 sierpnia 1908 w Grand Bigard.
-W 1904 roku wysłano go na studia teologiczne do Belgii, do Instytutu Teologicznego w Grand Bigard pod Brukselą. Po ukończeniu czteroletnich studiów teologii w 1908 roku otrzymał święcenia kapłańskie.
-Po otrzymaniu święceń kapłańskich został wykładowcą filozofii scholastycznej w Instytucie Filozoficznym w Hechtel w Limburgu (Belgia) a następnie w Grand Bigard (pod Brukselą).  W 1917 roku został powołany przez do służby wojskowej i pełnił służbę kapelana wojskowego w Berlinie dla Polaków, Francuzów, Włochów i Niemców. W 1919 roku został skierowany został  do Oświęcimia, gdzie pełnił obowiązki wykładowcy teologii dogmatycznej fundamentalnej oraz łaciny. Poza łaciną, władał biegle językiem polskim, niemieckim, włoskim i francuskim. W 1921 roku został mianowany dyrektorem Zakładu Salezjańskiego w Daszewie koło Stryja.  W 1924 roku przeniesiono go do zakładu w Lądzie (woj. Łódzkie)  w charakterze dyrektora i proboszcza. W latach 1927 -1930 był administratorem salezjańskiego zakładu i rektorem kaplicy w Łodzi. W 1930 roku został przeniesiony do Różanegostoku (k. Grodna), gdzie sprawował posługę duszpasterską jako proboszcz parafii. Przed wybuchem drugiej wojny przed 1939 rokiem został przeniesiony do Zakładu Salezjańskiego w Aleksandrowie Kujawskim. Zmarł 22 maja 1942.  Został pochowany na cmentarzu parafii Przemienienia Pańskiego w Aleksandrowie Kujawskim.
+Następnie został wykładowcą filozofii scholastycznej w Instytucie Filozoficznym w Hechtel w Limburgu (Belgia); potem zaś w Grand Bigard (pod Brukselą).  W 1917 roku został powołany do służby wojskowej, gdzie pełnił funkcję kapelana wojskowego w Berlinie dla Polaków, Francuzów, Włochów i Niemców. W 1919 roku został skierowany do Oświęcimia. Wykładał tam teologię dogmatyczną i fundamentalną oraz łacinę. Oprócz tego biegle władał językiem polskim, niemieckim, włoskim i francuskim. W 1921 roku został mianowany dyrektorem Zakładu Salezjańskiego w Daszewie koło Stryja. W 1924 roku, w  w charakterze dyrektora i proboszcza przeniesiono go do zakładu w Lądzie (woj. łódzkie). W latach 1927-1930 był administratorem salezjańskiego zakładu i rektorem kaplicy w Łodzi. W 1930 roku został przeniesiony do Różanegostoku (k. Grodna), gdzie jako proboszcz sprawował posługę duszpasterską. Przed wybuchem II wojny światowej został przeniesiony do Zakładu Salezjańskiego w Aleksandrowie Kujawskim. Zmarł 22 maja 1942.  Został pochowany na cmentarzu parafii Przemienienia Pańskiego w Aleksandrowie Kujawskim.
 ==Bibliografia==
+Opracowanie własne, JM
+{{Noty biograficzne}}
 [[Kategoria:Biografie - Ż]]
 [[Kategoria:Zakonnicy]]
+[[Kategoria:Salezjanie]]
+[[Kategoria:Naukowcy]]
+[[Kategoria:Filozofia]]
+[[Kategoria:Dogmatyka]]
+[[Kategoria:Wojskowi]]