Żydek Walenty: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Żydek Walenty SDB (1875-1942) == | ==Żydek Walenty SDB (1875-1942) == | ||
[[Plik:ZydekWalenty.jpg|left|150px]] | [[Plik:ZydekWalenty.jpg|left|150px]] | ||
Urodził się | Urodził się 12 lutego 1875 w Kochłowicach, w rodzinie Walentego i Jadwigi. Jego ojciec był górnikiem w kochłowickiej kopalni "Hogo - Zwang" (obecnie ''Nowy Wirek''). Matka zajmowała się wychowywaniem dzieci i wspólnie z mężem prowadziła nieduże gospodarstwo rolne. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Kochłowicach Walenty przez 4 lata pracował w tej samej kopalni co ojciec, aby zdobyć część pieniędzy na dalszą naukę. W 1894 roku wyjechał na studia do Włoch. Uczył się i studiował w Turynie. W 1901 roku złożył śluby zakonne w zgromadzeniu Księży Salezjanów. W tym samym roku został wysłany do Szwajcarii jako profesor filozofii. Przez siedem lat był w zakonie koadiutorem. | ||
W 1904 roku wysłano go na studia teologiczne do Belgii, do Instytutu Teologicznego w Grand Bigard pod Brukselą. Po ukończeniu czteroletnich studiów teologii w 1908 roku otrzymał święcenia kapłańskie. | W 1904 roku wysłano go na studia teologiczne do Belgii, do Instytutu Teologicznego w Grand Bigard pod Brukselą. Po ukończeniu czteroletnich studiów teologii w 1908 roku otrzymał święcenia kapłańskie. | ||
Wersja z 23:25, 27 gru 2011
Żydek Walenty SDB (1875-1942)
Urodził się 12 lutego 1875 w Kochłowicach, w rodzinie Walentego i Jadwigi. Jego ojciec był górnikiem w kochłowickiej kopalni "Hogo - Zwang" (obecnie Nowy Wirek). Matka zajmowała się wychowywaniem dzieci i wspólnie z mężem prowadziła nieduże gospodarstwo rolne. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Kochłowicach Walenty przez 4 lata pracował w tej samej kopalni co ojciec, aby zdobyć część pieniędzy na dalszą naukę. W 1894 roku wyjechał na studia do Włoch. Uczył się i studiował w Turynie. W 1901 roku złożył śluby zakonne w zgromadzeniu Księży Salezjanów. W tym samym roku został wysłany do Szwajcarii jako profesor filozofii. Przez siedem lat był w zakonie koadiutorem. W 1904 roku wysłano go na studia teologiczne do Belgii, do Instytutu Teologicznego w Grand Bigard pod Brukselą. Po ukończeniu czteroletnich studiów teologii w 1908 roku otrzymał święcenia kapłańskie.
Po otrzymaniu święceń kapłańskich został wykładowcą filozofii scholastycznej w Instytucie Filozoficznym w Hechtel w Limburgu (Belgia) a następnie w Grand Bigard (pod Brukselą). W 1917 roku został powołany przez do służby wojskowej i pełnił służbę kapelana wojskowego w Berlinie dla Polaków, Francuzów, Włochów i Niemców. W 1919 roku został skierowany został do Oświęcimia, gdzie pełnił obowiązki wykładowcy teologii dogmatycznej fundamentalnej oraz łaciny. Poza łaciną, władał biegle językiem polskim, niemieckim, włoskim i francuskim. W 1921 roku został mianowany dyrektorem Zakładu Salezjańskiego w Daszewie koło Stryja. W 1924 roku przeniesiono go do zakładu w Lądzie (woj. Łódzkie) w charakterze dyrektora i proboszcza. W latach 1927-1930 był administratorem salezjańskiego zakładu i rektorem kaplicy w Łodzi. W 1930 roku został przeniesiony do Różanegostoku (k. Grodna), gdzie sprawował posługę duszpasterską jako proboszcz parafii. Przed wybuchem drugiej wojny przed 1939 rokiem został przeniesiony do Zakładu Salezjańskiego w Aleksandrowie Kujawskim. Zmarł 22 maja 1942. Został pochowany na cmentarzu parafii Przemienienia Pańskiego w Aleksandrowie Kujawskim.