Św. Stanisław Kostka

Stanisław Kostka urodził się w [grudniu]1550 roku na Mazowszu, we wiosce Rostkowo k. Przasnysza, w rodzinie Jana, kasztelana zakroczymskiego i Małgorzaty z Kryskich.

W 1564 roku, wraz z bratem Pawłem, wyjechał do kolegium jezuickiego we Wiedniu. Jego brat przyjął świecki styl życia , natomiast Stanisław postanowił po półrocznym pobycie we Wiedniu wstąpić do zakonu jezuitów. Brat usiłował powstrzymać Stanisława przed wstąpieniem do zakonu, tym bardziej, że władze zakonu w obawie przed komplikacjami dyplomatycznymi, również wahały się z decyzją o przyjęciu Stanisława do zakonu. Jego brat Stanisław próbował powstrzymać go. Stanisław w 1567 roku uciekł z domu , w przebraniu żebraka do Augsburga, a następnie do Dillingen nad Dunajem, gdzie św. Piotr Kanizjusz po pewnym okresie próbnym wysłał go do Rzymu. Generał zakonu Franciszek Borgiasz przyjął go 28 października 1567 roku do nowicjatu. Mając 18 lat złożył śluby zakonne. 10 sierpnia 1568 roku nagle zachorował na malarię i zmarł 15 sierpnia 1568. Relikwie spoczywają w kościele św. Andrzeja na Kwirynale w Rzymie.

Został beatyfikowany w 1606 przez papieża Pawła V i kanonizowany przez papieża Benedykta XIV 31 grudnia 1726.

Jest patronem młodzieży.

Wspomnienie liturgiczne - 18 września.

Bibliografia

W. Zaleski, Sanktuaria polskie. Katalog encyklopedyczny miejsc szczególnej czci Osób Trójcy Przenajświętszej, Matki Bożej i świętych Pańskich, Warszawa 1988 .