Ziętek Jerzy
Ziętek Jerzy (1901-1985), wojewoda katowicki
Urodził się 10 czerwca 1901 w Gliwicach. W latach 1919-1921 brał udział w ruchu niepodległościowym na Śląsku, uczestniczył w powstaniach (poddawane w wątpliwość), a w latach 1922-1939 pracował w samorządzie i autonomicznej administracji wojewódzkiej Śląska. Podczas II wojny światowej przebywał na terenie ZSRR, pracował w budownictwie wojskowym. Od 1943 roku w Wojsku Polskim. Od 1945 roku - członek PPR, następnie PZPR. W latach 1945-1950 był wicewojewodą śląsko-dąbrowskim, a w latach 1950-1964 zastępcą przewodniczącego, 1964-1973 przewodniczącym Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach, 1973-1975 wojewodą katowickim; 1963-1980 członkiem Rady Państwa, 1980-1985 zastępcą przewodniczącego Rady Państwa.
Wielokrotnie był posłem na Sejm; w latach 1930-1935 posłem z ramienia BBWR, a po wojnie we wszystkich kadencjach sejmu Polski Ludowej. Od 1949 roku aż do końca życia był wiceprezesem Rady Naczelnej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Jego zasługą jest powstanie Wojewódzkiego Parku Kultury i Wypoczynku. W listopadzie 1952 roku nadzorował wygnanie biskupów śląskich oraz wybór wikariusza kapitulnego ks. Filipa Bednorza. Za pośrednictwem wikariuszy kapitulnych wpływał na politykę personalną w diecezji katowickiej. Zmarł 20 listopada 1985 w Katowicach, pochowany na cmentarzu przy ul. Francuskiej.
Bibliografia
J. Walczak, Jerzy Ziętek. Biografia Ślązaka, Katowice 2002; Andrzej Grajewski, Wygnanie. Diecezja katowicka w czasach stalinowskich, Katowice 2002.
| |||||