Wollnik Karol: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
Linia 1: Linia 1:
== Wollnik Karol (1934-1990), proboszcz w Wełnowcu, opiekun Legionu Maryi ==
== Wollnik Karol (1934-1990), proboszcz w Wełnowcu, opiekun Legionu Maryi ==
Urodził się 14 czerwca 1934 w Siemianowicach Śląskich. Był synem elektryka Józefa i Reginy z d. Wicher. Od 1939 roku rodzina Wollników mieszkała w Katowicach-Wełnowcu. W kwietniu 1945 roku zginął jego ojciec, który był żołnierzem armii polskiej we Włoszech. Sakramentu bierzmowania udzielił Karolowi 15 sierpnia 1946 w kościele w Wełnowcu [[Bieniek Juliusz|bp Juliusz Bieniek]].
Urodził się 14 czerwca 1934 w Siemianowicach Śląskich. Był synem elektryka Józefa i Reginy z d. Wicher. Od 1939 roku rodzina Wollników mieszkała w Katowicach-Wełnowcu. W kwietniu 1945 roku zginął jego ojciec, który był żołnierzem armii polskiej we Włoszech. Sakramentu bierzmowania udzielił Karolowi 15 sierpnia 1946 w kościele w Wełnowcu [[Bieniek Juliusz|bp Juliusz Bieniek]].
W 1947 roku za zgodą Inspektoratu Szkolnego, z powodu młodego wieku, został przyjęty do klasy wyrównawczej ówczesnego [[Prywatne Katolickie Gimnazjum Męskie im. św. Jacka w Katowicach|Gimnazjum im. św. Jacka w Katowicach]]. Po zdaniu w 1951 roku egzaminu dojrzałości w Niższym Seminarium Duchownym w Katowicach wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. Studia teologiczne ukończył w 1956 roku. Z powodu młodego wieku nie mógł otrzymać święceń kapłańskich. Oczekując na święcenia prezbiteratu pracował w duszpasterstwie pod kierunkiem swojego proboszcza [[Urbaczka Jan|ks. dra Jana Urbaczki]]. Po uzyskaniu dyspensy papieskiej od wieku przyjął święcenia kapłańskie 6 kwietnia 1957 w [[Parafia Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych w Wełnowcu|kościele parafialnym w Wełnowcu]]. Udzielił mu ich [[Bednorz Herbert|bp H. Bednorz]].
W 1947 roku za zgodą Inspektoratu Szkolnego, z powodu młodego wieku, został przyjęty do klasy wyrównawczej ówczesnego [[Prywatne Katolickie Gimnazjum Męskie im. św. Jacka w Katowicach|Gimnazjum im. św. Jacka w Katowicach]]. Po zdaniu w 1951 roku egzaminu dojrzałości w [[Niższe Seminarium Duchowne w Katowicach|Niższym Seminarium Duchownym w Katowicach]] wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. Studia teologiczne ukończył w 1956 roku. Z powodu młodego wieku nie mógł otrzymać święceń kapłańskich. Oczekując na nie pracował w duszpasterstwie pod kierunkiem swojego proboszcza [[Urbaczka Jan|ks. dra Jana Urbaczki]]. Po uzyskaniu dyspensy papieskiej od wieku przyjął święcenia kapłańskie 6 kwietnia 1957 w [[Parafia Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych w Wełnowcu|kościele parafialnym w Wełnowcu]]. Udzielił mu ich [[Bednorz Herbert|bp H. Bednorz]].


Dekretem z dnia 15 kwietnia 1957 został mianowany wikariuszem nowo utworzonej [[Parafia św. Floriana w Chorzowie|parafii św. Floriana w Chorzowie]]. Potem kolejno pracował w parafiach: [[Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach]] (1959-1964), [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Chorzowie|św. Antoniego w Chorzowie]] (1964-1967), [[Parafia św. Mikołaja w Lublińcu|św. Mikołaja w Lublińcu]] (1967-1971) i [[Parafia św. Apostołów Piotra i Pawła w Tarnowskich Górach|św. Ap. Piotra i Pawła w Tarnowskich Górach]] (1971-1972).
Dekretem z dnia 15 kwietnia 1957 został mianowany wikariuszem nowo utworzonej [[Parafia św. Floriana w Chorzowie|parafii św. Floriana w Chorzowie]]. Potem kolejno pracował w parafiach: [[Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach]] (1959-1964), [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Chorzowie|św. Antoniego w Chorzowie]] (1964-1967), [[Parafia św. Mikołaja w Lublińcu|św. Mikołaja w Lublińcu]] (1967-1971) i [[Parafia św. Apostołów Piotra i Pawła w Tarnowskich Górach|św. Ap. Piotra i Pawła w Tarnowskich Górach]] (1971-1972).
Linia 7: Linia 7:


Poważnie zajmował się również sprawami gospodarczymi. Postarał się o wyremontowanie probostwa i odrestaurowanie kościoła. Budowę nowego domu katechetycznego doprowadził do stanu surowego. Biskup ordynariusz powierzył mu w 1984 roku opiekę nad kapłanami rocznika święceń 1978. W 1987 roku został powołany do Rady Duszpasterskiej Diecezji Katowickiej.
Poważnie zajmował się również sprawami gospodarczymi. Postarał się o wyremontowanie probostwa i odrestaurowanie kościoła. Budowę nowego domu katechetycznego doprowadził do stanu surowego. Biskup ordynariusz powierzył mu w 1984 roku opiekę nad kapłanami rocznika święceń 1978. W 1987 roku został powołany do Rady Duszpasterskiej Diecezji Katowickiej.
W tym czasie stan jego zdrowia już się znacznie pogarszał. Z tego powodu w czerwcu 1988 roku poprosił biskupa o zwolnienie z obowiązków proboszcza. Chciał natomiast zachować funkcję spowiednika sióstr i poświęcić się pracy formacyjnej dla członków Legionu Maryi w diecezji. Biskup prośbę przyjął i z dniem l lipca 1988 ks. Wollnik został zwolniony z funkcji proboszcza parafii Zawodzie. Jako rencista zamieszkał na probostwie w Pogórzu k. Skoczowa. 20 października 1988 mianowany został kierownikiem duchownym Legionu Maryi w diecezji katowickiej.
W tym czasie stan jego zdrowia już się znacznie pogarszał. Z tego powodu w czerwcu 1988 roku poprosił biskupa o zwolnienie z obowiązków proboszcza. Chciał natomiast zachować funkcję spowiednika sióstr i poświęcić się pracy formacyjnej dla członków Legionu Maryi w diecezji. Biskup prośbę przyjął i z dniem 1 lipca 1988 ks. Wollnik został zwolniony z funkcji proboszcza parafii Zawodzie. Jako rencista zamieszkał na probostwie w Pogórzu k. Skoczowa. 20 października 1988 mianowany został kierownikiem duchownym Legionu Maryi w diecezji katowickiej.


Stan zdrowia ks. Karola nie ulegał poprawie. Życzliwi przyjaciele z Legionu Maryi w Austrii umożliwili mu leczenie w ich kraju. Tam jednak, 8 maja 1990, w szpitalu Sióstr Miłosierdzia we Wiedniu zmarł.
Stan zdrowia ks. Karola nie ulegał poprawie. Życzliwi przyjaciele z Legionu Maryi w Austrii umożliwili mu leczenie w ich kraju. Tam jednak, 8 maja 1990, w szpitalu Sióstr Miłosierdzia we Wiedniu zmarł.

Wersja z 21:33, 11 sty 2017

Wollnik Karol (1934-1990), proboszcz w Wełnowcu, opiekun Legionu Maryi

Urodził się 14 czerwca 1934 w Siemianowicach Śląskich. Był synem elektryka Józefa i Reginy z d. Wicher. Od 1939 roku rodzina Wollników mieszkała w Katowicach-Wełnowcu. W kwietniu 1945 roku zginął jego ojciec, który był żołnierzem armii polskiej we Włoszech. Sakramentu bierzmowania udzielił Karolowi 15 sierpnia 1946 w kościele w Wełnowcu bp Juliusz Bieniek. W 1947 roku za zgodą Inspektoratu Szkolnego, z powodu młodego wieku, został przyjęty do klasy wyrównawczej ówczesnego Gimnazjum im. św. Jacka w Katowicach. Po zdaniu w 1951 roku egzaminu dojrzałości w Niższym Seminarium Duchownym w Katowicach wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Studia teologiczne ukończył w 1956 roku. Z powodu młodego wieku nie mógł otrzymać święceń kapłańskich. Oczekując na nie pracował w duszpasterstwie pod kierunkiem swojego proboszcza ks. dra Jana Urbaczki. Po uzyskaniu dyspensy papieskiej od wieku przyjął święcenia kapłańskie 6 kwietnia 1957 w kościele parafialnym w Wełnowcu. Udzielił mu ich bp H. Bednorz.

Dekretem z dnia 15 kwietnia 1957 został mianowany wikariuszem nowo utworzonej parafii św. Floriana w Chorzowie. Potem kolejno pracował w parafiach: Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach (1959-1964), św. Antoniego w Chorzowie (1964-1967), św. Mikołaja w Lublińcu (1967-1971) i św. Ap. Piotra i Pawła w Tarnowskich Górach (1971-1972). W 1972 roku został przeniesiony do parafii św. Józefa w Sadowie, gdzie był proboszczem aż do objęcia w 1979 roku parafii Katowice-Zawodzie. Znając dobrze środowisko katowickie starał się właściwie kształtować pracę duszpasterską. Zapoznawszy się z ideą Legionu Maryi założył go w Zawodziu i stał się jego gorliwym propagatorem.

Poważnie zajmował się również sprawami gospodarczymi. Postarał się o wyremontowanie probostwa i odrestaurowanie kościoła. Budowę nowego domu katechetycznego doprowadził do stanu surowego. Biskup ordynariusz powierzył mu w 1984 roku opiekę nad kapłanami rocznika święceń 1978. W 1987 roku został powołany do Rady Duszpasterskiej Diecezji Katowickiej. W tym czasie stan jego zdrowia już się znacznie pogarszał. Z tego powodu w czerwcu 1988 roku poprosił biskupa o zwolnienie z obowiązków proboszcza. Chciał natomiast zachować funkcję spowiednika sióstr i poświęcić się pracy formacyjnej dla członków Legionu Maryi w diecezji. Biskup prośbę przyjął i z dniem 1 lipca 1988 ks. Wollnik został zwolniony z funkcji proboszcza parafii Zawodzie. Jako rencista zamieszkał na probostwie w Pogórzu k. Skoczowa. 20 października 1988 mianowany został kierownikiem duchownym Legionu Maryi w diecezji katowickiej.

Stan zdrowia ks. Karola nie ulegał poprawie. Życzliwi przyjaciele z Legionu Maryi w Austrii umożliwili mu leczenie w ich kraju. Tam jednak, 8 maja 1990, w szpitalu Sióstr Miłosierdzia we Wiedniu zmarł. Zwłoki zmarłego ks. Wollnika zostały sprowadzone do Polski. Eksportacja odbyła się w kościele parafialnym w Zawodziu w niedzielę 13 maja, nabożeństwo pogrzebowe 14 maja w kościele w Wełnowcu. Bezpośrednio potem złożono ciało śp. księdza Karola Wollnika do grobu na cmentarzu w Katowicach-Józefowcu.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Karola Wollnika; Schematyzm 1970-1986; J. Pawliczek, Nekrolog, WD 1990, nr 8, s. 488-489.