Wielki Brunon

Z e-ncyklopedia

Wielki Brunon OMI (1929-), proboszcz parafii św. Stanisława Kostki w Lublińcu

Urodził się 11 września 1929 w Piekarach Śląskich. W latach 1947-1948 uczył się w Małym Seminarium Duchownym Ojców Oblatów w Lublińcu. 7 września 1948 wstąpił do nowicjatu oblackiego w Markowicach. W latach 1949-1954 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Obrze, a ostatni rok studiów w Lublińcu (1954-1955). 30 maja 1954 przyjął święcenia kapłańskie w Obrze. Po święceniach był ustanowiony duszpasterzem głuchoniemych w Lublińcu (1955-1961), a także pełnił obowiązki ekonoma (1957-1960). Następnie został przeniesiony do Wrocławia, gdzie był ekonomem domu i wikariuszem (1961-1963). W Gorzowie Wlkp. był wikarym (1963-1964), a w latach 1964-1972 administratorem parafii Chrystusa Króla tamże. W Iławie był superiorem wspólnoty klasztornej, proboszczem i ekonomem w latach 1972-1978. Ponownie wrócił do Lublińca, gdzie pracował w latach 1978-1984 będąc superiorem domu i proboszczem. W latach 1984-1989 pracował w zarządzie prowincji w Poznaniu będąc zastępcą ekonoma prowincjalnego. Stamtąd przeszedł do Katowic zostając superiorem klasztoru (1989-1992). W latach 1992-1997 służył pomocą duszpasterską w Niemczech. Od 1997 roku przebywa w Katowicach.

Bibliografia

B. Cytrycki, Działalność duszpasterska Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w parafii pw. św. Stanisława Kostki w Lublińcu 1941-2001, Poznań 2012, s. 88-89 [mps pracy magisterskiej]; Kronika Małego Seminarium Duchownego oo. Oblatów w Lublińcu 1922-1963, s. 133 i in. (AP parafii św. Stanisława Kostki w Lublińcu).