Tekst źródłowy strony Uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela

[[Plik:Jan Chrzciciel MKat 1.jpg|right|thumb|ze zbiorów Muzeum Archidiecezjalnego w Katowicach]]
[[Plik:Jan Chrz Salome.jpg|thumb|right|Salome i Jan Chrzciciel, XVI wiek, PD]]
Św. Jan Chrzciciel, największy z proroków. To On udzielił chrztu Jezusowi Chrystusowi. Był krewnym Jezusa poprzez swoją Matkę – Elżbietę (Łk 1, 36). Zgodnie z Ewangelią (Łk 1, 36; Łk 1, 8-17) zapowiedziany przez [[Św. Gabriel Archanioł|Archanioła Gabriela]] został poczęty, gdy Jego Rodzice – Elżbieta i Zachariasz byli w podeszłym wieku. Zachariasz nie uwierzył słowom Archanioła i stracił mowę, którą odzyskał dopiero po narodzinach Jana. Jan był pół roku starszy od Jezusa. Po raz pierwszy "spotkali się" będąc jeszcze w łonach swoich Matek. 

Maryja – Matka Jezusa - odwiedziła Elżbietę w Ain Karim (w Judei, 150 km pieszej drogi z Nazaretu i 7 km na zachód od Jerozolimy), gdy Ta była w szóstym miesiącu ciąży. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dziecko w Jej łonie i zawołała: "Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc twojego łona" (Łk 1, 39-45). Ojcowie Kościoła tłumaczyli ten fragment Ewangelii, mówiąc, że św. Jan czując bliskość Pana ,,podskoczył’’ z radości. Po urodzeniu w Ain Karim dziecię rosło i rozwijało się duchowo; Jan żył na pustyni aż do chwili wystąpienia przed Izraelem (Łk 1, 80). Po śmierci Rodziców Jan pędził żywot pustelnika. Miał silny charakter i był bezkompromisowy. Gdy miał 30 lat, wolno mu było - według prawa – występować publicznie i nauczać. Rozpoczął to nad Jordanem, nad brodem w pobliżu Jerycha. Czasem przenosił się do innych miejsc np. do Betanii ( J 1,28) i Ainon w pobliżu Salim ( J 3, 23). Działo się to w piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza ( Łk 3, 1) czyli w 30 roku naszej ery – według chronologii, którą zwykło się podawać. Jako herold Mesjasza Jan podkreślał, że trzeba czynić owoce pokuty, wewnętrznie przeobrażać się. Na znak skruchy i gotowości zmiany życia udzielał chrztu (Łk 3, 7-14; Mt 3, 7-10; Mk 1, 8). Garnęła się do niego Jerozolima i cała Judea i okolica nadjordańska (Mt 3, 5; Mk 1, 5). Gdy pytano go, czy przypadkiem on nie jest Mesjaszem, Jan mówił : ”Ten, który przyjdzie po mnie, jest mocniejszy ode mnie. Ja zaś nie jestem wart nosić za Nim Jego sandałów” ( Mt 3, 11). Na prośbę Chrystusa, który przybył nad Jordan Jan udzielił Mu chrztu ( Mt 3, 13-17). Potem jeszcze wiele razy widział Chrystusa nad Jordanem i świadczył o Nim wobec tłumu : ,,Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata” ( J 1, 29 ; J 1, 36 ). Jezus wystawił Janowi świadectwo jakiego żaden człowiek z Jego ust nie otrzymał : „Coście wyszli oglądać na pustyni ? (...) Proroka zobaczyć ? O tak ! Powiadam wam, więcej niż proroka! To jest ten, o którym napisano: oto posyłam przed tobą mojego posłańca, który przygotuje ci drogę. Zaprawdę mówię wam: Nie narodził się nikt większy od Jana Chrzciciela ” (Mt 11, 7 -11; Łk 7, 24-27 ). 

Zwyczaj świętowania Narodzenia św. Jana Chrzciciela jest bardzo dawny. Już zdaniem [[Św. Augustyn|św. Augustyna]], biskupa z Hippony, dzień 24 czerwca należał do największych dni uroczystych w roku kościelnym (magnus dies), "dzień poświęcony" (dies quodammodo consecrata). W tradycji przyjęty po przodkach i należy go przekazać następnym pokoleniom, by go z pobożnością dalej zachowały. Św. Augustyn stwierdził, że Święto Jana Chrzciciela jest ustanowienia apostolskiego i stąd tak uroczyście obchodzone i Kościołowi zalecone (propterea notatus est dies nativitalis eius et celebrationi Ecclesiae commendatus). 

24 czerwca w Kościele katolickim obchodzona jest uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela. Jan Chrzciciel jako jedyny wśród świętych Pańskich cieszy się takim przywilejem iż obchodzi się – jako Uroczystość – dzień Jego Narodzenia.

==Bibliografia==
Pismo Święte – Nowy Testament; materiały własne, MC 
{{Święty}}
[[Kategoria:Sanctus - J|Jan Chrzciciel]]