Sykstus II

Św. Sykstus II (zm. 258), papież, męczennik

Był Ateńczykiem, synem filozofa. Jako dwudziesta piąta w kolejności głowa Kościoła rzymskiego, został wybrany na Stolicę Piotrową 30 sierpnia 257. Mimo, że papieżem był tylko przez rok Kościół wiele mu zawdzięcza.

Znany jest głównie z tego, że załagodził spór między Kościołem azjatyckim i afrykańskim a Kościołem rzymskim. Spór dotyczył chrztu udzielanego przez heretyków. Biskupi Azji i Afryki uważali, że sakrament ten nie jest ważny i mieli poparcie u Cypriana, biskupa Kartaginy.

W latach 253-260 cesarzem rzymskim był Walerian I. To on był odpowiedzialny za rozpoczęcie fali prześladowań chrześcijan. Sykstus II został aresztowany w trakcie celebracji Mszy św. w katakumbach św. Kaliksta. Sykstus II zmarł śmiercią męczeńską 6 sierpnia 258, zostając ściętym na swoim własnym biskupim krześle. W tym samym dniu także zostali ścięci towarzyszący mu diakoni (późniejsi święci): January, Magnus, Wincenty i Stefan.

Ciało św. Sykstusa II spoczywa w katakumbach św. Kaliksta w Rzymie, w krypcie papieży. W 1854 roku jego grób został odkryty.

Po śmierci Sykstusa II prawie przez rok nie obsadzano nikogo na urzędzie papieskim ze względu na trwające prześladowania. Dopiero w 259 roku następcą został Dionizy, który naprawił stosunki w gminie rzymskiej nadszarpnięte w poprzednich, trudnych dla Kościoła latach.

• Liturgiczny dzień pamięci o Sykstusie II przypada 6 sierpnia, w dniu jego męczeńskiej śmierci. Imię św. Sykstusa wymienia się w Modlitwie Eucharystycznej Kanonu Rzymskiego.
• W ikonografii św. Sykstus II przedstawiany jest z takimi atrybutami jak: miecz, moneta w dłoni, palma, pastorał z podwójnym krzyżem, sakiewka i sakiewka na księdze.

Bibliografia

R. Fischer-Wollpert, Leksykon papieży, wyd. Znak, Kraków 1990; F.K. Seppelt, K. Loffler, Dzieje papieży: od początków Kościoła do czasów dzisiejszych, T. 1, wyd. Druck, Poznań 2000.