Sołtyk Kajetan Ignacy

Z e-ncyklopedia

Sołtyk Kajetan Ignacy (1715-1788), biskup krakowski

Urodził się 12 listopada (według innych opracowań 12 czerwca) 1715 w Chwałowicach w rodzinie kasztelana lubelskiego Józefa Franciszka i Konstancji z Drzewickich. Był bratem Tomasza, wojewody łęczyckiego oraz Macieja, kasztelana warszawskiego. Sołtykowie należeli do bojarów ruskich. Młody Kajetan Ignacy dorastał na dworze ówczesnego prymasa Teodora Andrzeja Potockiego, który nadał mu godność kanonika w prymasowskiej kapitule łowickiej (1732) oraz zapewnił mu kanonikat w metropolitarnej kapitule w Gnieźnie (1736). Sołtyk niższe święcenia przyjął 27 stycznia 1732 w Łowiczu z rąk biskupa sufragana chełmskiego Macieja Aleksandra Sołtyka, który był jego stryjem. W połowie 1735 roku wyjechał na czteroletnie studia do Rzymu, gdzie uzyskał stopień doktora teologii na uniwersytecie La Sapienza, a w 1738 roku doktorat obojga praw. Jeszcze w tym samym roku kardynał J.A. Guadagni udzielił mu święceń subdiakonatu (8 czerwca), diakonatu (20 lipca) i prezbiteratu (3 sierpnia). W 1740 roku wrócił do kraju oraz został delegatem kapituły gnieźnieńskiej na Trybunale Koronnym, a po dwóch latach kanonikiem w krakowskiej kapitule katedralnej, gdzie ostatecznie przeniósł się 3 września 1742. 13 sierpnia 1748 kijowski ordynariusz Jan Samuel Ożga obrał Sołtyka na koadiutora, co papież Benedykt XIV zaaprobował 22 września 1749 prekonizując go na biskupa tytularnego Emaus. Sakrę biskupią przyjął z rąk bpa chełmińskiego Wojciecha Leskiego 9 listopada 1749 w Toruniu. Po śmierci biskupa Ożgi w 1756 roku Sołtyk został biskupem ordynariuszem kijowskim, przez co zrzekł się kanonii krakowskiej. Dwa lata później król Polski August III Sas, w wyniku śmierci bpa krakowskiego Andrzeja Stanisława Załuskiego, podpisał akt nominacji Sołtyka na to biskupstwo. Kanoniczne objęcie rządów w diecezji krakowskiej przez Sołtyka nastąpiło 10 marca 1759, po udzieleniu zgody na translację przez papieża Klemensa XIII. O godzinie drugiej w nocy z 5 na 6 października 1767 biskup Kajetan Sołtyk został aresztowany i wywieziony przez Rosjan do Wilna, a stamtąd wyruszył w dalszą tułaczkę do Smoleńska. W grudniu 1768 roku został przetransportowany do Kaługi. Decyzją cesarzowej Katarzyny II, 6 stycznia 1773 został uwolniony wraz z zesłańcami i wrócił do Warszawy, potem do Krakowa. W wyniku zmian w psychice biskupa Kajetana, jego dalsze sprawowanie władzy nad diecezją było niemożliwe, w wyniku czego 3 kwietnia 1775 papież Pius VI ustanowił dla Krakowa administratora apostolskiego w osobie Michała Jerzego Poniatowskiego. 15 maja 1782 bp Sołtyk wyjechał do Kielc, gdzie spędził ostatnie lata swojego życia. Zmarł 30 lipca 1788 w wyniku gwałtownej choroby. Jego ciało złożono w katedrze na Wawelu, gdzie w kaplicy Świętego Krzyża został wystawiony pomnik nagrobny.

Bibliografia

Krzysztof Rafał Prokop, Poczet biskupów krakowskich, Kraków 1999