Siwiec Arkadiusz

Siwiec Arkadiusz SVD (1932-1997)

Urodził się 3 grudnia 1932 w Świętochłowicach w rodzinie Szczepana i Julianny z d. Rosa. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Tarnowskich Górach w latach 1939-1947. W niemieckiej szkole był szykanowany za to, że był Ślązakiem, a na przerwach rozmawiał po polsku, bo w chwili wybuchu wojny nie znał ani słowa po niemiecku. Po ukończeniu szkoły podstawowej miał zamiar pójść do Niższego Seminarium Duchownego Księży Salwatorianów w Mikołowie, jednakże opłaty były tak wysokie, że rodzice nie byli w stanie ich pokryć. Podjął naukę w średniej szkole zawodowej przy Śląskich Zakładach Przemysłowych w Tarnowskich Górach. W 1951 roku po raz drugi, po czterech latach, złożył podanie do niższego seminarium duchownego, ale tym razem do Małego Seminarium Duchownego Księży Werbistów. Pobyt w nim trwał zaledwie rok, gdyż 2 lipca 1952 władze komunistyczne zlikwidowały szkołę misyjną, i upaństwowiły klasztor. Przez rok pozostał w Niższym Seminarium Diecezjalnym w Katowicach, a w 1953 roku rozpoczął nowicjat w Zgromadzeniu Słowa Bożego w Pieniężnie, gdzie 27 stycznia 1963 przyjął święcenia kapłańskie. W 1965 roku w gronie 20 werbistów, został posłany do pracy misyjnej w Indonezji. Przez kilka lat pozostawał na urzędzie wikariusza. W latach 1974-1987 był proboszczem w nowo erygowanej parafii w Wonda, a następnie w Nggela, gdzie pracował aż do śmierci. Zmarł 19 października 1997 na zawał serca. Pogrzeb odbył się następnego dnia. Spoczął w ziemi indonezyjskiej, ojczyźnie z wyboru, na cmentarzu misyjnym w Ledalero.

Bibliografia

A. Ligudda, Siwiec Arkadiusz (hasło), SPTK, t. 9, red. J. Mandziuk, Warszawa 2006, s. 596; „Misjonarz” 2008, nr 4.