Serafin Aleksander

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 16:59, 15 lip 2018 autorstwa Mira (dyskusja | edycje) (korekta)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Serafin Aleksander (1881-1954)

Urodził się 11 lutego 1881 w Sawie koło Krakowa w rodzinie rolniczej. Po ukończeniu szkoły elementarnej uczył się w gimnazjum w Podgórzu. Naukę kontynuował w College Episcopal w Saint-Frond w Belgii, gdzie zdał egzamin dojrzałości. W 1904 roku jako alumn Seminarium Duchownego im. Leona XIII w Louvain zapisał się na Wydział Teologiczny miejscowego uniwersytetu. Święcenia kapłańskie przyjął 18 września 1908 w Malines z rąk kard. Desire`a Josepha Merciera. W latach 1908-1911 kontynuował studia w zakresie filozofii neoscholastycznej, nauk przyrodniczych i socjologii w Institut Superieur de Philosophie oraz na uniwersytecie w Londynie. Na podstawie rozprawy: Logika Johna Stuarta Milla otrzymał tytuł licencjata filozofii. W 1911 roku przybył na Śląsk Cieszyński i przez 2 lata pełnił funkcję katechety w szkołach wydziałowych Towarzystwa Szkoły Ludowej i Macierzy Szkolnej w Zagłębiu Karwińskim. W latach 1914-1916 był katechetą w Chrzanowie. Od 1916 roku przebywał w Sandomierzu, gdzie pełnił obowiązki archiwariusza oraz sekretarza i kapelana biskupiego. W grudniu 1922 roku, na wezwanie Wydziału Oświecenia Publicznego w Katowicach, przybył na Górny Śląsk, gdzie podjął obowiązki nauczyciela języków: francuskiego i angielskiego w katowickich gimnazjach.

W sierpniu 1924 roku został mianowany katechetą w Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczym w Katowicach. Następnie przez kilka lat był katechetą w Państwowym Gimnazjum Humanistycznym i Szkole Przysposobienia Kupieckiego w Katowicach oraz Komunalnym Gimnazjum Męskim i Żeńskim w Siemianowicach. W 1932 roku otrzymał nominację na katechetę w Gimnazjum Komunalnym w Lublińcu. Cztery lata później, we wrześniu 1936 roku Wydział Oświecenia Publicznego w Katowicach powierzył mu funkcję katechety w Szkole Powszechnej nr 3 w Bielsku. W okresie II wojny światowej został zmuszony do opuszczenia diecezji katowickiej. Do Bielska i swoich dawnych obowiązków powrócił po zakończeniu okupacji hitlerowskiej. Objął wówczas funkcję katechety w Państwowej Szkole Przemysłowej. Zmarł 7 lutego 1954 w Bielsku i tam został pochowany.

Bibliografia

Zmarli kapłani Kościoła Katowickiego. t. 1, Kapłani wyświęceni do 1922 roku, cz. 2, Kapłani wyświęceni w latach 1901-1922, zebrał i opr. E. Nalepa, Katowice 1999, s. 110-111; WD 1954, nr 1-2, s. 14.