Ruhnau Franciszek

Z e-ncyklopedia

Ruhnau Franciszek (1866-1940), proboszcz w Brzeźcach

Urodził się 10 listopada 1866 w Lubominie k. Lidzbarku Warmińskiego, w rodzinie posiadaczy ziemskich Franciszka i Barbary z d. Zyball. W 1880 roku rozpoczął naukę w gimnazjum w Reszlu. 11 września 1889 zdał egzamin dojrzałości. W latach 1889-1892 uczęszczał na teologię w Hozianum w Braniewie, następnie został przyjęty do alumnatu we Wrocławiu. 21 czerwca 1893 przyjął święcenia kapłańskie.

Jako wikariusz pracował w Rachowicach k. Gliwic (1893-1894), następnie, przez jeden rok był administratorem w Bojkowie. W latach 1895-1896 był wikarym w Korfantowie, później w Sobiszowicach (do 9 września 1896). 10 września 1896 mianowany został administratorem w Bziu. Pod koniec grudnia 1897 roku został zatwierdzony na stanowisku proboszcza w Wiśle Małej.

W 1908 roku umieścił w nr 73 „Gazety Katolickiej" z dnia 23 czerwca 1908 artykuł, w którym zaatakował dzierżawcę majątku w Wiśle Wielkiej i starostę pszczyńskiego za przymuszanie robotników rolnych do pracy w dni świąteczne. W wyniku wytoczonego mu przez prokuratora procesu, w którym m.in. zarzucano mu wrogie nastawienie do miejscowych Niemców, musiał opuścić parafię.

7 lipca 1910 został mianowany proboszczem w Brzeźcach. Obowiązki duszpasterskie przejął w maju 1908 roku i początkowo regularnie uczęszczał do Brzeźc ze swojej poprzedniej parafii w Wiśle Małej. W Brzeźcach dokończył budowę kościoła, postarał się o urządzenie jego wnętrza i finansową pomoc z różnych stron. W listopadzie 1923 roku na własną prośbę, został zwolniony z czynnej pracy duszpasterskiej i zamieszkał w klasztorze kartuzów w Hain k. Düsseldorfu. Na początku lutego 1924 roku wrócił do Brzeźc, gdzie pozostał do śmierci. Zmarł 30 sierpnia 1940, a cały swój dobytek ofiarował ubogim.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Franciszka Ruhnaua; F. Maroń, Nekrolog, WD 1969, nr 11-12, s. 189; A. Nowack, Historia parafii wiejskich Archiprezbiteratu Żory na Górnym Śląsku, Opole 2011, s. 83.