Polskie Gimnazjum Państwowe w Rybniku

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 05:29, 20 wrz 2009 autorstwa Emilia (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Polskie Gimnazjum Państwowe w Rybniku

Powstało w 1908 roku na bazie niemieckiej prywatnej szkoły zawodowej dla chłopców. W 1910 roku otrzymało nowy budynek przy dzisiejszej ulicy Kościuszki. Na przyznanej Polsce części Górnego Śląska, po 1921 roku władze oświatowe zaczęły organizować polskie szkolnictwo. 5 lipca 1922 w Rybniku ks. Józef Okrent przejął od niemieckiego dyrektora Segersa budynek gimnazjalny wraz z wyposażeniem i przekazał go w tymczasowy zarząd ks. Karolowi Długajowi. Po nim krótko jego zarządcą był ks. Walenta i wreszcie pod koniec sierpnia 1922 roku szkołę przejął mianowany na stanowisko jej dyrektora ks. dr Stefan Siwiec.

W nowym roku szkolnym 1922/23 postanowiono w gimnazjum utworzyć klasy od I do VIII. W czerwcu 1923 roku odbyła się pierwsza polska matura. Przystąpiło do niej tylko 2 abiturientów: Bolesław Kominek i Emil Otawa z Pszowa. Decyzją Wojewody Śląskiego Michała Grażyńskiego z dnia 22 maja 1929, ks. dr Stefan Siwiec, po 7 latach urzędowania na stanowisku dyrektora został przeniesiony przedwcześnie na emeryturę. Jego miejsce zajął dotychczasowy nauczyciel gimnazjum w Mikołowie - Piotr Kondziela.

Na początku okupacji hitlerowskiej budynek szkolny był siedzibą niemieckiej policji, potem szkołą niemiecką, a w 1945 roku urządzono w nim szpital wojskowy niemiecki, następnie radziecki w końcu obóz etapowy dla Ukraińców wracających z Niemiec. W roku szkolnym 1945/46 zmieniono status szkoły na liceum.

W 1952 roku kierownictwo szkoły objął dyrektor Jan Drozdowski. 10 listopada 1958, na wniosek Wandy Różańskiej, liceum otrzymało imię Powstańców Śląskich.

Bibliografia

T. Kucharczak, 75 lat Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Powstańców Śląskich w Rybniku 1922-1997, Rybnik 1997.