Pluta Zygfryd

Pluta Zygfryd SAC (1914-1943)

Urodził się 22 lutego 1914 w Radlinie w rodzinie Wiktora, cieśli górniczego w radlińskiej Kopalni Węgla Kamiennego "Emma", i Matyldy z d. Dzierżęga. Nauki gimnazjalne Zygfryd odbywał w pallotyńskim Collegium Marianum w Wadowicach. Sutannę Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego przyjął 24 września 1936. Po dwuletnim nowicjacie złożył pierwszą profesję 24 września 1938. Studia filozoficzne ukończył w Sucharach.

7 września 1939 wraz z innymi klerykami opuścił Ołtarzew, udając się w kierunku Berezy Kartuskiej, ale na wieść o inwazji sowieckiej wrócił z powrotem. Został wówczas przez niemieckich okupantów ujęty i zmuszony do budowy okopów. Dzięki pomocy kierownika pociągu, jako palacz z fałszywym nazwiskiem, przedostał się do Rybnika, a stąd do rodzinnego Radlina. Nie mogąc oficjalnie przebywać w domu rodzinnym, będąc zagrożony aresztowaniem przez Gestapo, dzięki pomocy sióstr zakonnych, leczył się i równocześnie ukrywał w Sanatorium Przeciwgruźliczym w Wilchwach. Następnie pod fałszywym nazwiskiem przedostał się do Generalnej Guberni i 21 listopada 1939 znalazł się w seminarium w Ołtarzewie. Profesję wieczystą złożył tam 24 września 1941. Stąd udał się na Kopiec do Wadowic, gdzie w latach 1940-1943 odbywał studia teologiczne. Święcenia kapłańskie przyjął 2 maja 1943 w Kalwarii Zebrzydowskiej, w kościele bernardynów, z rąk abpa Adama Stefana Sapiehy. Następnego dnia odprawił Mszę świętą prymicyjną w obecności ojca i przybranej matki, którzy jedynie otrzymali pozwolenie na przyjazd od władz niemieckich. Z braku sił Msze św. odprawiał zaledwie przez dwa tygodnie. Powodem tego była gruźlica, na którą zachorował w okresie okupacji.

Zmarł 10 września 1943 w Wadowicach i tam został pochowany na cmentarzu pallotyńskim.

Bibliografia

S. Tylus, Leksykon polskich pallotynów 1915-2012, Ząbki-Poznań 2013, s. 431; biogram opublikowany przez ks. S. Tylusa SAC: [1]