Picha Karol: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(uzupełnienie - kategoria)
 
Linia 4: Linia 4:
Jego pierwszymi placówkami duszpasterskimi były kolejno: Cieszyn (obecnie [[diecezja bielsko-żywiecka]]), [[Parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Żorach|Żory]], [[Parafia Matki Bożej Wszechpośredniczki Łask i św. Antoniego z Padwy w Jedłowniku| Jedłownik]] (od 2 września 1954), [[Parafia św. Wawrzyńca i św. Antoniego w Wirku|Wirek]], [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bykowinie|Bykowina]] (od listopada 1954 roku), [[Parafia św. Michała Archanioła w Michałkowicach|Michałkowice]] (od września 1955 roku). W styczniu 1956 roku został przeniesiony jako wikariusz do [[Parafia Chrystusa Króla w Katowicach|Katedry Chrystusa Króla w Katowicach]]. Katechizował w szkole podstawowej i Liceum Ogólnokształcącym nr 4 przy ul. Głowackiego w Katowicach.  
Jego pierwszymi placówkami duszpasterskimi były kolejno: Cieszyn (obecnie [[diecezja bielsko-żywiecka]]), [[Parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Żorach|Żory]], [[Parafia Matki Bożej Wszechpośredniczki Łask i św. Antoniego z Padwy w Jedłowniku| Jedłownik]] (od 2 września 1954), [[Parafia św. Wawrzyńca i św. Antoniego w Wirku|Wirek]], [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bykowinie|Bykowina]] (od listopada 1954 roku), [[Parafia św. Michała Archanioła w Michałkowicach|Michałkowice]] (od września 1955 roku). W styczniu 1956 roku został przeniesiony jako wikariusz do [[Parafia Chrystusa Króla w Katowicach|Katedry Chrystusa Króla w Katowicach]]. Katechizował w szkole podstawowej i Liceum Ogólnokształcącym nr 4 przy ul. Głowackiego w Katowicach.  


Od września 1959 roku był kapelanem w szpitalu przy ul. Francuskiej. Funkcja ta zbliżyła go do [[Rękas Michał|ks. Michała Rękasa]], ówczesnego Krajowego Duszpasterza Chorych i redaktora miesięcznika [[Apostolstwo Chorych - miesięcznik|''Apostolstwo Chorych'']]. W 1960 roku został mianowany diecezjalnym duszpasterzem szpitali. Współpracował także z redakcją ''Apostolstwa Chorych''. W pewnym okresie czasu ks. Rękas widział w nim swego następcę. Po śmierci ks. Rękasa (+ 15 lutego 1964), ks. Picha jeszcze ponad rok współpracował z [[Szurlej Jan|ks. J. Szurlejem]], następcą ks. Rękasa w ''Apostolstwie Chorych''. Nosił się jednak z zamiarem odejścia z redakcji.  
Od września 1959 roku był kapelanem w szpitalu przy ul. Francuskiej. Funkcja ta zbliżyła go do [[Rękas Michał|ks. Michała Rękasa]], ówczesnego Krajowego Duszpasterza Chorych i redaktora miesięcznika [[Apostolstwo Chorych - miesięcznik|''Apostolstwo Chorych'']]. W 1960 roku został mianowany diecezjalnym duszpasterzem szpitali. Współpracował także z redakcją ''Apostolstwa Chorych''. W pewnym okresie ks. Rękas widział w nim swego następcę. Po śmierci ks. Rękasa (+ 15 lutego 1964), ks. Picha jeszcze ponad rok współpracował z [[Szurlej Jan|ks. J. Szurlejem]], następcą ks. Rękasa w ''Apostolstwie Chorych''. Nosił się jednak z zamiarem odejścia z redakcji.  


Jego prośba o zwolnienie została uwzględniona i 1 września 1965 objął funkcję adiutora w [[Parafia św. Apostołów Piotra i Pawła w Skoczowie|parafii św. Ap. Piotra i Pawła w Skoczowie]] (obecnie diecezja bielsko-żywiecka). Po odejściu na emeryturę proboszcza [[Pohl Augustyn|ks. A. Pohla]], został ustanowiony 15 października 1968 proboszczem w Skoczowie. W parafii skoczowskiej ożywił kult - jeszcze wtedy błogosławionego - [[Św. Jan Sarkander|Jana Sarkandra]]. Odnowił kościół parafialny, probostwo i salki katechetyczne. W 1974 roku został mianowany dziekanem dekanatu skoczowskiego. W 1981 roku obdarzono go godnością kanonika honorowego, a w 1982 roku wszedł w skład Diecezjalnej Rady Duszpasterskiej. W 1979 roku poważnie zachorował, a cztery lata później 7 września 1983 zmarł w Ustroniu. 10 września 1983 spoczął na cmentarzu parafialnym w Skoczowie.
Jego prośba o zwolnienie została uwzględniona i 1 września 1965 objął funkcję adiutora w [[Parafia św. Apostołów Piotra i Pawła w Skoczowie|parafii św. Ap. Piotra i Pawła w Skoczowie]] (obecnie diecezja bielsko-żywiecka). Po odejściu na emeryturę proboszcza [[Pohl Augustyn|ks. A. Pohla]], został ustanowiony 15 października 1968 proboszczem w Skoczowie. W parafii skoczowskiej ożywił kult - jeszcze wtedy błogosławionego - [[Św. Jan Sarkander|Jana Sarkandra]]. Odnowił kościół parafialny, probostwo i salki katechetyczne. W 1974 roku został mianowany dziekanem dekanatu skoczowskiego. W 1981 roku obdarzono go godnością kanonika honorowego, a w 1982 roku wszedł w skład Diecezjalnej Rady Duszpasterskiej. W 1979 roku poważnie zachorował, a cztery lata później 7 września 1983 zmarł w Ustroniu. 10 września 1983 spoczął na cmentarzu parafialnym w Skoczowie.
Linia 13: Linia 13:
{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - P]]
[[Kategoria:Biografie - P]]
[[Kategoria:Kanonicy]]

Aktualna wersja na dzień 20:46, 16 paź 2019

Picha Karol (1930-1983), proboszcz w Skoczowie

Urodził się 3 marca 1930 w Cieszynie w rodzinie robotniczej Karola i Janiny z d. Borska. Po ukończeniu szkoły podstawowej kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum Handlowym i Liceum Administracyjnym w Cieszynie, w którym w 1949 roku złożył egzamin dojrzałości. Święcenia kapłańskie przyjął 29 kwietnia 1954 z rąk bpa Z. Golińskiego w Piekarach Śląskich.

Jego pierwszymi placówkami duszpasterskimi były kolejno: Cieszyn (obecnie diecezja bielsko-żywiecka), Żory, Jedłownik (od 2 września 1954), Wirek, Bykowina (od listopada 1954 roku), Michałkowice (od września 1955 roku). W styczniu 1956 roku został przeniesiony jako wikariusz do Katedry Chrystusa Króla w Katowicach. Katechizował w szkole podstawowej i Liceum Ogólnokształcącym nr 4 przy ul. Głowackiego w Katowicach.

Od września 1959 roku był kapelanem w szpitalu przy ul. Francuskiej. Funkcja ta zbliżyła go do ks. Michała Rękasa, ówczesnego Krajowego Duszpasterza Chorych i redaktora miesięcznika Apostolstwo Chorych. W 1960 roku został mianowany diecezjalnym duszpasterzem szpitali. Współpracował także z redakcją Apostolstwa Chorych. W pewnym okresie ks. Rękas widział w nim swego następcę. Po śmierci ks. Rękasa (+ 15 lutego 1964), ks. Picha jeszcze ponad rok współpracował z ks. J. Szurlejem, następcą ks. Rękasa w Apostolstwie Chorych. Nosił się jednak z zamiarem odejścia z redakcji.

Jego prośba o zwolnienie została uwzględniona i 1 września 1965 objął funkcję adiutora w parafii św. Ap. Piotra i Pawła w Skoczowie (obecnie diecezja bielsko-żywiecka). Po odejściu na emeryturę proboszcza ks. A. Pohla, został ustanowiony 15 października 1968 proboszczem w Skoczowie. W parafii skoczowskiej ożywił kult - jeszcze wtedy błogosławionego - Jana Sarkandra. Odnowił kościół parafialny, probostwo i salki katechetyczne. W 1974 roku został mianowany dziekanem dekanatu skoczowskiego. W 1981 roku obdarzono go godnością kanonika honorowego, a w 1982 roku wszedł w skład Diecezjalnej Rady Duszpasterskiej. W 1979 roku poważnie zachorował, a cztery lata później 7 września 1983 zmarł w Ustroniu. 10 września 1983 spoczął na cmentarzu parafialnym w Skoczowie.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Karola Pichy; Schematyzm 1955-1986; J. Myszor, Nekrolog, WD 1987, nr 8, s. 356.