Palutke Brunon: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 23:39, 19 paź 2019

Palutke Brunon (1906-1944)

Urodził się 30 kwietnia 1906 w Poznaniu w rodzinie kolejarza Franciszka i Stanisławy z d. Flis. 27 maja 1924 zdał egzamin dojrzałości w gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego. Po maturze został przyjęty do Wyższego Seminarium Duchownego w Poznaniu. Po czterech semestrach przeszedł do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i ukończywszy studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego 23 czerwca 1929 przyjął święcenia kapłańskie. W czasie wakacji pomagał w pracy duszpasterskiej w Pszowie. Pełnił obowiązki wikarego w parafiach: św. Barbary w Królewskiej Hucie (Chorzów), Trójcy Przenajświętszej w Szarleju, św. Anny w Janowie, NSPJ w Hajdukach Wielkich (Chorzów Batory) i Trójcy Przenajświętszej w Kochłowicach (do 19 października 1934).

Ze względu na problemy zdrowotne przebywał w zakładzie oo. kamilianów w Tarnowskich Górach. Po powrocie pełnił posługę duszpasterską w parafiach: św. Antoniego w Rybniku, Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach i przez pół roku w Szopienicach. Od lutego do sierpnia 1938 roku przebywał w domu zakonnym oo. franciszkanów w Miejskiej Górce. Następnie został mianowany wikarym w Dąbrówce Małej. Po niespełna dwóch latach musiał opuścić parafię ze względu na pogarszający się stan zdrowia. Przez kilka tygodni przebywał w Branicach. 6 stycznia 1941 został skierowany do rodzinnej parafii celem kontynuowania leczenia.

W maju 1941 roku otrzymał wezwanie do służby wojskowej. Pomimo protestów i przynależności do stanu duchownego został wyznaczony na żołnierza frontowego. Dopiero w czerwcu 1943 roku przydzielono go do grupy sanitarnej. W czasie walk na terenie Związku Sowieckiego dostał się do niewoli. Umieszczony w szpitalu zmarł 16 września 1944 w Tiraspolu, gdzie został pogrzebany.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Brunona Palutke; WD 1929, nr 6, s. 54; 1930, nr 11, s. 124; 1931, nr 8-9, s. 100; F. Maroń, Nekrolog, WD 1971, nr 1-3, s. 49; Myszor, Historia diecezji, s. 334; Tenże, Stosunki Kościół - państwo okupacyjne w diecezji katowickiej 1939-1945, s. 164; Wojskowa służba, s. 131.

@@ Linia 2: / Linia 2: @@
 Urodził się 30 kwietnia 1906 w Poznaniu w rodzinie kolejarza Franciszka i Stanisławy z d. Flis. 27 maja 1924 zdał egzamin dojrzałości w gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego. Po maturze został przyjęty do Wyższego Seminarium Duchownego w Poznaniu. Po czterech semestrach przeszedł do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]] i ukończywszy studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]] 23 czerwca 1929 przyjął święcenia kapłańskie. W czasie wakacji pomagał w pracy duszpasterskiej w [[Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pszowie|Pszowie]]. Pełnił obowiązki wikarego w parafiach: [[Parafia św. Barbary w Chorzowie|św. Barbary w Królewskiej Hucie]] (Chorzów), [[Parafia Trójcy Przenajświętszej w Szarleju|Trójcy Przenajświętszej w Szarleju]], [[Parafia św. Anny w Janowie|św. Anny w Janowie]], [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chorzowie Batorym|NSPJ w Hajdukach Wielkich]] (Chorzów Batory) i [[Parafia Trójcy Przenajświętszej w Kochłowicach|Trójcy Przenajświętszej w Kochłowicach]] (do 19 października 1934).
-Ze względu na problemy zdrowotne przebywał w zakładzie [[Kamilianie - Tarnowskie Góry|oo. kamilianów w Tarnowskich Górach]]. Po powrocie pełnił posługę duszpasterską w parafiach: [[parafia św. Antoniego z Padwy w Rybniku|św. Antoniego w Rybniku]], [[Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach]] i przez pół roku w [[Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Szopienicach|Szopienicach]]. Od lutego do sierpnia 1938 roku przebywał w domu zakonnym [[Franciszkanie|oo. franciszkanów]] w Miejskiej Górce. Następnie został mianowany wikarym w [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Dąbrówce Małej|Dąbrówce Małej]]. Po niespełna dwóch latach musiał opuścić parafię ze względu na pogarszający się stan zdrowia. Przez kilka tygodni przebywał w Branicach. 6 stycznia 1941 został skierowany do rodzinnej parafii celem kontynuowania leczenia.
+Ze względu na problemy zdrowotne przebywał w zakładzie [[Kamilianie - Tarnowskie Góry|oo. kamilianów w Tarnowskich Górach]]. Po powrocie pełnił posługę duszpasterską w parafiach: [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Rybniku|św. Antoniego w Rybniku]], [[Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach]] i przez pół roku w [[Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Szopienicach|Szopienicach]]. Od lutego do sierpnia 1938 roku przebywał w domu zakonnym [[Franciszkanie|oo. franciszkanów]] w Miejskiej Górce. Następnie został mianowany wikarym w [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Dąbrówce Małej|Dąbrówce Małej]]. Po niespełna dwóch latach musiał opuścić parafię ze względu na pogarszający się stan zdrowia. Przez kilka tygodni przebywał w Branicach. 6 stycznia 1941 został skierowany do rodzinnej parafii celem kontynuowania leczenia.
 W maju 1941 roku otrzymał wezwanie do służby wojskowej. Pomimo protestów i przynależności do stanu duchownego został wyznaczony na żołnierza frontowego. Dopiero w czerwcu 1943 roku przydzielono go do grupy sanitarnej. W czasie walk na terenie Związku Sowieckiego dostał się do niewoli. Umieszczony w szpitalu zmarł 16 września 1944 w Tiraspolu, gdzie został pogrzebany.
 == Bibliografia ==
-AAKat, Akta personalne ks. Brunona Palutke; WD 1929, nr 6, s. 54; 1930, nr 11, s. 124; 1931, nr 8-9, s. 100; F. Maroń, Nekrolog, WD 1971, nr 1-3, s. 49; Myszor, Historia diecezji, s. 334; Tenże, Stosunki Kościół, s. 164; Wojskowa służba, s. 131.
+AAKat, Akta personalne ks. Brunona Palutke; WD 1929, nr 6, s. 54; 1930, nr 11, s. 124; 1931, nr 8-9, s. 100; F. Maroń, Nekrolog, WD 1971, nr 1-3, s. 49; Myszor, Historia diecezji, s. 334; Tenże, Stosunki Kościół - państwo okupacyjne w diecezji katowickiej 1939-1945, s. 164; Wojskowa służba, s. 131.
 {{Noty biograficzne}}