Orszulik Alojzy

Z e-ncyklopedia

Orszulik Alojzy SAC (1928-2019), biskup

Urodził się 21 czerwca 1928 w Baranowicach k. Żor. Pochodzi z rodziny rolniczej. Przed wybuchem II wojny światowej rozpoczął naukę w szkole podstawowej, kończąc do 1939 roku cztery klasy. W czasie okupacji pracował fizycznie jako stolarz, pozostał przy tej pracy w pierwszych latach powojennych. Był członkiem Stowarzyszenia Sodalicji Mariańskiej; w 1948 roku podjął naukę w Niższym Seminarium Duchownym Księży Pallotynów w Chełmnie i trzy lata później zdał tam egzamin dojrzałości. Od 1951 roku odbywał nowicjat pallotyński w Ząbkowicach Śląskich, studia teologiczne natomiast w Wyższym Seminarium Duchownym w Ołtarzewie (1952-1957). 8 września 1956 złożył śluby wieczyste, a święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1957 w Ołtarzewie z rąk kard. Stefana Wyszyńskiego.

Kontynuował następnie studia na Wydziale Prawa Kanonicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, gdzie uzyskał kolejno magisterium i licencjat. Od jesieni 1961 roku wykładał prawo kanoniczne w seminarium ołtarzewskim (do 1989 roku). W 1962 roku został skierowany przez przełożonych do pracy w Sekretariacie Episkopatu Polski. Był referentem, a od 1968 roku kierownikiem Biura Prasowego Episkopatu Polski. Z nominacji papieża Pawła VI był w latach 1974-1994 konsultorem Papieskiej Rady ds. Środków Społecznego Przekazu. W listopadzie 1980 roku został członkiem-sekretarzem Komisji Wspólnej Przedstawicieli Episkopatu Polski i Rządu PRL, brał udział w przygotowaniach kolejnych pielgrzymek papieskich do Polski. W Konferencji Episkopatu Polski pełnił też funkcje sekretarza pomocniczego (od 1983 roku), wiceprzewodniczącego Komisji ds. Środków Społecznego Przekazu, członka Komisji ds. Wydawnictw Kościelnych. Ponadto był kościelnym asystentem w Kościelnym Komitecie Rolniczym. W 1987 roku znalazł się w składzie Komisji Mieszanej Stolicy Apostolskiej i Episkopatu Polski ds. nawiązania stosunków dyplomatycznych między Watykanem i Polską. W okresie stanu wojennego, reprezentując Episkopat utrzymywał kontakty z Lechem Wałęsą. Uczestniczył w najważniejszych rozmowach w Magdalence i w obradach Okrągłego Stołu. Był obecny zarówno na jego inauguracji, jak i na posiedzeniu zamykającym obrady. Przede wszystkim jednak odegrał bardzo istotną rolę w poufnych negocjacjach prowadzonych między ówczesną władzą a Solidarnością. W latach 1989-1994 był zastępcą sekretarza Episkopatu Polski, od 1994 roku przewodniczył Komisji Episkopatu ds. Środków Społecznego Przekazu. Brał także udział w pracach Komisji Prawnej Episkopatu i Komisji Wspólnej Episkopatu Polski i Rządu oraz Kościelnej Komisji Konkordatowej.

8 września 1989 został mianowany przez papieża Jana Pawła II biskupem tytularnym Vissalsy i pomocniczym diecezji siedleckiej. Sakrę biskupią otrzymał 8 grudnia 1989 w katedrze w Siedlcach z rąk prymasa kard. Józefa Glempa, któremu towarzyszyli abp Bronisław Dąbrowski i biskup siedlecki Jan Mazur. Przyjął zawołanie biskupie: Christo in aliis servire (Służyć Chrystusowi poprzez posługę ludziom). Pełnił w diecezji siedleckiej funkcję wikariusza generalnego. Biskupem diecezjalnym w Łowiczu został 25 marca 1992, po erygowaniu diecezji, ingres do łowickiej katedry odbywając 12 kwietnia 1992. Na czas jego rządów w diecezji przypadło erygowanie Wyższego Seminarium Duchownego w Łowiczu (we wrześniu 1992 roku), utworzenie Kolegium Katechetycznego w Łowiczu, reaktywowanie tamtejszej kapituły archikolegiackiej, powołanie diecezjalnej Caritas. 22 maja 2004, po osiągnięciu wieku emerytalnego, przeszedł na emeryturę. Otrzymał tytuł honorowego obywatela miast Łowicza i Łęczycy. Był także honorowym członkiem Łowickiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. 10 listopada 2010 z rąk ówczesnego prezydenta RP Bronisława Komorowskiego otrzymał najwyższe polskie odznaczenie - Order Orła Białego.

Jego dewizą życiową były słowa: Idźcie precz marności światowe.

Zmarł w Łowiczu 21 lutego 2019, w 62. roku kapłaństwa, w 30. roku biskupstwa.

Pogrzeb odbył się 1 marca w Łowiczu. Koncelebrze pogrzebowej w łowickiej katedrze przewodniczył abp Wojciech Polak, prymas Polski. Na wstępie odczytał list papieża Franciszka. Homilię wygłosił wieloletni współpracownik i przyjaciel bpa Orszulika abp Władysław Ziółek, senior łódzki. Biskup Orszulik spoczął w krypcie katedry, wśród prymasów.

Bibliografia

K.R. Prokop, Biskupi Kościoła katolickiego w III Rzeczpospolitej, Kraków 1998, s. 107-108; Katolicka Agencja Informacyjna; [1] (dostęp: 21.02.2019); [2] (dostęp: 1.03.2019).