Michalski Alfons

Michalski Alfons CM (1920-1981)

Urodził się 1 czerwca 1920 w Szerokiej w rodzinie Teodora i Ludwiny z d. Winkler. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Szerokiej w 1933 roku wstąpił do gimnazjum Zgromadzenia Księży Misjonarzy w Krakowie. W roku 1935 roku odbył wraz z Adolfem Szkróbką podróż do Wilna, gdzie kontynuował naukę w gimnazjum. Po zdaniu matury w Wilnie został przyjęty w 1938 roku do Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego a' Paulo, gdzie rozpoczął studia filozoficzno - teologiczne na Stradomiu. Wraz z wybuchem II wojny światowej władze okupacyjne Krakowa rozpoczęły akcję niszczenia polskiej inteligencji. Od 5 listopada 1940 rozpoczęła się akcja likwidowania seminariów duchownych w Generalnej Guberni z rozkazu Hansa Franka. W tej sytuacji klerycy kontynuowali studia w tajnym nauczaniu. Kleryk Alfons Michalski przyjął cztery święcenia niższe, a 18 grudnia 1943 z rąk bpa Stanisława Rosponda święcenia kapłańskie. Swoją pracę duszpasterską rozpoczął na Kleparzu, studiując równocześnie na Uniwersytecie Jagiellońskim filozofię scholastyczną. Udzielał również lekcji religii w szkole zawodowej i średniej. Przez kolejne lata pracował jako wikariusz w parafii Matki Bożej Królowej Polski w Słubicach nad Odrą, zaś od stycznia 1949 roku był sekretarzem bpa Stanisława Adamskiego w Katowicach. W latach 1949-1951 w Gorzowie Wielkopolskim pełnił posługę kapelana sióstr miłosierdzia przy ulicy Mieszka I oraz był katechetą w wielu szkołach w Gorzowie. W 1951 roku powrócił do Krakowa i wykładał filozofię w Instytucie Teologicznym na Stradomiu. W tym czasie uzyskał również stopień doktora. Po roku 1966 zaczęły się jego kłopoty zdrowotne. Ks. Alfons Michalski musiał zrezygnować z prowadzenia wykładów i do 1975 roku przebywał w domu kleparskim. Ostatnie dni swojego życia spędził w Krzeszkowicach otoczony opieką sióstr miłosierdzia. Zmarł 16 maja 1981 mając zaledwie 60 lat.

Bibliografia

H. L. Białeccy, Tyś kapłanem na wieki. Księża Szeroczanie, s. 53-57.