Matula Józef

Z e-ncyklopedia

Matula Józef (1875-1956), proboszcz w Mokrem

Urodził się 17 lipca 1875 w Twardawie, w powiecie prudnickim w rodzinie gospodarzy Franciszka i Józefy z d. Bolcek. W 1888 roku rozpoczął naukę w progimnazjum w Koźlu, a po szóstej klasie zgłosił się do gimnazjum w Prudniku. 21 lutego 1898 zdał egzamin dojrzałości. W czasie studiów teologicznych na Uniwersytecie Wrocławskim był aktywnym członkiem „Kółka Polskiego". Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1902.

Po dwumiesięcznej pracy duszpasterskiej w rodzinnej i sąsiednich parafiach zamianowany został 1 września 1902 wikarym w Bełku. Po roku przeniesiony został do Radzionkowa, a po dalszych trzech latach do Rokitnicy. Tymczasem toczyły się pertraktacje w sprawie oddzielenia Rokitnicy od macierzystej parafii w Miechowicach. Po zawarciu ugody ks. Matula został wprowadzony jako kuratus do nowo utworzonej lokalii.

Po krótkim urzędowaniu na nowym stanowisku otrzymał 3 grudnia 1908 instytucję kanoniczną na parafię w Komornikach w powiecie prudnickim. W okresie plebiscytu był również ks. Matula jedną z licznych ofiar terroru i musiał uchodzić. Za pośrednictwem delegata biskupiego ks. Kapicy przydzielono mu 8 listopada 1921 parafię św. Wawrzyńca w Mokrem. Tutaj pozostał jeszcze dziesięć lat. Pod wpływem warunków, jakie się wytworzyły, postanowił wycofać się z pracy parafialnej i 31 sierpnia 1931 przeszedł w stan spoczynku. Po tymczasowej przeprowadzce do Bykowiny zamieszkał w 1932 roku w Katowicach. Zmarł 12 marca 1956.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Józefa Matuli; F. Maroń, Nekrolog, WD 1973, nr 10-12, s. 276-277; WD 1956, nr 5-6, s. 76; Gwóźdź, Udział duchowieństwa, s. 203.