Mańka Alfons

Mańka Alfons OMI (1917-1941), kleryk, sługa Boży

Urodził się 21 października 1917 w Lisowicach w rodzinie kolejarza Piotra i Karoliny z domu Sojka. Miał dziesięcioro rodzeństwa. W tamtym czasie Lisowice należały do parafii w Lubecku, dlatego tam został ochrzczony 28 października 1917. W domu rodzinnym odebrał bardzo religijne wychowanie. Sakrament bierzmowania otrzymał z rąk drugiego ordynariusza diecezji katowickiej bpa Arkadiusza Lisieckiego 18 maja 1928, przyjmując za patrona św. Antoniego Padewskiego. Po ukończeniu szkoły powszechnej został przyjęty do gimnazjum w Lublińcu. Tutaj bliżej zetknął się z Misjonarzami Oblatami Maryi Niepokalanej, będącymi katechetami. Wprawdzie oblaci nie prowadzili wówczas duszpasterstwa parafialnego, ale zależało im na nowych powołaniach do zgromadzenia. Dlatego wstąpił do Małego Seminarium Duchownego Ojców Oblatów w Lublińcu, ucząc się tutaj w latach 1934-1937.

We wrześniu 1937 roku rozpoczął kanoniczny nowicjat w Markowicach na Kujawach, który zakończył złożeniem pierwszych ślubów 8 września 1938, a następnie wyjechał na studia filozoficzne do Krobi k. Gostynia. W sierpniu 1939 roku powrócił do Markowic, gdzie zastał go wybuch II wojny światowej. Wraz ze współbraćmi opuścił klasztor udając się do Kodnia n. Bugiem. Powrócił do Markowic w październiku 1939 roku, po zakończonej wojnie obronnej Polski. Tam kontynuował studia mimo aresztu domowego, który nałożyli Niemcy na całą wspólnotę. Dodatkowo wszyscy oblaci byli zmuszeni do codziennej pracy w pobliskich folwarkach. Względna normalizacja sytuacji trwała zaledwie kilka miesięcy. W kwietniu 1940 roku otrzymał wiadomość o śmierci ojca w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie. Wreszcie 4 maja 1940 został aresztowany wraz z piętnastoma współbraćmi i przewieziony do obozu w Szczeglinie k. Mogilna, by stamtąd po trzech dniach zostać wywiezionym do obozu koncentracyjnego w Dachau, gdzie otrzymał numer obozowy 9348. Po niespełna trzech miesiącach, 2 sierpnia 1940, został deportowany do KL Mauthausen-Gusen (numer obozowy 6665). W obozie był bity, głodował i ciężko pracował w kamieniołomach. Fatalne warunki obozowe oraz słabe zdrowie od najmłodszych lat doprowadziły organizm do całkowitego wyczerpania. Zmarł 22 stycznia 1941, mając zaledwie 23 lata. 27 listopada 2021 w Poznaniu został wszczęty proces beatyfikacyjny kleryka Alfonsa Mańki.

Bibliografia

Kronika Małego Seminarium Duchownego oo. Oblatów w Lublińcu 1922-1963, s. 233 i nn. (AP parafii św. Stanisława Kostki w Lublińcu); Dzienniczek duchowy śp. kleryka Alfonsa Mańki OMI (1917-1941), Lubliniec 2017; J. Pielorz, Martyrologium Polskich Oblatów 1939-1945, s. 118.